Ný vikutíðindi - 29.07.1966, Side 6

«
NT VIKUTIÐINDI
i i
IKLUBBURINN |
•:•
V V
»*,
Ý t
V v
❖
1
I
I
$
I
$
Hljómsveit
Hauks
Morthens
☆
ltalski salurinn:
HJjómsveit
Ielfars berg
i
AAGE LORANGE
eikur í liléum.
KLÚBBURINN

LÆKJARTEIG 2,
SÍMI 35 3 55
«**•:
ROÐULL
llrtt-te-K-í. !- U*** i: i< i- U-ii-íí te-íc-K itfc-u-k-*
*r
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
-f
¥
¥
¥
¥
¥
¥
1
¥
¥
¥
¥
¥
KLJÓMSVEIT
iGuðmundar
¥
|IngóUssonar
☆
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
w
¥
¥
¥
JSönigkona:
|HeIga Sigur-
iþórs
I
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
$
¥
¥
I
¥
¥
¥
$
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
Matur framreiddur frá $
Sími 15327.
ktukkan 7.
t
¥
¥

GLÆPAFORINGINN
—COSTELLQ
Framhaldssagan um konung handarískra glæpamanna
AGRIP af i>ví, sem komið er.
Costello ólst upp í fátæ'kraíhve'rfum New York-borg-
ar og gerðist g]æpa.maðui’ strax og 'hann komst til vits
og ára. Fram að tvítugu stundaði toann þjófnað, rán
smygl og ofbeldisverk. Þá hlaut hann árs dóm fyrir
óleyfilegan vopmaburð. Að þeim tíma loknum gerðist
hann athafnasamur vínsmyglari og leynivínsali og varð
næstæðsti maður glæpamannaflokks.
Sýnt þótti laust fyrir 1930, að vínbannstímabilinu í
Bandaríkjunum væri að Ijúka, en af iþvá höfðu glæpa-
menn austurstrandarinnar haft rosatekjur. Þá tók
Oostello að sér að sameina helstu glæpam'annafélög
landsins í eitt allsherjiarsamiband’ — sameina fjáirmagn
þeirra til mútugjafa og eignlaJkaupa og skipuleggja eit-
urlyf jasölu, vændi, veðbankasvik og f járkúgun í Banda-
ríkjunum á þann hátt, að auður glæpamanna jókst ár
frá ári.
Dewey sakadómari hefur nú lýst yfir stríði við
stórglæpamennina og einn iþeinra, Dutch Sohultz,
vill koma 'honum fyrir kattarnef.
hafði spúið eldi öðru sinni, lágiu þeir Rosenkrantz,
Landau og Beiderman dauðir á gólfinu. „Bjallan"
hafði ekki einu sinni skrámast. Hann stóð á fætur,
burstaði rykið af yfirhöfn sinni, hirækti á Dutsch
Schultz, þar sem hann engdist sundur og saman á gólf
inu, og gekk út.
Hollendingurinn var fluttm’ í borgarsjúkrahúsið.
Hann reyndist ómenni til síðustu stundar æpti veinaði
og grét í sífellu og beiddist vægðar og miskunnar.
Hraðritarar lögreglunnar skrifuðu niður siðustu orð
hans:
„Ætlið þið að gefast upp við mig? .. . Allt 1 lagi. Ég
er ek'ki svo mikils virði. . . Ó! Mamma! . .. Eg þoli
þetta ekki, — gerið Iþað fyrir mig.. Ó! . . Og svo
skýtur hann mig... . Láttu ekki svona .... Hættu
þessu, við skuldum ykkur ekkert... Láttu hann held
ur.... Láttu hann heldur hafa það.“
Hann lézt með miklum harmkvælum klukkan hálf-
níu kvöldið eftir.
Sex árum síðar, þegar Workmann var dæmdur í
ævilangt fangelsi, skýrði glæpamaður, að nafni Allie

„Það verður að gera það“, öskraði Schultz eitt kvöld-
ið, þar sem hann sat á opinbenri vínstofu. ,,Ef enginn
annar fæst til þess, iþá geri ég það sjálfur!“
Þetta töldu þeir Costelo, Adonis og Erickson hreint
brjálæði og álitu — eins og sennilegt var — að morð
á Dewey myndi leiða til 'þess, að hver einasti glæpa-
maðuir yrðj flæmdur iburt úr borginná.
„Raggeiitiur", öskraði Schultz. ,,Bg skal sjá um bölv-
að'a rottunia sjálfur! “
Auðvitað fókk Schultz aldrei tækifæri til neins slá'ks.
Að kvöldi 23. októbers 1935 var glæpamaður þessi
staddur í Paiace Chop veitingahúsinu á Newark, ásarnt
láfverði sínum, Lulu Rosenkrantz, og félögum sánum
tveimur, Abe Landau og Otto Beiderman (Abba
Dabba), stærðfræðinigi, sem vann einkum að því að
reikna út lákur fyrir ágóða af kappreiðum. Þeir voru að
reikna út ágóðamöguleilka af næstu veðreiðasvikum.
Sem þeir sátu þarna við vinnu sina, kom skyndilega
inn í stofu til þeirra nafnkunnur skotmaður og morð-
ingi, Oharles Workman (BjaMan), ásamt Emanuel
(Menyd) Weiss og lítt þekktum ítölskum róna, sem
kallaður var Grísinn. Þeir mjökuðu sér rólega í áttina
til þeirra Sohultz og félaga hans.
Rosenkrantz kom auga á iþá og þreif upp byssu
sína. Hann hóf upp skothríðina, og Landau og Beid
erman gripu einnig til skotvopnanna og skutu á komu
menn. Þeir Weiss og Grísinn sneru þegar á flótta en
Workman, óttalaus böðull, sem naut einskis ávið það,
að sjá fómarlamb sitt engjast í dauðateygjunum,
skauzt á bak við borð og skýldi sér þar og skaut á
móti.
Hann hafði handvélibyssu undir yfirhöfn sinmi. Slitr-
ótt en áköf skothríðim kæfði íhljóma danshljómsveitár-
innar, er lék á hæðinni fyrir ofan. Fyrsta kúlan, sem
Woricman hleypti af, hitti Söhultz rétt fyrir neðan
hjartastað, og hann féll á grúfu. Þegar vélbyssan
Tannembaun, frá þvá fyrir réttinum, að Louis (Lepke)
Budhalter, framikvæmdastjóri Morðs h.f. í Brooklyn,
hefði ráð:ð Workman til að vinna verk þetta.
„Skipumin var gefin,“ sagði AMie. „Það var annað
hvort 'hanm eða við, eða einhver af strákunum framm-
á.“
Hvorki Costello né nokkur strákanna frammá“
vom viðstaddir útför HoHendingsins. Aðeins þrjár kon
ur og tveir karimenn vom viðstödd, þegar líki brenni-
vínsbarónsins var sökkt ofan í fcalda gröfina í „Himna
hliðs-kirkjugarðimim“ í Wawthome í New Yoric.
Lewis J. Valentine, yfiriögreglustjóri í New York,
sem ekfkert vissi um hlutdeild Lepke í morði Schultz
og var gruniaus um að honum hefði verið fyrirskipað
að ryðja honum úr vegi — gaf út fyrirskipun um hand
töku tveggja Iþeirra manna, sem honum famnst lákleg-
ast að hefðu unnið verknaðinn — en iþeir vom Lucky
Ducianío og Johnny Torrio. Næstu vikumar tókst undir-
heimaforingjanum að koma iþeim upplýsngum á fram-
fær við lögregluna, að Ohariie Luoky væri saklaus að
þessu verki, en Johnny Torrio gæti hins vegar frætt
þá um býsna mairgt, ef þeir gætu 'klófest hann.
Fyrirskipuð var leit að Torrio landshomanna á milli>
og hiriTi forráki framkvæmdastjóri umfamgsmesta glæpa
félags heimsins sá sér það ráð vænst, að hverfa af
sjónarsviðinu og láta þeim Costello, Adon:s og Erick-
son eftir stjóm fyrirtækisms.
Hinn sómakæri Torrio skreið nú stórmóðgaður úr
einum felustaðnum í amman, og vonaðist til að leitínni
yrði bráðlega aflétt. En því fór víðsfjarri. Loks fór
svo, að Torrio, sem var orðinm vamur hinu mesita hóg-
lífi og munaði, þoldi þetta ekki lengur.
1 aprílmánuði 1936 ákvað hann að láta skeika að
sköpuðu og sótti til uttanríkisráðuneytisins í Wasihing-
ton um vegabréf til heimalandsins, Italíu. Þóttist hanm
sjá, að með því eina móti mætti honum auðnast að
komast undan og njóta hins feiknarlega auðs síns.
En rikisstjómin var ekki síður ógreiðug en félagar
hams í glæpahringnum, og utanríkisráðuneytið tilkynnti
skattayfirvöldunum að Torrio, sem gaf ekki upp ann-