Ný vikutíðindi - 27.02.1970, Side 1

Sakamálasaga
og gleðisaga
á bls. 6-7.
Dagskrá
Keflavíkur-
sjónvarpsins
á bls. 5.
Úthlutun listamannalauna þjóðinni til skammar
Fjöldi listamanna sniðgenginn, og gerfimennskan verðlaunuð
„FURÐUNEFNDIN“
Fyrir skömmu lauk „Vthlutunar-
nefnd listamannalauna" störfum og
„gervi-manna“.
1 stað þess að hafa hljótt um þessa
úthlutun, lét nefndin ekki á sér standa
að hoða blaðamenn á fund sinn, svo
öll þ jóðin ætti þess kost að vera vitni
að vsealmennsku hennar og fíflaskap.
Formaður hennar, Helgi Sæmunds-
son, svaraði fréttamanni Sjónvarps-
ins aðspurður um stjórnmálalegt hlut-
leysi nefndarinnar, að ekki hefði hann
orðið var við pólitísk átök í henni né
hrossakaup. — Hverskonar annarteg-
ar kenndir þjaka þá þessa vesalings
nefnd, ef ekki pólitísk pressa, verður
mönnum á að spyrja, eða eru þessir
nefndarmenn að opinbera sjálfa sig
sem kjána, með því að vinna eftir svo
flóknu kerfi, að skynsemi fær hvergi
nærri að koma?
Það vakti a. m. k. almenna kátínu
meðal landsmanna þegar Valtý Pét-
urssyni var troðið í efri flokkmn;
manni, sem allir heiðvirðir menn vita,
að er ekki nokkur listamaður, heldur
fúskari af lélegustu gráðu í byrjenda-
flokki. Varla hefur nefndin verið að
verðlauna hann fyrir illgirni hans og
öfundsýki úl i aðra listamenn, sem
hann er orðinn þjóðfrægur fyrir. Iion-
um líður væntanlega ekki illa við
hliðina á álíka fúskurum á listabraut-
inni og Matthíasi Jóhannessen og Ind-
riða G. Þorsteinssyni, sem voru bornir
á gullstóli á undan honum í efri flokk-
inn.
GÓÐIR LISTAMENN SNIÐGENGNIR
Þá vakti ekki minni furðu ákvörð-
un nefndarinnar um að úthluta lista-
mannalaunum til Ágústs Petersen,
Ólafar Jónsdóttur, Bjarna Jónssonar,
Nínu Bjarkar Árnadóttur og Grétu
Sigfúsdöttur. Fyrir hvern fjandann,
eiginlega? Það er svo sem ekki nema
lil að bæta gráu ofan á svart, eftir að
hafa áður komið þessum gervilista-
mönnum i 35 þús. króna flokkinn:
Birni Blöndal, Einari Baldvinssyni,
Guðmundu Andrésdóttur, Guðmundi
Elíassyni, Hringi Jóhannessyni, Jóni
Þórarinssyni, Kristni Péturssyni,
Magnúsi Tómássyni o. fl.
Það er lágmarkskrafa almennings,
að ekki sé gert grín að honum með
því að greiða listamannalaun til
fólks, sem er í mesta lagi meðal-gutl-
ara á listabrautinni, á meðan fjöldi
lírvalslistamanna er sniðgenginn og
lítilsvirlur með fyrrgreindum hætti.
Hvers eiga þeir t. d. að gjalda, list-
málararnir Guðmundur Guðmundsson
Pétur Friðrik, Ragnar Páll, Sverrir
Haraldsson, Örlygur Sigurðsson, Ás-
geir Bjarnþórsson o. m. fl., eða músík-
fólkið Guðmundur Jónsson, Guðrún
Á. Símonar, Sigurður Björnsson, Guð-
rún Kristinsdóttir, Gísli Magnússon,
Ólafur Jónsson, Þuríður Pálsdóttir,
Svala Nielsen, Þorkell Sigurbjörnsson,
Páll Pampichler Pálsson, Ilaukur Guð-
laugsson, Róbert A. Ottósson, Ruth
Magnússon o. m. fl., eða leikararnir
Róbert Arnfinnsson, Rúrik Haralds-
son, Herdís Þorvaldsdóttir, Guðbjörg
Þorbjarnardóttir, Ævar R. Kvaran,
Jón Sigurbjörnsson, Gísli Halldórsson,
svo einhverjir séu nefndir?
ALMENNINGI SÁRNAR
Þetta afbragðs-listafólk, sem aldrei
hefur komizt í náðina hjá úrvals-
nefndinni, hefur þó um áirabil, og
sumt í áratugi, verið i fararbroddi í
sínum listgreinum og hlotið lof og
þakkir þjóðarinnar.
Þessvegna sárnar almenningi, þeg-
ar hann verður vitni að því, er skuss-
arnir eru heiðraðir, en sannir og
góðir listamenn eru settir hjá. Ekki
skal það rætt hér, hvernig og hvers-
vegna þessum lislamannalaunum var
upprunalega komið á, en eitt er víst,
að til þeirra var ekki stofnað til þess
að móðga tugi framúrskarandi lista-
manna með því að drita þeim til alls-
konar kjaftaskúma, klámskálda og
klessumálara.
Alþing verður að finna aðra leih
til þess að verðlauna listafólk og ekki
sízt til þess að ekki séu skildir útund-
an góðir listamenn, á sama tíma og lé-
legir eru settir á.
Úthlutunarnefnd listamannalauna
hefur verið gagnrýnd fyrr og ekki
virðist hún læra neitt enn. Hún ber
venjulega fyrir sig, að hún hafi úr litlu
að spila, en orsökin liggur ekki í því.
Astæðan fyrir þessum kjánaskap er
sú, að formaður nefndarinnar vinnur
undirbúningsverkin og hinir eru svo
önnum kafnir, að þeir samþykkja nær
athugasemdalaust vitleysuna.
Fíflinu skal á foraðið etja.
NORÐRI.
ðmæld eftirvinna stjórnargæðinga
Er him gefin upp til skatts'? — Þrettán
mánaða árslann!
Ómæld eftirvinna er nýj-
asta nafnið í viðbrögðum
stjórnarflokkanna til þess
að hækka og auka embættis
tekjur gæðinga sinna í há-
launaflokkum ríkisins.
Ekki skal lítið úr því gert
að gott starfsfólk, í öllum
stöðum, jafnt í verkafólks-
vinn sem í störfum hjá ráðu
neytum og öðrurn opinber-
um stofnunum fái góð laun,
en þetta fólk, sérstaklega i
hærri launaflokkunum, sem
hjá ríki og opinberum stofn
unum vinnur, liefur nú
margt árangursríka við-
leitni til þess að bera sem
ríflegast og bezt úr býtum
fyrir verk sín.
Rankarnir eru sennilega
þær opinberu stofnanir, sem
láta jafnt yfir alft. starfslið
sitt ganga, þ. e. í því formi
að fá árslaun greidd með
þrettán mánaða kaupi, þótt
mánuðirnir í árinu séu að-
eins 12.
En nú verður mönnum á
að spyrja, hversu því hátti
að. starfsmenn þessir — og
þar er nær eingöngu um þá
liæst launuðu að ræða,
sem sitja i allskonar nefnd
um og ráðum og nota venju
legan vinnutíma sinn til
starfa að þessum aukastörf
mrn — skuli látnir sæta
nokkrum frádrætti í kaupi
vegna frávika og tafa.
Þvi er fljótsvarað, þá er
síður en svo að svo sé, og
ekki einu sinni að þau laun
uðu aukastörf, sem þessir
rnenn hljóta há laun, séu
talin fram til skatts.
Nú er það svo, að það lief
ur færzt i vöxt að almennt
verkafólk vinnur mikla og
vaxandi eftir- og nætur-
vinnu, fyrst og fremst vegna
þess að dagkaupið endist
ekki til fjölskyldufram-
færslu, og í sumum tilvikum
til að bjarga framleiðslunni
sem sérstaklega á sér stað
i verstöðvunum við sjávar-
síðuna, þegar eftir- og næt-
urvinnu þarf til þess að
bj arga sj ávarafla undan
skemmdum.
Almennt er litið svo á, að
starfsmenn ríkis og bæja,
að bönkum meðtöldum, sá
hluti starfsfólksins, sem í
liærri launaflokknum er, sé
vel 'haldið með launagreiðsl
ur, þótt al'lir þykist hafa of
lítið, og bankastjórar og
ráðuneytisstjórar, sumir
hverjir, þykist aldrei fá nóg.
Bankastjóra einum, sem
taldi sig vanlaunaðan, var
ráðlagt að skipta um starf
og ráða sig lijá Einari ríka
sem reddara og snúninga-
svein, þá fengi hann hærri
laun, og útgerð á bíl að
auki; og bankastjóranum
varð að orði: Það er nokk-
uð til í því.
Hin ómælda eftirvinna,
með sextíu þúsund króna
ársgreiðslu til viðbótar em-
bættislaunum og greiðslum
fyrir allskonar aukastörf,
sætir gagnrýni og er líkleg
til þess að stofna til deilna,
sem lejrsast aðeins með al-
mennum kaupliækkunum
og kjarabótum.