Ný vikutíðindi - 15.02.1974, Side 3

NÝ VIKUTÍÐINDI
3
ótrúlegt, að hann sé svo blind-
ur, að hann viti ekki að hann
sé kokkálaður.
Eftir að við höfðum rabbað
saman góða stund, gekk ég'til
sængur. En tímanlega morgun-
inn eftir vaknaði ég við það,
að síminn hringdi á náttborð-
inu. Þegar ég þekkti rödd
Maurice í símanum, rann mér
allur svefndrungi af augum.
— Það er öllu óhætt, sagði
vinur minn glaðlega. — Lís-
etta er farin fyrir fimmtán
mínútum, svo þú getur haldið
heim, þegar þér sýnist.
— Fór ekki allt samkvæmt
áætlun? gat ég ekki stillt mig
um að spyrja.
— Því er bæði hægt að
svara játandi og neitandi,
sagði hann. — Ég skal segja
þér alla söguna þegar þú
kemur heim.
Tveimur tímum síðar létum
við fara vel um okkur úti á
svölunum heima hjá mér. ÞaS
leyndi sér ekki að vinur minn
var í góðu skapi, en ég gat
ekki að því gert, að ég fór
svolítið hjá mér og vissi ekki,
hvernig ég ætti að innleiða
samtalið. En hann tók það ó-
mak af mér.
— Þér er mæta vel kunnugt
um það, að ég hef alltaf elsk-
að Lísettu, byrjaði hann. —
Við getum hlaupið yfir það,
þegar ég bað hennar hérna á
árunum, með þeim afleiðing-
um, sem þér eru kunnar; og
hjónaband mitt er þessu einn-
ig óviðkomandi. En þrátt fyr-
ir ást mína á Lísettu, var ég
hættur að gera mér tyllivonir
í sambandi við hana. Þú mátj
því geta nærri, að ég var^
meira en lítið undrandi, þega?
hún hringdi til mín að fyrra
bragði bg mæltist til þess að
eiga við mig stefnumót, sem
ekki varð skilið nema á einn
veg. Mér varð þegar ljóst, að
hér bjó eitthvað undir, eins
og líka kom á daginn.
— Sveik hún þig kannske,
þegar á reyndi? spurði ég.
Vinur minn brosti leyndar-
dómsfullu brosi.
— Ég ætla að láta því ó-
svarað að sinni. — En þegar
hún kom á minn fund, var
hún yndislegri en nokkru
sinni fyrr. Ástin bálaði upp
í brjósti mínu, og ég var ham-
ingjusamur yfir því, að vera
í návist hennar. Til að byrja
með rifjuðum við upp gamlar
endurminningar, en svo vék
hún sér allt í einu að efninu.
innans skamms. En ég er fá-
tæk, og maðurinn, sem ég
ætla að giftast, er líka fátæk-
ur, en hann er dugandi mað-
ur. Þú veizt að það er erfitt,
jafnvel fyrir dugandi menn,
að fá atvinnu eins og tímarnir
eru, og það er útilokað, að við
getum gift okkur, fyrr en
hann hefir náð sér i stöðu.
Það er í þínum höndum,
Maurice, að stuðla að því, að
svo geti orðið.
— í mínum höndum? át ég
eftir undrandi. — Viltu ekki
skýra þetta svolítið betur?
Þú getur hjálpað okkur með
því að láta Jósep hafa stöðu
við fyrirtæki þitt, hélt hún
áfram biðjandi.
Þessi bón hennar kom svo
flatt upp á mig, að ég kom
í fyrstu ekki upp einu orði.
— Ég veit, að ég fer fram
á mikið, sagði hún í sama
málrómnum. — Og ef til vill
er það til allt of mikils mælzt,
eftir það, sem okkur hefir
farið í milli, að ætlast til að
þú hjálpir okkur. En ég er
fús til þess að fórna miklu
hans vegna.
— Hvað viltu leggja í söl-
urnar? hraut út úr mér.
— Þú bauðst mér einu sinni
eina milljón franka fyrir að
ég elskaði þig eina nótt, sagði
hún. — Voila! Ég skal veita
þér það, ef þú vilt láta Jósep
hafa stöðu.
Tilboð hennar kom svo flatt
upp á mig, að ég vissi varla
mitt rjúkandi ráð. Til þess
að segja eitthtvað, spurði ég
hvað unnusti hennar héti.
— Hann heitir Jósep Bour-
rei . er, K. pifglýpj^g^gppfrspð-,,
ingur, sagði hún.
— Jósep Bourret auglýs-
ingasérfræðingur, endurtók ég.
Og allt í einu var ég gripinn
óstöðvandi hlátri. Ég hló svo
hátt og lengi, að Lísettu varð
ekki um sel.
— Fyrirgefðu sagði ég, þeg-
ar mér tókst loksins að vinna
bug á hlátrinum. — Mér þyk-
ir leitt, ef ég hef sært þig, en
sannleikurinn er sá, að taugar
mínar eru ekki í sem beztu
lagi eins og stendur. En svo
við víkjum aftur að efninu:
Ég geng að þessu skilyrði.
Jó$ep þinn skal fá stöðu hjá
mér, gegn því að þú elskir
mig eina nótt. Og ef þér er
það ekki á móti skapi, 'þá sé
ég ekki, að við höfum eftir
neinu að bíða.
Mér er ekki grunlaust um,
að það hafi hvarflað að henni
að hætta við allt saman, áður
en lengra væri haldið, en svo
kinkaði hún kolli til samþykk-
is. Ég dró mig í hlé um stund,
því hvað mig snerti, hafði ég
þörf fyrir einveru til þess að
átta mig fullkomlega á því,
hvernig málum var háttað.
Maurice kveikti sér í nýrri
sígarettu, og það var ekki
laust óstyrk í rödd hans, þeg-
ar hann hélt áfram:
— Maurice! sagði hún. —
Elskarðu mig í sannleika enn-
þá eins og þú gerðir fyrir
þremur árum?
Mér lá við svima, bara við
það að heyra rödd hennar.
— Lísetta, svaraði ég. —
Þú ert mér meira virði en allt
annað. Ég hef aldrei, og mun
aldrei, elska neina aðra en
þig-
Hún lagði hönd sína oían
á mína og horfði á mig þeim
augum, sem geta gert hvern — Klukkutíma síðar var
einasta karlmann brjálaðan. rjálað hljóðlega við svefnher-
— Viltu gera allt fyrir mig? bergisdyrnar, og Lísetta
— Allt, sem í mínu valdi smeygði sér inn. Hún hafði
stendur að gera, sagði ég. sveipað um sig skrautlegum
— Maurice, hélt hún áfram morgunslopp, og með hlé-
blíðlega. — Þú veizt, að ég er drægni, sem fór henni vel, íj
trúlofuð og ætla að gifta mig, ”----’--’J "£" 1
SvikRússa. - Þörf ráðstöfun. - T^mataokur. -
Smyglið. - Hasssmygl. - Æstir hiustenaur. -
Ofstopi lögmannsins.
Rússar eru nú farnir að svíkja
gerða samninga um olíusölu til ís-
lands.
Þeir hafa ekki staðið við loforð um
afhendingu á réttum tíma, og pví
hefur orðið að leita til annarra Evr-
ópulanda um olíukaup og pannig ver-
ið komið í veg fyrir vandrœðaástand.
Rússar hafa ekki gefið neina skýr-
ingu á pessum svikum, og forráða-
menn olíufélaganna hér segjast
halda, að petta stafi af tœknilegum
vandrœðum hjá Rússum.
Hafa Rússar verið krafðir um skýr-
ingar eða ekki?
flutt með sér margfalt magn af á-
fengi, miðað við pað sem löglegt er.
>f
X-
Loksins á að reyna að draga úr
innflutningi á notuðum bílum frá
Bandaríkjunum með pví að hœkka
tollverð peirra.
Þetta er fylliletga tímabœr ráðstöf-
un. Yfirleitt hafa verið fluttir inn
stórir og eyðslufrekir bílar, og marg-
ir hverjir ekki í sem beztu ásigkomu-
lagi. Nokkrir aðilar hafa haft penn-
an innflutning fyrir aðalatvinnu og
hagnast vel á viðskiptunum. Hins
Fyrir stuttu skýrðum við frá pví
að óvenjumikið magn af „reyk og
sýru“ vœri í umferð hérlendis, en pav
nöfn eru notuð yfir lxass og LSD.
Rétt á eftir birtist frétt í einu dag
blaðanna, par sem pessu var mót-
mælt og pví haldið fram, að nú væn
skortur á pessum efnum. í síðustu
viku var síðan viðurkennt af opin-
berum aðilum, að unnið væri að
rannsókn á stórfelldu smygli fíkni-
efna til landsins nýverið.
Við viljum endurtaka ábendingar
okkar um, að nú verði áróðurinn
gegn pessum eiturefnum hertur að
miklum mun og sjónvarpinu beitt í
pessu skyni.
X-
Varnarmálin eru greinilega ákaf-
lega vel til pess fallin að œsa skaps-
muni manna.
í pættinum „Bein lína“ voru sum-
vegar hlýtur pessi mnflutnirigw. áð ÍT pejtTTA, er,,Þáru fram spurningar-
vera mjög óhagstœður fyrir pjóðar-
búið.
Annað mál er pað, að tími er kom-
inn til að lækka innflutningsgjöld á
nýjum bílum að miklum mun. Það
er hreint rán, að ríkið skuli hirða
stærstan hluta útsöluverðs af nýjum
bílum, sem hér eru seldir.
x-
Einn sá mesti lúxus í ávaxtakaup-
um, sem pekkist hérlendis, er ef fólk
lætur eftir sér að kaupa tómata.
Kílóið af tómötum er nú selt út úr
verzlunum á tæplega 500 krónur.
Þetta er okurverð, og par fyrir utan
er varan alls ekki fyrsta flokks í
mörgum tilvikum.
Auðvitað purfa garðyrkjubœndur
að lifa eins og aðrir, en fyrr má nú
rota en dauðrota.
hreinlega froðufellandi af æsingi og
reiði. Ruddu peir út úr sér hinum
furðulegasta samsetningi, sem verk*
aði eins og rugl vanheilla manna á
venjulegt fólk.
Það er greinilegt, að ef herstöðvar-
andstœðingar og herstöðvarvinir
myndu efna til kapprœðufundar, yrði
pað til pess að fram færu mestu
fjöldaslagsmál í manna minnum.
En pessir œsingaseggir stór-
skemmdu páttinn, enda virtust sum-
ir hafa nœsta litla hugmynd um pað
mál, sem pátturinn snerist um.
X1
X-
Við bentum á pað hér í blaðinu
ekki alls fyrir löngu, að flugáhafnir
flyttu með sér gífurlegt magn af
áfengi inn í landið, án pess að greiða
af pví toll.
Nú hefur fjármálaráðuneytið sett
strangari reglur um pennan innflutn-
ing. Verða áhafnir að sýna allt sitt
vín, áður en tollskoðun fer fram, og
ef eitthvað finnst við tollskoðun til
viðbótar, er pað umsvifalaust gert
upptœkt.
Hingað til hefur aðeins purft að
greiða toll af víni, sem fundist hefur
við leit, og pví hafa flugliðar getað
Einn hörundssárasti embættismað-
ur, sem um getur, er Páll Líndál
borgarlögmaður o. fl. o. fl.
Þegar dr. Bjarni Jónsson yfirlœknir
leyfði sér pá ósvinnu að benda á svik
bygginganefndar borgarinnar viðvíkj-
andi bílskúrsbyggingu, brást borgar-
lögmaður við hart og skrifaði grein-
ar um málið. Mátti skilja af orðum
Páls, að hann teldi pað fráleitt, að
óbreyttir borgarar fœru að skipta sér
af gerðum hans í starfi.
Þegar fram kom hógvær gagnrýni
á fjárveitingar til listaverkakaupa, i
sjónvarpspætti fyrir stuttu, varð
borgarlögmaður œfur, enda er hann
svo til einráður um pessi kaup. Héllti
hann slíkum fúkyrðum yfir umsjón-
armann páttarins, að með fádæmum
má teljast.
Það er greinilega ekki heiglum
hent að ætla sér að gagnrýna störf
pessa skapstóra og ráðríka embættis-
manns. FRÓDI
Framhald á bls. 7.
tVWSTbWWVWVjWWA^VV'UVVWWWV'WWWWWWWVWWWWWftfWWVWWWWWWy'WVWVy