Nýi tíminn - 16.04.1946, Síða 6

6
NÝI TÍMINW
Þriðjudagur 16. marz 1946.
Stjórn Breta á Indlandi
Þegar Englendingar líomu
fyrst til Indlands var landið
eitt helzta menningarland
Asiu. Englendingar halda því
stundum fram, að Indverjar
séu svo skammt á veg komn-
ir, að þeir komist ekki af án
brezkrar stjórnar, en sann-
•leikurinn er sá að Breta-
stjórn á Indlandi hefur tafið
þróun þjóðarinnar um marg-
ar aldir.
Indland var hernumið í
blóðugum ránsstyrjöldum og
var smám saman lagt undir
Austur-indverska verzlunarfé
lagið- Arðránið, grimmdin og
kúgunin, sem verzlunarfé-
lagið beitti, var svo gífurleg,
að brezka ríkið tók við stjórn
lands'ns af því, og flýtti upp-
•reisnin 1857 fyrir þeirri á-
kvörðun. Indland varð brezk
nýlenda. Skaðabæturnar til
gömlu „eigendanna" voru
ekki borgaðar af brezka rík-
inu, heldur Indverjum sjálf-
um. Ekki þarf &ð taka fram,
að þeir voru ekki að spurðir.
Deila og drottna
Lýðræði, sem því nafni
gæti nefnzt, hafa Bretar
aldrei veitt Indverjum. Ein-
ræðisstjórn Breta er svo illa
dulin, að alstaðar skín í
hana. Einnig á Indlandi hafa
Bretar stjórnað eftir regl-
unni ,,að deila og drottna".
Indlandskortið er bót við bót
af ,,sjálfstæðum“ ríkjum og
fylkjum. Skiptingin gerir
Indverjum erfitt fyrir að
koma fram sem ein þjóðar-
heild, og agsir til innbyrðis
de:lna.
í „ríkjunum" stjórna „sjálf-
stæðir“ furstar, og eru nokkr-
ir þeirra frjálslyndir en flest-
. ir afturhaldsseggir. í Bikan-
ir eyðir furstinn 2,8% ríkis-
teknanna til skóla og heilsu-
gæzlu, en 32,6% til einka-
þarfa. Innan um ríkin eru
fylkin, en þar stjórna enskir
landstjórar ásamt indversk-
um „ríkisstjórnum“, sem víð-
ast eru valdalitlar og byggja
á kosningum sem lítið eiga
skylt við lýðræði.
.Auk þess nota Englending-
ar sér andstæður þjóðerna,
stétta og trúarbragða. Eng-
lendingar halda við öllum
þeim fornu venjum, sem
miða að sundrungu þjóðar-
innar. „Umhyggja" þeirra
fyrir sjálfsákvörðunarrétti
Múhameðstrúarmannia er
einn þáttur í þessari pólitík.
Indverjar reyna sjálfir að út-
rýma sundrungaröflunum, en
” í^nglendingar halda jafnan
þeirri hugmynd á lofti að
Indland sé „óskiljanlegt“
land og „dularfullt", „Aust-
urlönd og Vesturlönd geti
aldrei mæ!zt“, og Indverjar
mundu tafarlaust 'hefja borg-
airastyrjöld, ef Bretar væru
þar ekki til að gæta þeirra.
kostinn,
sem óheiðarlegri var“
’ Stefna allra brezkra ríkis-
Samningar standa nú yfir í höfuðborg
Indlands um sjálfstæði landsins.
Vinir Indlands vona, að nú loks takist
að losa hin brezku kúgunarbönd af hinni
ágætu indversku þjóð, og hún megi öðlast
það sjálfstæði, sem þúsundir beztu sona
hennar hafa barizt fyrir með lífið að veði.
stjórna í Indlandsmálum lýs-
ir sér í atburðunum kringum
uppreisnina 1857. Viktoría
drottning lét lýsa því hátíð-
lega yfir, að nú skyldu Ind-
verjar hafa rétt til allra
þelrra embætta, sem þeir
reyndust hæfir til. Varakóng-
•urinn, Lytton lávarður, út-
skýrði þetta svo, að „slíkar
vonir geti aldrei rætzt. Við
urðum að velja milli þess að
útiloka Indverja opinberlega
frá öllum embættum eða
gabba þá. Við tókum þann
kostinn sem óheiðarlegri
var“.
Englendingar hafa haldið
áfram á þeirri braut. Ind-
verjum var lofað sjálfstæði
eftir heimsstyrjöldina. fyrri,
sem þakklæti fyrir baráttu
þeirra í þjónustu brezka
heimsveldisins. Loforðið var
ekki efnt. Er Indverjar kröfð-
ust þess að loforðin væru
efnd, var svarað með skot-
hríð (t. d. fjöldamorðin í
Amritsar, hinn seki, Dyer
hershöfðingi, var kvaddur
heim, en aldrei refsað). Eftir
miklar vangaveltur sam-
þykkti brezka þingið 1935
,,lýðræðisstjórnarskrá“ fyrir
Indland. Indverjar hafa
aldrei samþykkt þá stjórnar-
skrá. Hún var í rauninni að-
eins ný tilraun að „gabba
Indverja.“
Brezkt lýðræði
Stjórnarskrá þessi átti að
uðust möguleikar til að leigja
land og okra á því. Áveitu-
kerfin, sem eru lífsnauðsyn
landbúnaði Indlands, eru í
verra ástandi nú en þegar
Englendingar komu þangað
fyrir nokkrum öldum.
Lífskjör engrar þjóðar í
heimi eru bágbornari. Sem
dæmi má taka indversku
námumennina. Samanburður
á launum námumanna 1 ýms-
um löndum heims árið 1936
sýndi að Sovétríkin voru
hæst, með um, 20 kr. dag-
um og fylkjunum. Um þriðj- laun, þá komu Bandaríkin,
ung þingmanna átti ekki að; Ástralía, Þýzkaland og Eng-
kjósa, heldur áttu furstarnir, land. Japan var miklu lægra,
að skipa þá. Fulltrúa fylkj-1 með rúmar 3 kr. Suður-
anna átti mjög takmarkað-: Afríka (brezkt samveldis-
ur kjósendahópur að kjósa,: land) með rúma krónu, en
og var kosningarrétturinn lægst var Indland með 60
miðaður við tekjur og efni,
svo það urðu fyrst og fremst
fulltrúar efnaðra Indverja.
Auk þess höfðu Englendingar
skipt þingsætunum þannig,
að Múhameðsmenn fengu
vissa tölu þeirra, Sikkar sína
aura. Þá unnu indversku
námumennirnir 9 tíma á dag,
en sá vinnutími fékkst ekki
viðurkenndur fyrr en 1935-
Þangað til unnu indverskir
námumenn 12 tíma á dag.
Talið er að enskur námu-
tölu, landeigendur viss þing- maður þurfi 4500 kalóríur i
sæti, Evrópumenn, konur o. | fseðu sinni daglega. Enskir
s. frv. Þannig urðu 18 hópar | sérfræðingar halda fram að
í fylkjaþingunum og 11 1 í indverskur námumaður þurfi
sambandsþinginu. Afleiðingin | ekki nema 2700 kalóríur, og
hlaut að verða áköf innbyrð-1 er þannig neðan við hungur-
iábarátta Indverja í kosning- markið.
unum og það var líka tilætl- bágu lífskjör valda
unin. Einnig í landsstjórninni: hárri dánartölu, einkum er
hafði landsstjórinn (vara-; barnadauðinn mikill. Árið
kóngurinn) rétt til þess að 1938 voru barnadauðsföll í
fara sínu fram hvað sem sam-| fjölskyldum námumanna 115
bandsþinginu ldður. j a^ Þbsundi. Sambæii-
Svar Indverja við þessum. le§ lala ^ia bmglencbngum er
tillögum var fyrirfram vitað. al þúsundi. Þó er þessi
Tillögurnar, sem Cripps lagði bánaitala fiá landshlutum
fram í ibyrjun heimsstyrjald- Þar sem gerðar ^hafa verið
arinnar síðari, voru í fáu frá-
brugðnar.
Ægileg fátækt
sérstakar ráðstafanir til að
bæta úr húsnæðismálunum.
Námueigendum er leyfilegt
að þrengja verkamönnum 1
smákofa, þar sem fjölskylda
Indland er óskaplega auð-! námumanns, konu hans og
ugt og ægilega fátækt land. tveggja barna fær eitt her-
Auðæfin nytja Englendingar bergi, 11 rúmmetra að stærð.
eftir vild. Indverjar eru lang- Engar reglur eru um bað, sal-
flestir sárfátækir. erni eða slíkt. Námumenn
Af öllum íbúunum er það
aðeins 1 milljón, sem geta
vera í tveimur aðalköflum, j talizt efnaðir, eða svara til
og fjallaði annar um stjórn-
arform fylkjanna en hinn um
„sambandsríki11 fylkjanna og
„sjálfstæð:“ ríkjanna. Yfir
fylkjastjórnunum var fylkis-
stjóri, skipaður af Englend-
ingum. í ríkjunum átti gamla
stjórnarfarið að haldast. Þing
fylkjanna átti að vera ein eða
tvær málstofur, og til þeirra
kosið af litlum hluta íbúanna
— aðeins 35 milljónir Ind-
verja áttu að fá kosningar-
rétt, eða varla tíundi hluti
þjóðarinnar. Þessi þing áttu
ekki að mega samþykkja fjár-
lög án samþykkis fylkisstjór-
ans, en hann átti að hafa rétt
til að nema úr gildi hverja
ákvörðun þings og stjórnar.
Þingin áttu þannig að verða
alveg valdalaus. Fylkisstjór-
inn þurfti ekki að taka neitt
tillit til þingsins eða ráðherr-
anna og gat sett þá af, þegar
honum sýndist.
Indverska sambandsríkinu
átti einnig að stjórna með
tveggja deilda þingi, og ættu
yfirstéttar Vesturlanda. Milli
stéttirnar eru um 15 milljón-
ir, lægri embættismenn, kenn
arar, stúdentar, iðnaðarmenn
o. s. frv. Eftir evrópskum
mælikvarða eru flestir þess-
ara manna fátækir. Mikill
meirihluti þjóðarinnar lifir
nærri sultarlífi. I sveitunum
er hálf milljón stórbænda,
milljón bænda, sem á 15—20
hektara lands, og 70 milljón-
ir smábænda, sem eiga sumir
hverjir skuldum hlaðna land-
skika en aðrir leiguliðar. Auk
þeirra eru 32 milljónir sveita
verkamanna og hafa 23 millj.
þeirra ekkert jarðnæði.
Þegar Englendingar inn-
leiddu auðvaldsskipulag á
Indlandi, lögðu þeir einnig
drög að hinni drepþungu
skuldabyrði indversku bænd-
anna og uppflosnun þeirra af
jörðunum. Landið var áður
þjóðfélagseign, þó hún væri
yrkt af einstaklingum eins og
þeir ættu hana, en ekki mátti
selja land eða leigja. En með
þar sæti fulltrúar frá ríkjun- einkaeignarrétti á landi sköp-
láta reisa þúsundir slíkra
kofa og lifa verkamanna-
fjölskyldurnar þar líkt og
dýr. Víðasthvar er húsnæðið
enn aumara. i
Dánartalan almennt hefur
•hækkað á Indlandi undir
brezkri stjórn frá 24 af þús-
undi árið 1883 til 30 af þús.
árið 1893 og 34 af þúsundi
24,1 af þús. Á hverju ári
1903, og hefur stöðugt hækk-
að síðan. Meðalaldur Indverja
um 1880 var 30 ár, en um
1930 tæp 27 ár.
Allur fjöldi vinnandi fólks
hefur að meðaltali 8 króna
tekjur á mánuði á hvern fjöl-
skyldumann. Aðeins 1V2%
fær hærri laun. Á sama tíma
og aðeins 2,4 af þús. hol-
lenzkra mæðra og 8,5 af þús.
bandarískra mæðra deyr al
barnsförum, deyja í Indlandi
deyja 5—6 milljónir Indverja
af sjúkdómum, sem hægt
.væri að lækna, og hungurs-
neyðir herja landið.
Það er ástæða til að minna
á Indland, þegar talað er um
brezka heimsveldið sem há-
borg lýðræðis, velmegunar og
þjóðfrelsis. Churchill lætur
Kosningasigur
verkalýðsflokk-
anna á Italíu
Samkvæmt síðustu fréttum
af bæja- og sveitastjórnakosn
ingunum á ítalíu hefur kosn
ingabandalag kommúnista og
sósíaldemókrata unnið stór-
felldan kosningasigur.
Sameiningarlistar verkalýðs
flokkanna fengu meirihluta 1
146 bæjar- og sveitarfélögum
og 2221 fulltrúa. Stærsti borg
araflokkurinn, kaþólskir fengu
1811 fulltrúa og meirihluta í
102 sveitarfélögum. Kosninga-
þátttaka var mikil, allt að
95%.
Kommúnistaflokk-
ur Tékkóslóvakíu
tdur rúma milljón
Kommúi'istafiokkur Tékko-
slovakíu hélt þing í Prag um
seinustu mánaðamót.
Flokkurinn er stærs.i flokk-
ur landsins og telur rúma
milljón meðlima í Bæhe'mi og
Mæri. Auk þess Leíur Komm
únistaflokkur Slovakíu 200,000
meðlimi. Formaður flokksins
var kosinn Klement Gottwald.
Sundrungarstarf
Frh. af 3. síðu.
félaganna, hlýtur að gera þá
kröfu að fullt tillit sé til hans
tekið, án þess þó að hallað sé
annars rétti. Þá má eigi beita
tímariti samvinnumanna til á-
róðurs gegn lífsskoðunum veru-
1 legs liluta samvinnumanna það
verður að helga það sérmálum
Samvinnustefnunnar, þeim mál-
um, sem tengja samvinnumenn
saman án tillits til stjórmála-
skoðana og búsetu. Það er um að
velja einingu samvinnuhreyf-
ingarinnar eða Jónasar misnotk-
unina á Samvinnunni.
| Nýtt Skúlaskeið
Framhald af 5. síðu.
sem hann tekur. En gera má
ráð fyrir því, að hann þurfi
ekki á neinu láni að halda, og
ef hann er svo ríkur, að hann
þurfi ekki á neinu láni að
halda, þá á að ieggja í lófa
hans upphæð, sem samsvarar
2% vöxtum af neildarupphæö
þeirri, er hann á rétt til með
jöfnum afborgunum í allt að
42 ár.
Það er gaman að vera rlkur,
' þar sem Skúli Guðmundsson
! hefur völdin. Væntanlega læt-
[ ur landbúnaðarnefnd efri
1 deildar reikna það út, hver
gjafaupphæð þessi yrði til
manns, sem væri svo auðugur,
að hann gæti byggt fyrir 100
þús. kr. án þess að þurfa að
taka lán.
Verður því ekki trúað að
óreyndu, að efri deild láti
þetta ríkismannaframlag kom-
ast í gegnum deildina.
það liggja í þagnargildi, þeg-
ar 'hann leggur út af sjálfs-
ákvörðunarrétti þjóðanna.