Nýi tíminn


Nýi tíminn - 12.05.1955, Blaðsíða 7

Nýi tíminn - 12.05.1955, Blaðsíða 7
Fimmtudagur 12. maí '1955 — NÝI TÍMINN — (7 Aðfaranótt 7. maí fyr- ir fjórum árum tók banda- rískur her hús á íslenzku þjóð- inni. Hann kom Islendingum í opna skjöldu — öllum nema þingmönnum þriggja stjórn- málaflokka sem kallaðir höfðu verið á flokksfundi í Reykja- vík skömmu áður. Þar var þeim sagt að rússnesk innrás í ísland vofði yfir, hertaka þessa lands væri næsta atrið- ið á landvinningastefnuskrá kommúnismans í heiminum. Með þessum uppspuna, að við- bættum hótunum og ógnunum, voru þingmenn flokkanna þriggja látnir samþykkja bandarískt hernám landsins; og það mun ekki hafa verið fyrr en síðar sem það rann upp fyrir ýmsum þeirra að í ofanálag höfðu þeir framið st jóraarskrárbrot: þingmenn á einkafundum flokka sinna, utan formlegs þingfundar, höfðu ekki fremur stjórnlaga- heimild til að tala í nafni Al- þingis en til dæmis fundur 40 götusópara í Reykjavík eða sjómanna í Keflavík. Islend- ingar skyldu minntir á það í dag að þegar ameríska her- námsliðið var kallað til Islands var stjórnarskrá þess brotin — svo augljóslega að enginn Þegar „drengirair4* komu fyrir 4 árum. Þeim er kennt að þeir séu hér til að halda yfir okkur verndarhendi, enda segja þeir: „Bandaríkjamenn eru ekki á Islandi vegna þess að þeir dái Ioftslagið eða náttúrufegurð þessarar hrúgu af hraungrjóti". það var komið í kring sagði ut- anrikisráðherra flokksins um sáttmálann:. ,4íann er sátt- máli um það, að engin þjóð skuli nokkru sinni hafa her á hefur freistað að bera brigður á það. En þeir sem brutu stjórnar- skrána íslenzku það vor fyr- ir fjórum árum brutu fleira: þeir rufu orð sín og eiða frá þeim árum er á undan voru farin. Veturinn 1949, er Atl- anzhafsbandalagið var í und- irbúningi, hafði Morgunblaðið einn dag þessi orð eftir for- manni flokks síns: „Ólafur sýndi fram á, að herseta á friðartímum er með öllu óvið- unandi. Engan her á friðar- tímum, það væri og hefði allt- af verið höfuðkrafa Sjálfstæð- ismanna. Elnda væri flokkurinn þar í samræmi við vilja flestra íslendinga". Sama dag sagði Morgunblaðið í leiðara: „Hann (þ.e. Sjálfstæðisflokkurinn) vill miða þátttöku Islendinga (í Atlanzhafsbandalaginu) við sérstöðu þeirra sem fá- mennrar og vopnlausrar þjóðar. Þess vegna er Sjálf- stæðisflokkurinn mótfallinn að hér verði herstöðvar eða herskylda á friðartímum“. Undir þessu vígorði beitti Sjálfstæðisflokkurinn sér fyr- ir inngöngu íslendinga í Atl- anzhafsþandalagið; og þegar íslandi á friðartimum. Hann er sáttmáli um það, að aldrei skulí herstöðvar vera á Islandi á friðartímum". „Komníúnista- lýgin“ um eðli þessa banda- lags skyldi standa afhjúpuð og grímunni flett. Þáverandi formaður Alþýðu- flokksins tók í sama streng: „Staðreyndir málsins varðandi aðild íslands eru óvéfengjan- lega þessar: að viðurkennt er af öllum stofnendum Atlanz- hafsbandalagsins, að Island hafi engan her og ætli sér ekki að stofna her; að ekki komi til mála að erlendar herstöðv- ar verði á íslandi á friðartím- tnn“. Og ráðherra flokksins, Emil Jónsson: „Samningsáðil- ar .... gera sér líka ljóst, að við munum ekki leyfa erlendar herstöðvar á friðartímum né erlendan her hér á landi“. „Þvættingur kommúnista" um Atlanzhafsbandalagið skyldi verða sér til ævarandi skamm- ar. Og Eysteinn Jónsson: „Kom strax fram sú stefna sem Framsóknarflokkurinn hefur . staðið á og; mun standa á, að samvinna um öryggismálin við aðrar þjóðir verði að byggjast á því, að ekki sé er- lendur her í landinu á friðar- tímum né erlendar herstöðvar. Islendingar geta ekki og mega ekki leyfa slíkt, ef það sé gert, þá verði ekki mögulegt að finna nein eðlileg takmörk til að standa á.“ Sagan skyldi á sínum tima dæma ómerkt „fleipur kommúnista“ um „öryggissáttmála frjálsra þjóða“. Það voru þessir eiðar, þess- ir svardagar, sem þeir gengu á ér þeir kölluðu herinn inn í landið. Og þessir oddvitar hemámsins, er nefndir hafa verið, vissu fyrirfram að það mundi koma. Þeir þurftu að- eins á því að halda að blekkja þjóðina um eðli og tilgang Atl- anzhafsbandalagsins. Þá stóðu einnig kosningar fyrir dyrum, og það var svarið í á- kafa allt vorið og sumarið 1949. Eftir kosningar var síð- an farið að ræða og semja um hemámið að tjaldabaki, og 7. maí 1951 var það fullkomnað. Þeir stóðu raunar uppvísir meinsærismenn og lygarar, með brotna stjómarskrá í flekkuðum höndum; en þeir fengu í staðinn það sem þeim þótti meira um vert: vopn og hermenn til að standa að baki sér í tvísýnum átökum innan- anlands; og umfram allt höfðu þeir sýnt auðvaldinu í Banda- ríkjunum og annarstaðar hollustu, brotið sig í mola fyr- ir það. En „kommúnistalygin“, „þvættingur" þeirra og „fleip- ur“ — það kom allt á daginn með sama hætti og sagt hafði verið fyrir. Atlanzhafssáttmálinn var samþykktur í víggirtum sal, til hernámsins var stofnað með stjómarskrárbroti og lygum. Þessir atburðir heyra nú sög- unni til, en hemámið sjálft er lifandi vemleiki í lífi íslénzku þjóðarinnar í dag. Og það hef- ur reynzt með sama hætti og til var stofnað. Á þessum ár- um hafa öll einkenni auðvalds- skipulags á hástigi þess — og lokaskeiði — birzt í skæra ljósi: okur er sérkenni verzl- unarlífsins, brask er sérkenni f jármálalífsins, mútuþægni og sölumennska er sérkenni stjórnmálalífsins, óreiða og vanhirða er sérkenni atvinnu- lífsins, glæparit eru sérkenni menningarlífsins. Olíuverzlanir og útflutningsfyrirtæki gerast í æ vaxandi mæli þjófafélög. Ríkisvaldið er tæki auðstétt- arinnar til að ræna kaupi af vinnustéttunum. Meðan ein fullkomnasta morðstöð verald- ar er reist í Miðnesheiði, fúna bryggjur og önnur hafnar- mannvirki í þorpum víðsvegar um landið, enda hafa stór- felldustu þjóðflutningar i sögu landsins farið fram á undan- fömum árum: Keflavíkurflug- völlur hefur orðið miðdepill atvinnulífsins í landinu; her- námsvinna hefur orðið hlut- skipti þúsunda; æ fleiri at- vinnurekendum liggur í léttu rúmi þó útgerð hraki og ís- lenzkur iðnaður sé kyrktur í samkeppni við útlenda vöru, af þvi hernámið er sá speni sem þeir sjúga æ fastar. 1 einu orði: spillingin, margslungin og ómenguð, er að grafa ræt- ur þjóðfélagsins sundur. Og þó er hið alvarlegasta ó- talið: sjálft líf þjóðarinnar er í hættu. Það er ógurlegasta staðreynd sem mannkynið hefur nokkru sinni horfzt 5 augu við, að hægt er að myrða líf þess, þumka mannlega til- veru á þessum hnetti út á fá- einum dögum. Við höfum gerzt samherjar þeirra aðila er prédika sýknt og heilagt að „frelsið" sé dýrmætara en friðurinn — það þýðir að fóma beri lífi mannkynsins fremur' en alþýðustéttir heimsins nái völdum í löndunum. Banda- ríska hernámsliðið á Islandi og hemaðarmannvirki þess fela í sér siðferðilegan og efn- islegan stuðning við þessi við- horf; sá „frjálsi“ maður er kynni að reika brenndur um rústir heimsbyggðarinnar eft- ir lok þess stríðs er tekið hefði verið fram yfir friðinn, mundi kalla okkur til dóms í hjarta sínu fyrir samsekt og samá- byrgð um það stríð. íslenzk utanríkispólitik er ekki aðeins sjálfsmorðsstefna, heldur einnig þáttur almennrar hat- ursstefnu auðvaldsins gegn mannkyninu. Það er kjaminn undir umbúðunum. Með hverjum líðandi degi gera fleiri íslendingar sér þessa staðreynd ljósa. Formæl- endur bandarisks hernáms á Islandi hampa nú ekki eínu sinni sýndarrökum lengur, heldur vilja þeir lykja þögn um athafnir sínar og afleið- ingar þeirra: þeir vilja halda óbreyttu ástandi í kyrrð og friði. En þeim mun ekki verða að ósk sinni. Krafan um brottflutning hersins er stærsta krafa stundarinnar, hún mun verða æ háværari,, fleiri og fleiri munu taka und- ir hana — öll þjóðin mun sam- einast um hana. Fálæti Islend- inga gagnvart hemum fer dag- vaxandi, og er ameríska grein- in sem birtist hér í dag glæggt dæmi um það. Þar era bornar fram svipaðar kvartanir og nasistar í her- námslöndum urðu kunnir fyr- ir í seinasta stríði. Noregur og Danmörk voru til dæmis krökk Framhald á 11. KÍðu. Bjarni Benediktsson heilsar Bandarikjamönnum — stendur einni tröppu neðar. «g

x

Nýi tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýi tíminn
https://timarit.is/publication/883

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.