Skólablaðið - 01.02.1950, Qupperneq 7

- 7 -
Ræða, flutt á kynuingarkvöldi í menntaskolanum 18u marz 1950
FYRIR MINNI E.INARS MAGNÚSSONAR
(í tilefni af 50 ára afmæli hans).
Ástkæra afmælisharn, kennarar, góðir
nemendur.
Herna á programminu niðri er auglýst,
að ég eigi að flytja þátt af Einari Magn-
ússyni. Eg geri þess vegna ráð fyrir, að
þið huist við því, að ég lesi hér upp einn
af hinum svokölluðu kennaraþáttum, sem þið
sum ykkar a.m.k. hafið heyrt mig og fleiri
lesa, hæði í Selinu og hérna. Eins og J>ið
vitið, J>á eru þeir þættir einatt grín um
okkar ágætu kennara og oft napurt liáð. Ég
veit vel, að hann Einar Magg, hefur oftar
on einu sinni verið tekinn í gegn í slxkum
þáttum - og það oft rækilega. Hann tekur
það að sjálfsögðu ekki nærri sér frekar en
aðrir kennarar, en hann hefur orðið cins
og þeir að þola harða gagnrýni frá okkur
nemendum,sem ekki á nema eðlilegt er held
ég, að fullyrða megi, að hann hafi jafnoft
og ef ekki oftar hlotið viðurkenningu frá
oldrur. - En finnst ykkur viðeigandi nú, á
hinum merku tímamétum í ævi Einars, þegar
hann hefur helming aldar að haki að koma
hér með gagnrýni eina saman og grín, þétt
saklaust væri? Mer finnst fremur ærin
ástæða til að segja hér nokkur orð fyrir
minni Einars og þakka honum um leið hið
ágæta starf hans í þágu þessa skéla og
okkar nemenda og oska honum velfarnaðar.
í framtíoinni með þeirri'eindregnu ósk um,
að starfskraftar hans megi njéta sín í
þágu skólans um fjölmörg ékomin ár með
þeim ágætum sem hingað til.
Og þegar ég nú ætla að segja nokkur
orð um Einar Magnússon, veit ég, að honum
þarf eg ekki að lýsa fyrir ykkur, hvorki
utliti né gerðum. Hann er ykkur alltof
kunnugur til þess. En mig langar í fáum
orðum að segja ykkur örlítið frá því, sem
á daga hans hefir drifið, en ég skal vera
stuttorður.
Nu,- já sem fæðing sérhvers manns
hlýtur að vera ein mesta merkisstund í lífi
hans og þá ekki sízt, þegar hún er atburða-
rík eins og Einars, finnst mér tilhlýta að
byrja þar. Einar átti fimmtíuára afmæli í
gær, eins og þið sjálfsagt vitið og er því
jfæddur hinn 17. dag marzmánaðar á því
I umdeilda ári 1900. Samkvæmt stærðfræði-
| ' ^
>legum(og þá sjálfsagt réttum) utreikn-
•ingi er hann fæddur á 19. öldinni,^en
j eftir gamalli venju og að almanna aliti er
jhann tuttugustualdarmaður, en má deila um
Iþað, og geri hver sem vill. NÚ hra svo
.við, þegar Einar fæddist, með öllum þeim
íseremonium, sem þá eiga við, að hvítvoð-
|ungurinn veiktist - og það allhastarlega,-
jsvo að honum var vart hugað líf. Þotti
jekkl annað sýnna, en að hann veslaðist
jþarna upp og hyrfi fyrir ætternisstapann.
IVoru því í skyndi gerðar ráðstafanir til
jþess að skírn -gæti farið fram fyrir and-
ilátið, en þar sem skemmri skírn er talin
jheldur éfullkomin og gagnlítil gegn f jand-
janum, var sent í skyndi eftir þresti, -
i svo að skírnin gæti farið fíaíBo NÚ,- harn-
ið fæddist á þeim merkilega degi, sem
nefndur er Geirþrúðardagur, og þar sem
miklar vonir höfðu verið tengdar við þenr.-
an unga íslending, átti hann í skírninni
að hljéta nafnið Geir. En nú þotti, eins
;og ég sagði áðan ekki annað sýnna, en að
|þær vonir hrygðust og harnið dæi, og var
thann þcss vegna hara skírður hlátt áfram
Einar Magg eftir afa sínum og hrn svo við
já- sem nú er sumum nemendum til gleði -
og öðrum til angurs, ei ns og vera her, að
kréinn hresstist mjög við komu prests, og
dafnaði hann hið hezta upp frá því, og
verður aldrei misdægurt síðan, en það er
áreiðar.lega nemehdum til mikillar hrell-?
jingar, þétt skömm sé frá að segja,-
jNÚ olst hann upp á fæðingarhæ sínum að
Miðfelli í Hrunamannahreppi £ sveitasælu
'og hlémaangan og hefur vafalaust átt sí.iar
-.gleði-já og sorgarstundir, því að föður
sinn missti hann barnungur. Dvaldist hann
nú í svoitinni til 11 ára aldurs, en
jfluttist þá til Reykjavíkur og hefur verið
jþar síðan. Hann settist í barnaskéla og
jSkriftakennslu hjá þeirri ágætu lcennslu-
Ikonu, sem nefnd var GÚllara. Þessi Gúllare
jáafði það fyrir sið að slá þá nemendur
:ptanundir, sem skrifuðu illa og gerði það
! Framhald á hls. 14