Skólablaðið - 01.02.1950, Side 8

8
HAi'ffiliS PÉTUHSSOH.
m. phoiaie

a nuxsiiq ae
(Ort á rúrnxim 52 mínútum, skömmu fyrir kvöldmat, þann 7« nóveml.ier 194.8)
I. Þattur.
Högg og örak
bölv og skak
heyrði eg í húminu,
svo hrökk Ig við í rúminu,
kvíði flaug í hverja taug,
kuldi gegnum holdið smaug,
Ig fann, að eitthvað iðaði
- Ijá - þakið riðaði,
I1jI3t fyrir eyrum mínum
eitthvað niðaði.
Hvað var a seyði
um svartmyrkra nltt ?
Hver var að æja,
arga og hlæja ?
Ég stökk frammá gllfið
og soikklaði hljltt,
gekk^út á götu,
gáði úppá þak.
- Maninn skyjamarinn Ið -
Maður stoð
uppi þar
aumur var
með llundar skak.
Annar var þar einnig hjá
Igeðslegur til að sjá,
inní gular glyrnurnar
og grænar þnr eg sa.
Ilann hringsnerist og hoppaði,
sá hala, er s.ldrei stoppaði,
líka sá |g hvasca kll,
klauf og hof"
Sífellt hvað '’anns Kumrum umr
og korriro.
Svo tok hann loks í tuskur hins
og teymdi með slr brott,
Mlr fannst þeir hverfa furðu snöggt,
'felck oi slð' það nlgu glöggt.
- Máninn hvarf við mclddökkt ský
og myrkrið vafði jörð á ny.
II. Þatttir.
Ég sofnaði.
Mig dreymdi,
Ig sæi inní víti,
sæi djöfla dansa
við dýrðarstll bess svarta,
loga sá Ig leika þar
langa og bjarta.,
brennisteinn þar blossaði,
bloð og tjara fossaði
æddu loftið eldingar,
og djöfullinn £ hásætinu
dillaði slr hossaði
dátt sig glennti og lcrossaði,
hossaöi - krossaði.
Þa birtist sama sálin,
er sa Ig standa á þakinu,
þá. mögnuðust allir eldar
og andskotinn herti á skakinu,
stoð svo upp og argaði
- og allur skarinn 'gargaði -
lyfti sinni hægri hönd
og hrlpaðis Lát á prestinn bönd.
Ég glmaði refinn nú í nltt
og nú vil ég láta steikj'ann,
stapp^ann eöa reykj'ann.
Þið ráðið, hvað þið viljið, vinir,
en verið nú snöggir, synir.