Landneminn - 31.12.1942, Side 2

2
LANDNEMINN
Útgefandi:
ÆSKULÝÐSFYLKINGIN
(Samband ungra sósíalista)
ÁbyrgðarmaSur:
STEFÁN O. MAGNÚSSON
Verð 6 kr. árg. í Rvík, en 5 kr. úti á
landi. Lausasöluverð þessa blaðs er
1 kr.
1’rcnlatS í Ví\ingsprenti
Æskulýðshöll
Þá skal vonum verðai létt
Vinna stórt og hátt aði stefna
Hefna alls, sem á að hefna.
Sigra fyrir sérhvern rétt.
Bíddu aldrei eftir frétt
Æska hvað sé fært að efna.
St. G. St.
■— Styrjöldin hefir kennt mönn-
unum hiklaust og ákveðið, að flest,
Sem kennt var fyrir stríð um fá-
tækt og getuleysi, var ekki rétt,
Það var andlegur vesaldómur,
en ekki eínaleysi, sem var orsök
þess, að æskulýðshöll er ekki þegar
risin af grunni.
Það er aldrei neitt satt í því,
að efnaleysi valdi, þegar þarflegir
hlutir eru ekki framkvæmdir.
Hugsjónaleysi, sljóleiki og sauðar-
ieg ánægja rneð það, sem er, er
eina orsökin.
Ef krypplaðar kreppusálir ráða
lögum og lofum, þá hljóta allar
framkvæmdir að draga dám af
þeim. Þar sem framsýnir mannvin-
ir farai með völd, fyllast löndin af
glæsilegum stofnunum. Hedbrigöi
og lífsgleði geislar frá þeim á þjóð-
lífið.
Ósk foreldranna til barna sinna
er bezt sögð í þessum látlausu lín-
um:
Reyndu þá að rata réttan veg,
reyndu að verða meiri og betri
en ég.
Blessist þér allt, litli vin o. s. frv.
Hversvegna tekur ekki þetta fólk
Agrip innlendra frétta
Átta-manna nefnd sú, sem undan-
farandi vikur hefur setið á rökstólum
til viðræðna um myndun nýrrar ríkis-
stjórnar, er allir þingflokkarnir studdu
— hefur nú klofnað til helminga -—
óg þannig, að kratarnir fylgdu íhald-
inu, eftir allt skrafið um stöðvun, verð-
bólgunnar. — Þá fannst þeim heppi-
legasta lausnin á málunum, að hafa á-
fram bráðabirgðastjórn íhaldsins und-
ir handleiðslu Ölafs Thors.
Framsóknarmenn stóðu með sósíal-
istum, er vildu styðja bráðabirgða-
Stjórn, er starfaði eftir málefnasamn-
ingi, sem flokkarnir kæmu, sér saman
um, að tryggja í framkvæmd — og
myndu þá verða tekin einungis þau
mál, sem mest krofðust úrlausnar, og
flokkarnir gætu sameinast um.
Listamannaþing
það, sem nú er afstaðið, virðist
hafa farið allmikið í taugar húsbónd:-
ans að ,,leiti” á Landakotstúni.
Mest virðist það þyngja andrúms-
loft þessa sómamanns, að herra. ríkis-
stjórnin skyldi leggjast svo lágt. að
gerast verndari þingsins — „sérstakra
uppivöðsluseggja í þjóðfélaginu”, eins
og höf. orðar það, — og sýna með því
höndum saman og reisir höll eða
hallir fyrir æskuna, sem það vill
að rati réttan veg? Hallir, þar sem
er hátt til lofts og vítt til veggja.
Fullar af þroskandi viðfangsefnum
og heibrigðri gleði.
Af hverju eru auðvirðilegir hlut-
ir látnir sitja í fyrirrúmi og skyggja
á það, sem máli skiptir?
Ósk æskunnar er sú að starfa,
fræðast og njóta lífsins. Og um
fram allt að geta talizt menn með
mönnum. — Æskan veit, áð til þess
að geta þetta þarf skilyrði. _
Hversvegna ekki að skapa þau
skilyrði sjálf. — Það er ekki öðrum
skyldara. —
Bíddu aldrei eftir frétt
Æska, hvaö sé fært að efna.
Grímur S. Norðdahl.
skilning sinn og s,amúð, m.eð hínum
fátæku og ofsóttu listamönnum ís-
lenzku þjóð'arinnar.
Grein sú, sem birtist í Tímanum 8
des. s. 1. — frá þessum aldna umskipt-
ing ísl. menningarmála, lýsir snildarlega
þeirri andarteppu, sem höfundurinn er
haldinn af, er hann hugsar um alla
sína háðulegu hirtingu, ósigra og von-
brigöi í skiptunum við listamennina.
Grein þessi, sem hann kallar „Nýtt
kaupkröfufélag og ríkisstjórinn”, átti
að birtast í „langhunds”-formi í Tím-
anum 5. des. s. 1., en var hindruð af
blaðstjórninni frá að koma út. Var
þar mjög vafasamur grsiði gerður al-
þýðu manna, að hafa af henni þann
fróðleikskafla um greinarhöfundinn,
sem bezt hefði upplýst manngildisleysi
manns þessa.
Sunnudaginn 6. des. s. 1.
hélt prófessor Sigurður Nordal er-
indi í Tjarnarbíó — um alþýðuskáldin
Sigurð Breiðfjörð og Bólu-Hjálmar.
Erindi þetta. flutti prófessorinn á
vegum verkamannafélagsins Dagsbrún-
ar, og var það einn liðurinn í fræðslu-
stárfsemi félagsins fyrir meðlimi sína.
Húsið var þéttskipað áheyrendum
og hinu snilldarlega erindi var prýði-
lega tekið, sem vænta mátti.
Dómur er nú fallinn í undirrétti, í
máli því, er valdstjómin höfðaði gegn
útgefendum Hrafnkötlu. — Voru út-
gefendur dæmdir í 1000 kr. sekt hver
•—• eri útgáfan ekki gerð upptæk
Nýlega er komin út á vegum ísa-
foldarprentsmiðju Gylfaginning, færð
til nútíma-stafsetningar af Vil-
hjálmi Þ. Gíslasyni. Hefur Kristinn
E. Andrésson alþm. borið fram fyrir-
spurn í efri deild Alþingis — til ríkis-
stjómarinnar varðandi lög þau frá
þinginu 1941 — um bann við útgáfu
fornrita með nútíma stafsetningu ___ og
jafngild þeirra fyrir alla.
Hinsvegar kvað þingm. langt frá því.
að hann væri að mælast til að þving-
unarlögum þessum yrði beitt „því að
á þessu þingi mun verða flutt frum-