Unga Ísland - 01.03.1905, Blaðsíða 3

UNGA ÍSLAND
19
hattinum af jeg lypti,
og til hinna hnatta fer;
holl eru mjer |aau skipti.
l5ar hyggur hann, að sjer fnuni eigi
ofaukið og breytt muni um til batn-
aðar, enda finnst honum eigi miklu
sleppt.
Stökur þessar eru hreinar og Ijettar
yfirlitum.
Hann er hvorki að gjöra gælur við
veröldina nje skamma eða níða, held-
l|r talar um hana einarðlega, hispurs-
laust og hreinskilið eins og honum
þykir hún hafa reynzt sjer.
Sigurður Breiðíjörð er fæddur á
Vesturlandi í Rit'girðingum 4. marz
1798. Faðir hans hjet Eiríkur, en
móðir Jóhanna. Þau voru fátæk
•njög, en bjuggu þó og var Sigurður
með þeini í Rifgirðingum unz hann
var 7 ára að aldri. Fluttist hann þá
með þeim að Helgafelii og dvaldist þar
um hríð og í grendinni. Seinna fór
hann í fóstur tii bóndans á Sveins-
stöðum í Neshreppi. Rar dvaidist hann
fram að fermingu, en hvarf þá aptur
heini til foreldra sinna. Rá voru þau
flutt út í Bíldsey á Breiðafirði.
Sigurður hafði snemma gaman af
bókum, en var þungur til vinnu og
latur. Rótti hann vel gát'aður og nám-
fús og sökum þess var honum kom-
ió til mennta að Helgafelli hjá séra
Gísla Ólafssyni, er þar var um þær
mundir. Átti hann seinna að fara í
skóla, en eigi varð af því, sökum fá-
tæktar. Fór liann þá til Kaupmanna-
hafnar, nam beykisiðn og kom heim
aptur fullnuma að þremur árurn liðn-
um. Dvaldist hann þá nokkra stund
á ísafirði við verzlun og beykisstörf.
Fyrir og um hans daga var gengi
rímna og rímnakveðskapar hvað mest
og skáld þau, er þær ortu í miklum
metum höfð hjá alþýðu.
Sigurði var snemma sýnt um að
yrkja og gjörðist því brátt höfuð rímna-
skáld samtíðar sinnar og ávann sjer
aljoýðuhylli, er aldrei sveik hann. A/lun
óhætt að fullyrða, að hann hafi eins
mikið dregið fram lífið um dagana á
ljóðagjörosinm,eins oglíkamlegri vinnu.
Fáir hjer á landi munu hafa ort meira
að öllu tiltíndu, en hann. En eigi á
að meta manninn eptir því,hversu miklu
hann afkastar, heldur hvernig það er
gjört, sem hann gjörir.
Helztu dvalarstaðir Sigurðar eptir
að hann kom úr fyrstu utanför sinni,
voru ísafjörður ogStykkishólmur. Enda
var flest frændlið hans og vinafólk á
Vesturiandi. Ró ói hann manninn í
Kaupmannahöfn veturinn 1819 20.
Orti hann allmikið á þessum árum.
Hann var hviklyndur við flest, er hann
tók sjer fyrir hendur og hvarflaði að
mörgu. Var hann á reiki r'ram og
aptur, ýmist utan lands eða innan,
Enda kunni hann lítt með íje að fara
og skorti það jafnan. Hann var líka
talsvert lmeigður tii drykkjar og bætti
það eigi um fjárhaginn eða staðfest-
una.
Til Reykjavíkur flutti hann að vestan
1820, og dvaldist þarum fjögraára tfma,
að því sinni. Vann hann þar að beykis-
iðn og verzlun og orti nú drjúgum.
Meðal annars, er hann kvað þar, var
Draugsríma. Hún er skemmtileg og
fyndin og sýnir giöggt, að Sigurði fer
Ijettlyndiö oggamansemin einna bezt.
Frá Reykjavík íór hann til Vestmann-
eyja, og var þar þangað tii um haustið
1830, að hann sigidi til Kaupmanna-
hafnar. Var það ráð hans, að lesa lögog
hafði honum safnast nokkurt fjetil þess
af Vesturlandi. En lítið varð úr laga-
náininu og dvölin skömm í Dan-
mörku. Tók hann nú brátt að skorta
fje. Sjest það glöggt á Ijóðabrjefi, er
hann hefir skrifað G.faktor Stephensen.