Unga Ísland - 01.02.1906, Síða 4
12
UNGA ÍSLAND
angrinum á fætur öðrum til að berja
á Grikkjum. Var það ógrynni liðs
og vel búið að vopnum og ailri lier-
neskju. En af herferðum þessum
hafði hann hina mestu sneypu, skap-
raun og skaða, sem kunnugt er, og
vann ekki á. Endaði með því, að
hann varð að hrökklast heim í ríki
sitt við lítinn orðstir og upp frá því
varð fremur sókn en vörn frá hendi
Grikkja. Voru þeir honum allóþaríir
upp frá því og leystu nýlendurnar í
Litlu-Asiu algjörlega .ndan vfirráð-
um og áþján Persa.
Xerxes hjet konungur Persa. Við
hann áttu Grikkir hina fyrnefndu o?r-
ustu í Laugaskarði í júlimánuði árið
480 fyrir fæðingu Krists.
Konungur jiessi var hinn mesti
harðstjóri og grimmdarseggur, hroka-
fullur, dáðlaus og sællífur mjög, en
jióttist öllu mega til leiðar snúa sök-
um ríkis sins og herafla. Hugði hann
því að lítið mundi verða úr Grikkj-
um, er þeir litu herafla 'hans^’og all-
an viðbúnað. Bjóst hann við að þeir
mundu eigi treystast í móti að snúa nje
viðnám veita, en gefast upp jiegarog
ganga sjer á hönd. Hann vildi eigi
leggja trúnað á sögur þær, er honum
voru sagðar af hreysti þeirra ogharð-
fengi, ættjarðarást, frelsisþrá og lög-
lilýðni. Harðstjóranum kom auðvit-
að slík einkenni mjög á óvart. Hann
hefur sennilega aldrei kennt þess í
hrjósti sínu um dagana, enda átti hann
örðugt ‘að skilja ágæti þess og að
menn gætu lagt sig svo i hættu sök-
um þess. En Grikkir færðu honum
brátt heim sanninn.
Er Grikkir spurðu, að Xerxes væri
kominn yfir Hellusund með óflýjanda
her og stefndi inn á Grikkland, urðu
þeir mjög óttaslegnir, sem von var.
Áttu inenn fund með sjer í Korinþu-
borg og báru saman ráð sín. Voru
allir á eitt sáttir að verjast Persum
meðan kostur væri og láta fremur
lffið, en selja land og lýð í vald liarð-
stjórans. Var þar gjörð sú bráða-
LAUGASKARÐ.