Til sjávar - 01.06.1999, Blaðsíða 5

Öryggismál skipa
I
1
1
Sjálfvirkur losunar- og sjósetningarbúnaður
Fyrirtækin Varðeldur í
Kópavogi og Vélaverk-
stæðið Þór í Vestmanna-
eyjum eru fyrstu aðilamir til
að fá viðurkenningu Siglingastofnunar á
sjálfvirkan losunar- og sjósetningarbúnað
samkvæmt nýjum kröfum. Að baki liggja
ótal tilraunir og mikið þróunarstarf. Þó
svo að búnaður beggja fyrirtækjanna
gegni sama hlutverki er talsverður munur
á framleiðslunni.
Hér á eftir er leitast við að skýra út þær
reglur sem gilda um sjálfvirkan losunar-
og sjósetningarbúnað gúmmíbjörgunar-
báta. Einnig er gefin lýsing á Sig-
mundsbúnaðinum og búnaði Varðelds ehf.
á bls. 6. Umfjöllun um Olsen búnaðinn
bíður betri tíma eða þar til hann hefur
öðlast viðurkenningu stofnunarinnar.
Tilraunir gerðar með sjósetningarbúnað Varðelds
Hvaða kröfur eru gerðar um búnað?
Bátar undir 15 ni
• Hafi a.m.k. einn gúmmíbjörgunarbát
sem rúmar alla um borð. Vera útbúinn
með losunarbúnaði þannig að hægt sé að
losa bátinn frá skipinu með einu handtaki
á staðnum.
• Hafi annað hvort losunarbúnað sem
sjálfvirkt losar gúmmíbjörgunarbátinn frá
skipinu fyrir áhrif sjávar eða búnað sem
getur losað gúmmíbjörgunarbátinn með
fjarstýringu.
• Skip stærri en 12 m þurfa að hafa bæði
sjálfvirkan búnað og fjarstýringu.
Skip 15 m og lengri
• Hafi losunarbúnað sem jafnframt er
sjósetningarbúnaður sem sjósetur bátinn
og sjálfvirkt ræsir uppblástur hans.
• Hafi á hvorri hlið a.m.k. einn gúmmí-
björgunarbát með losunar- og sjósetn-
ingarbúnað og skal hvor gúmmíbjörg-
unarbátur rúma a.m.k. helming skipverja.
• Siglingastofnun getur heimilað að vikið
sé frá staðsetningu annars bátsins og
kröfu um sjósetningarbúnað í skipum 15-
24 m ef öryggi skipverja er betur tryggt á
þann hátt.
Skip smíðuð fyrir 1. mars 1988
• Heimilt að hafa þann sjósetningarbúnað
sem er um borð og viðurkenndur var skv.
eldri reglum urn losunar- og sjósetningar-
búnað.
• Búnaðurinn þarf hins vegar að uppfylla
nýjar kröfur um fyrirkomulag og frágang
um borð við fyrstu búnaðarskoðun eftir 1.
janúar 2000.
Leiðbeiningar Siglingastofnunar um staðsetningu og fyrirkomulag búnaðar
Leiðbeiningar
1. Björgunartæki skal staðsetja sem næst
vistarverum áhafnar og þar sem áhöfn er
við störf.
2. Björgunarför skulu staðsett þannig að
hægt sé að sjósetja þau beint frá geymslu-
stað.
3. Björgunarför skulu þannig staðsett að
ekki sé hætta á að þau verði fyrir
skemmdum vegna venjulegrar starfsemi
skipsins. Ennfremur skulu gerðar við-
eigandi ráðstafanir þannig að ekki skapist
hætta vegna opa sem myndast í borð-
stokka og handrið vegna staðsetningar
björgunarfara.
4. Hvorki stoðir, stög né aðrar hindranir
skulu vera í vegi við losun og sjósetningu
björgunarbáta. Skal sérstaklega hugað að
því, að gúmmíbjörgunarbátur geti ekki
lent undir neðri þilförum skips eða
skorðast af undir handriðum eða masturs-
stögum á leið sinni í sjóinn.
Sjósetningarbúnaður og fylgihlutir hans
skulu settir upp í samræmi við viður-
kenningu búnaðarins. Sjósetningar-
búnaður skal staðsettur þannig að hann sé
vel aðgengilegur til þjónustu, eftirlits og
viðhalds. Ekkert atriði er snýr að upp-
setningu eða staðsetningu búnaðarins skal
hindra þá virkni búnaðarins að hann geti
sjósett gúmmíbjörgunarbátinn þó að
skipið hafi allt að 10° stafnhalla á hvorn
veginn og allt að 20° slagsíðu til hvorrar
hliðar. Ennfremur skal vera hægt að sjó-
setja gúmmíbjörunarbátinn með höndum.
Ekki skal vera slysahætta af notkun
búnaðarins. Búnaður sem er þannig
gerður að armar falla yfir gangvegi, og
sambærilegur búnaður, skal þannig fyrir
komið að ekki stafi hætta af. Lágmarks-
hæð frá gangvegi upp í arminn í loka-
stöðu skal vera 2,2 metrar.
5