Skátinn - 15.01.1935, Blaðsíða 3

Skatinn.
3.
bæði á nóttu. og degi, að átta sig aítir sól
og stj'órnvim, þelckja á áttavita og nota upp-
drætti . Þeir -urðu að vera syntir- sem selií
irunna að nota vel augu og eyru.gvo eKiíárt .
færi óathugað: frám hjá þeim; Þerr éldluðu
og tilreiddu mat sinn sjálfir og hirtu um '
sig að öllu leyti. Powell Kállaði þessa
drengjasveit slna Scouis (njósnara') Að
strxóinu loknu fengu þeir allir heiðúrs-
merki fyrir hina ágætu og hreystilegu
frarcmistöðu slna.
Powell Kallaði drengjafélag það, sem
hann sbofr.aði á Englandi 7 árum slðar.eftir
þessu m ágætu drengjum, sem hann hafðx
Kvnst í strlðinu, svo af þeim dregur skáta
rer'lan nmf x sitt.
t stríðxnu mikla hafa þeir í ófriðar-
lör.d-”.n'im yerið látnir gegna varðskyldu
heina fyrii', svo tugvun þúsunda skiftir,
I rtcrhorgunum til aðstoðar lögreglunni
Þj ó.' ver.jar hcfðu frá 10 - 20 skáta með
hv' rri herdexld, sem boðhera, til jTnislegra
smá/ika og athugasemda. Drengirnir hafa
stao.lð sig vel og enginn handamaður kvað.
hafa haft hendur I hári þeirra. Aftur á
móti náðu Þjóðverjar exnum frönskum skata,
en sem raeð engu móti vildi gefa nokkrar
upplysingar um landa sxna, og skutu þa
Þjóðverjar hann. í útlendum hlöðum er
mvnd af þessum athurði. Skatinn stendur
teínréttur með hundið fyrir augun. 6 her-
men x miða á hann hyssum slnum. Enn emu-
sinu' er honum gefinn kostur á að sleppa
eg henn segi fáein orð, en skátinn er
trúr og þekkir skyldu slna. Skotinn rxða
hann fellur og þjóðverjar eru engu
og
nær
fAnabeeinn.
SÓlin var að koma upp. Hann renndi
augunum með eftirvæntmgu eftxr veginum.
Svo settist hann við veginn. Gömlum-minn-
ingum skaut upp I huga hans. "Herfylkið er
er stolt af þér 0.Callaghasa." En nú 'hrosti
hann hiturt er honum var litið a.ohreinu-
fotatötrana, sem hann var I og gatslitnu
skóræflana. - Þannig til fara hefði- hanr. jhanri hafði hlotið I Indlandi, Afrlku þg
eir.a tlð eigi getað mætt við herdeild sinatvióp.e vexttx honum eigi frjálsan aðgang
"Herfylkið er stolt af þér 0.Callaghan". jhjá dyraverðinum• og þjónunum.
Þessi orð höfðu sl og æ hljómað fyrxr eyrum Hann sá »ú ofurstann og foringja háris
v- S K Á ..-T .1 N. K.
0©©600©©6©©Q006©6.00
Kéímrr út f j órum sinnum á ári og kostar
25 aura eintakið.
Útgefendur; 1. flökkur I ungskátasveit-
inni Fálkar á Akureyri.
Ritstjárú: Kri:;tján Mikaelsson
• Mágnús J. Kristinsson.
Áhyrgóarmaður: Þórður V. Sveinsson.
Afgreiðsla:■Eyrarlandsveg 20 Akureyri.
Oft hafði hánn orðið að leita sér
hvlldar og skjcls á fátfskl'ahælln'i en aldrei
til lengdar. þ/I fyrverandi fá.naheri O.Call-
aghan við 24, herfylki var á nokkurskonar
pllagrímsferð. Hánn vildi enn þá einusinni
fá að sjá gamla fánann sinn, er hann hafði
horxð I svo mörgum crustum. En. hánn vissi
ekkert hvar-.hió fyrverandi herfylki hans
hafói hæk-istöð slna.
Sólin var komin hátt á loft. O.Callag-
han stóð, upp og hjóst við að halda. af stað,
1 þvl. harst honum til eyrna lúðre,hl j órnur úr
fjarlssgð. Var það Imynd-un eins og svo oí’t
áður? Það.færðist nær og riær. Nú gat það
ekki verið misheyrn. Gamalkunnugt hergcngu-
lag hljómaði hátt og snjallt, og stór fylk-
ing djarfl.egra hermanna kom I áttina ti3.
hans. Gomli fánaherinri hexlsaði á hermanna-
vlsu um leið og þeir gerigu .fram hjá. íetta
var herf.ýlkið Hans. 0g ofúrstinn var"dreng-
urinn" hann Te.nrien, eins og þeir höfðu kail-
að unga lautxnantinn. ..Slðustu hermennirnir
fóru fram hjá honum,- og hann' fylgdi á eftir
þeim, NÚ yar -hann aftur O.Call'ághan fánaheri
Og hann gekk:-.föstum skrefum og har höfuðið
hát-t. ...
O.Callaghan-gamli faldi sig á hak við
gluggatjöldin I foringjasalnum. Hann hafði
orðið að laumast ínn eins og þjófur til að
fá að sjá gamlá fánann s’inn einu sinni enn,
þvi hexöursmei-kin og viðurkenningarnar, er
hans slðan þau voru mælt• Þáu hofðu fært
honum yl marga kalda nótt,. látxð hann
gangá hlcijanéx að horðinu og setjast. Hjazfca
hans
Nú fengi hann að heyra þá
s ,o orri .
gleyma kulda, þreytu og örhyrgð. Þau'höfðu tala. ’xm hreystiverk og.stórar framkvændir.
verið eins og lltið hlaktandi ljcs i tilveru Harin íagði við hlustirriar. Ungur undir-
hans á slðari arum.
íforingi fór-að tala um leikhús og dansleiki
Á daginn, þegar hann gekk eftir jdökkhærðux- liðsforingi kryddaði þetta umtals-
þjóðveginum, var hann nxöurlutur„og gongu-
lagi ð þyngslalegt, en kasni hann í námunda
við eitthvert borp, rétti hann úr sér eins
og af gömlum vana og gekk alveg temrettur
röskum skrefum eftir götum hæjarins. En
óðar og hann var kominn út- úr hænum seig
sama mókið á hann aftur..
efni með háðsglósum og fyndni, einn sagði
ljóta hryðjusögi o.s.frv. Gamli fánaherinn
,lét hrún slga, En það huggaði hann þó. að
ofurstmn var syipþungur og tók eigi þátt £
þessum samræðum, - Og þetta var I salnum
þar sem þeir geymdu fánann, hinn hlcðstorkna
helgidóm.- Fáninn hékk yfir sætl cfurst-u's.