Gangleri - 15.02.1920, Blaðsíða 3

I -
irta n:.'. 'sr« aadJIego,.. 1 í>eirri ron}o£ oes auðaast áuö hösidla*,
j p£ haiaiiigjii c-g friöjseast rj&r höfisa Xeit&ð sro lengi drar. ■
laust. •- Og rjör s-ripuast p£ eölilega \>j& eftir eirhverri
Rögn. Sf vjer leitua y>é i*m a við;til sjalfra vcr..finnua vjer
3k7nseaina og s&mvizku vora,.en ef vjer leitun fyrir oss út á v
verða heil&gar ritningar fyrir oss. Og mðrinn leggr af staö
á hinn l&nga og "rajoa veg" neð t«(3ssa förunauta vió hlið sjer o.
förinni er heitiö gftgnun "þröngva hliöiö.1" . Reyndar mitíar c-llu
sraam s&man áfran,alt liðr h.;ngt og hagt afram á öldusa hinnara
miklu moöu frara?rounarinnar,en ÞaÖ er þo langt sföan raonn fengi;
&ö vita,hjá t«eim mönnum,er höföu koaist alla leið að frarasáknar
takraartinu,að bað var vinnandi vegr ao flyta noicicuo fyrir fraai-
hrouninird. ,með bví að hallast á sveif með henni og vinna 1 »aa>-
rca-ai ViÖ lögniál henimr.
Og nú er svo koraið &Ö mennirnir vita af langv&nnri reynslu ,
hvað getr oröió til þess að flýta fyrir frarrfprouninni o»g hvað
getr oroið til £>ess aö steiana aö raeira eða minna leyti zzggltca
fyrir henni. Peynzla vor frá uná&ngengnum æf iskeio-iKa frasö-is css
um r>ctt& og t&lar fyrir rnujin samvizku vorrar .
3n 8Ökiam >ess að mennirnir hafa öölast oinstaklingseðliðrt>»e.
hafið sig upp úr i>rosk&stigum dýraríkisins £ ýmsum timum?hafa
bGir og mi3munandi reynzluforða ur &ö spila-. Þar af leiðandi ge'!
svo farið að jafnvei szk&n segi sitt hverjun. Hinir andlegu
i ríóaarar mannkynsinfi, sem eru mikius isun eldri en allr porri