Gangleri - 15.02.1920, Blaðsíða 8

llar 3?ar verur ,or guð hefr nkapuö ,eru í o>tt vic guð; og ham
clshar hann m?.st,er loitaat njeat viö að veröa þeisi aö liöi. (h.)
f uez t
Og 'rilha.ued sagoi raönnun jpesaa sögu til þess að imiruta þoira sam j
niskunneerai viö dys Það var einu sinni vcmdiskona. Hiín ko_a ac orunr.
Þar sera hundr la. Karar var ömagna af Þorsta. Hun tok Þa af* sjcr
annan skoinn og ojo sjer til vað úr kleeðum sinum og fjekk. þannig
dregið vatn upp úr ‘brunninuii og gofiö hundinum að drekka. Einn
gíozkuriki guð sá þetta og fyrirgaf henni alXar hennar syndir.
Það var einhverju sinrá,að DaviÖ konungr spuröi drcttinn,hvorrrig
hann astti aö fara með dýrin. Guð svaraoi honum og sagði: "Varant
þú að gora þeim nokkurt rnein. Lit þú okki fyrst og fremst a likajaéi.
þcirra,heldr á andann,sern i þeim hj'r. ILaurinn gati jafnvel,ef hcfn-
urr, vuri leyft að varpa af sjer hinu ytra gerfi sinu,látið hina
yruödoulogu frumeining ljoma út frá 'orjosti sjer og gert þahnig
mÖrgum trúnanninura minkun. (tíúfafruói )
Þessu áþekk er frásaga cir. u:a i.ose. Hann haföi einhverju simii
loeðið guö svo heitt,aö hann fann ‘b-.enarsælu.na allan daginn og fraa
á n^sta dag og miklaöist af þvi í hjarta sínu. Guð sá þotta og
sagöi honum að þaö vari dýr eitt út 1 skogi,sem guti fr-jtt hann
á nckkru,er honum vrori áriöandi aö vita. kose iccim for því þegar
út a skog. F.anr kom þar aö tjörn;. 1 henni var froskr,seu kom til
hans og sagói honum,að þesei solutilfinning,sem V heföi orðið
aÖnQotandijhefói upphaflsga koraio frá sjer.
ntruin
or sú trúarstof-na,er le.;:;:r einna riKV»st»c fr-wzt'**- ö-