Gangleri - 15.02.1920, Blaðsíða 5

4
ttáfa .v-.uat ijöiil- fyigismönmia sínum yms auka-'booorö t:iX Þess ao
skyra aðal-'boöorðið sem ytarlegast.
!,BcÖorðiÖ roikla" ein-s og Þaö hefr verið kaliað, felr í>ao fyrst
og fremst 1 sjer,aö vjer megum ekki verða nokkurri lifandi 3k«p:
að bana. Þu skalt ekki myrða,segir drottinn fyrir munn i..óso • *a<
var upphaflega álitið,að meo pessu hoðoröi vsari átt,að monn «Bít*
eki-n. rrryröa nokkra lifuncli skepnu. iin sá skilningr tok svo 9auíoi
sar.ran ao ryoja sjer til rúns,hs3Öi 1 Gyöingdóranum og kristninai ;
að hjer vori aö eins átt við ]pað,aö vjer m-attum ekki vega
Kins vegar er j>ao alment álitiö h-oði í Brahma- og BÚddhatrú o$
enn frerar x Jaintrúnni, aö boöorð petta hannaöi harðlega hvers
kyns dráp ,hver ju nafni sem nefnist^oss veri ekki leyfilegt aJ-
svipta nckknrrx nokkra lifandi veru lifi sinu. Þess vegna tottfc.
Búddhatrúarmunkar sigti með sjer enn í dag,til Þess aö sigtMfc »1
vatn,er peir haia til neyzlu,svo að peir geti veriö alveg ritw-
ir um að þeir hvorki sjóöi nje drekki ofan í sig nokkurt lifMlii
lcvikindi. Og peir skoöa pað sem hina mestu höfuðsynd að drsp*
nokkurt til pess aö leggja paö sjer til muims. Og upphaflegc
var mönnum 1 xka,eamkvsamt trú Cryöinga, sagt að neyta að eins *}&&
konar sáóberandi jurta og alls konar trje,sem hera áve:cti{sjí
1.1.08*1.29.) Seinna er sem hafi verið eitthvaö slakað til á
pessu,Þvi að nú er svo koiaiö aö allr hinn "siðaöi" heimr etr
kjöt meö góöri lyst,elr upp samhr-aör sina í stórum stíl,til
eins aö slátra peim svo og eta i>á»