blaðið - 25.10.2005, Page 26

34 I KVIKMYNDIR
ÞRIÐJUDAGUR 25. OKTÓBER 2005 blaöiö
r<in! ........?»,
tf: PU F.RT FKKÍ MYRKPÆLIN, i
ÞA ÍVIUPJUJ VERDA PAD!
★ ★★ * ★★*
THE
DESCENT x;
SIMI
★ ★★★
w
uf úiífi) udmoiMUjiuP
Africa Í&ited
Sýnd kl. 6,8 og 10 Sýnd kl. fi, 8.15 og 10.20 Bá. 16 ára_
! 400 kr. í bíó! Glldlr á allar sýnlngar merktar með rauðu 3
Sýndkl. 10B.i. 16ára
Sýnd M. 6 og 8
STELTH
Sýnd kl.8 og 10.30 B.L 14 ára
Bargarbid
Hlstory Of Violonco
Africa Unltod
Doom
Transporter II
kl.8
kl. 6 og 8
kl. 8 og 10
kl. 10
Bestu bönd Airwaves
Blanda af pönki og sakleysi
Tónlistarhátíðin Airwaves eryfirstaðin ogfólk byrjað aðpústa og melta aðeins þannfjölda aftónleikum sem gekk
yfir landann síðustu daga. Undirrituð vill þvígjarnan segjafrá því sem henni fannst standa upp úrföstudags- og
laugardagskvöld.
Föstudagur
Á föstudagskvöld hélt ég kyrru fyr-
ir á Grand rokk allt kvöldið og þar
unnu tvær hljómsveitir hug minn
og hjarta. Þær eru reyndar í senn
jafn ólíkar og hægt er en þó eiga þær
eitthvað sameiginlegt. Þetta eru
sveitirnar Mammút og Croisztans.
Mammút samanstendur af tveimur
unglingspiltum og þremur unglings-
stúlkum sem semja og flytja æðis-
lega frumsamda tónlist. Þau fá auð-
veldlega hárin á öllum útlimum til
að rísa í hverju lagi og er það aðallega
vegna þess að hljómsveitin gefur sig
algjörlega í flutning laga sinna. Þau
sigruðu Músíktilraunir árið 2004 og
hafa greinilega ekki setið aðgerða-
laus síðan því þau eru spilagleðin og
öryggið uppmálað. Hin sveitin, Cro-
isztans, er dönsk-íslensk þjóðlaga-
pönksveit, sem fyrst var stofnuð ár-
ið 1997, en var endurvakin fyrir um
tveimur árum er meðlimir hittust
allir aftur í Köben eftir að hafa týnst
um allan heim. Þeirra aðalsmerki er
kraftur, stuð og fjörug lög og státa
þeir af óvenjulegum hljóðfærum á
borð við þokulúður og harmónikku
sem gripið er í eftir hendinni að því
er virðist. Siggi söngvari Croisztans
og Kata söngkona Mammút eru svo
bæði með sinn eigin söngstíl sem
líkist ekki nokkrum sköpuðum hlut
sem maður hefur heyrt áður. Þótt
rödd Sigga sé hrjúf og ruddaleg en
rödd Kötu sé björt og tær ná þær báð-
ar að fanga mann með frumlegum
sönglínum sem mynda frábært mót-
vægi við svífandi undirspilið. Svo er
allt viðmót beggja sveitanna sveip-
að einhverjum saklausum og nær
barnslegum einfaldleika. Hér eru
sko engar „pósur“ og engir óþarfa
stælar og eftir stendur sköpun í
sinni hreinustu mynd.
Laugardagur
Á laugardagskvöld bætti ég fyrir
kyrrsetuna kvöldið áður og flakk-
aði milli staða. Á matseðlinum hjá
mér var hrátt rokk og gerði hinn
reykvíski Rass, hin keflvíska Æla
og hinir færeysku 200 kvöldið al-
veg ógleymanlegt. Fyrst sá ég Rass
í Hafnarhúsinu og stóðst hljómsveit-
in mínar villtustu væntingar um
keyrslupönk þar sem lengd laga var
frá 20 sekúndum til tæpra tveggja
mínútna. Óttarr Proppé, söngspíra,
lét öllum illum látum við fögnuð
áhorfenda og allt ætlaði um koll að
keyra þegar hann þeytti af sér boln-
um og heppinn áhorfandi fyrir aftan
mig brosti sigri hrósandi og veifaði
bol Óttarrs eins og um blómvönd í
brúðkaupi hefði verið að ræða. Eftir
tónleikana spurði ég Óttarr hvernig
Airwaves-hátíðin hefði verið: „ Air-
waves? Rosalega þreytandi maður!“
Æla spilaði á Grand rokk og þar
var heldur betur heitt í kolunum
eins og í góðu grillpartýi. Æla verður
að flokkast undir skinandi gullmola
í flóru íslenskra sveita og er helsta
ástæða þess hversu skemmtilegt tón-
leikaband þeir eru. Halli Valli, söngv-
ari og gítarleikari, er snarbrjálaður
„live“ og er óþreytandi í að klifra upp
um alla veggi og öskra þess á milli
frá sér allt vit. Það jafnast ekkert
á við þá æðislegu „kaótísku" kraft-
súpu sem Æla ber á borð og þótt
tveir strengir hafi slitnað kom það
ekkert að sök, svo mikið var stuðið
og stemmningin. En hvernig var
Airwaves, Halli? „Airwaves,....bara
partý Islands!"
lítið hægt að gera en að standa upp
og öskra: „SnilldT Sveitt pungrokk
og framúrskarandi hljómur og spila-
mennska þessa færeyska tríós gerði
þetta að óvæntustu tónleikum Air-
waves-hátíðarinnar í heild sinni.
Michael Black varð fyrir svörum er
200 voru spurðir um hvernig Air-
waves-hátíðin hefði verið: „Mjög
skemmtileg, við fíluðum okkur vel
Hljómsveitin 200 frá Færeyjum
spilaði síðar um kvöldið á Grand
rokk og þeirra tónlist er best lýst
sem skítugu drullurokki með pönká-
hrifum. Einhvern veginn datt mér
bæði ZZtop og Dead Kennedys í hug
og þegar við þetta bætast pólitískir
textar um frelsisbaráttu Færeyja er
og vonum að við getum komið aftur,
bæði til að spila og njóta.“ Ég tek und-
ir þá von af öllu hjarta og bæti um
betur og vona að þá fylli þeir Nasa
þvi þeir eiga ekkert minna skilið.
heida@vbl.is