blaðið - 23.05.2006, Blaðsíða 30

38 I FÓLK
ÞRIÐJUDAGUR 23. MAÍ 2006 blaðið
SPARNAÐUR
Nú kalla stjórnmálamenn á aukinn sparn-
að hjá landsmönnum. Að þeirra mati erum
við of miklar eyðsluklær og tími kominn
til að eyða í sparnað. I fljótu bragði sýnist
Smáborgaranum þetta vera frekar göfugt
markmið. En þegar nánar er að gáð kemur
babbi'bátinn.
Gott að eiga bensíng leypir
Ríkið er svo vinalegt að taka strax þriðj-
ung af áunnum launum um hver mánaða-
mót í tekjuskatt. Það er lítið við því að gera
enda kostar eitthvað að halda hér uppi
lágmarks þjónustu. Að mati Smáborgar-
ans væri þetta bara sanngjarnt og fínt þ.e.
ef að dæminu lyki hér. En þetta er bara
byrjunin.
Samkvæmt útreikningum Hagstofunnar
notar einstaklingur um 15% af launum
sínum til að versla inn hvers konar mat-
væli. Rúmur helmingur af þeim kostnaði
er tilkominn vegna opinberrar álagningar
í formi tolla, virðisaukaskatts og annarra
gjalda. Þannig sýndi nýleg skýrsla fram
á að matvælaverð hér á landi væri allt
að 47% hærra en í nágrannalöndunum.
Helsta skýringin var ekki fákeppni á mark-
aði eins og sumir kynnu að halda heldur
tollar og innflutningsgjöld sem ríkið legg-
ur á vörurnar. Þetta eru sláandi tölur að
mati Smáborgarans og dæminu lýkur alls
ekki hér.
Flest heimili í landinu reka og þurfa á bíl
að halda. Þrátt fyrir göfug markmið hinn-
ar nýju samgöngustefnu Reykjavíkur - þar
sem hjólreiðum er stillt fram sem valkosti
- er hin napurlega staðreynd sú að í þessari
dreifbýlisborg er ómögulegt að komast á
milli staða án einkabíls. Að reka bíl kostar
sitt og þar leggur ríkið að sjálfsögðu sitt
á vogarskálarnar. Ekki bara þurfa einstak-
lingar að greiða sérstakt innflutningsgjald
af hverri bifreið heldur í ofanálag tekur
ríkið 67 krónur af heildarverði hvers bens-
(nlitra. Til að kóróna þetta allt saman er
fólki sem kýs að aka um á sparneytnum bil
refsað sérstaklega. Þannig eru lögð 30%
vörugjöld á sparneytna bíla en rétt um
13% gjöld á bandaríska bensínsgleypa.
Smáborgarinn gæti haldið áfram að telja
upp öll þau göld og þá skatta sem lagðir
eru á borgara þessa lands. En þegar upp
er staðið er staðreyndin sú að fæstir hafa
efni á að leggja krónu í sparnað eftir að rik-
ið hefur tekið til sin obbann af laununum.
Þannig að í stað þess aðtala endalaust um
sparnað ættu pólitíkusar að reyna að finna
út hvernig þeir geta rýmkað fjárhag heim-
ilanna í landinu. Þá væri gott að byrja á
niðurskurði hjá hinu opinbera sem hefurá
síðasta áratug sogað til sín meira og meira
afskattpeningunum..
Mason
lemur
húðir
Nick Mason, trommuleikari Pink
Floyd, mun koma til Islands og
spila á tónleikum Roger Waters,
sem verða í Egilshöll 12. júní næst-
komandi en þetta hefur nýlega verið
staðfest. Mason mun spila á seinna
hluta tónleikanna, efni af plötunni
Dark Side Of The Moon og svo í
uppklappslögum. Þess má einnig
geta að heyrst hefur að Roger Wat-
ers hafi haft sambandi við bæði Dav-
id Gilmore gítarleikara Pink Floyd
og Rick Wright hljómborðsleikara
Pink Floyd og boðið þeim að spila
á nokkrum hljómleikum í hljóm-
leikaferð sinni um Evrópu. Ekki er
vitað að svo stöddu hvort þeir muni
koma en hljómleikahaldararnir ís-
lensku eru í stöðugu sambandi við
umboðsmenn erlendis vegna þessa.
HVAÐ FINNST ÞÉR?
Geir Ólafsson, söngvari
Tekur þú áskoruninni?
„Ég hef sagt það margoft að ég er maðurinn í þessa keppni. Fái ég tæki-
færi til þess að fara út fyrir íslands hönd, þá mun ég sigra þessa keppni.
Ég er að gera þetta frá mínum dýpstu hjartarótum og þegar ég fæ að taka
þátt fyrir hönd þjóðar minnar þá gef ég mig 100% í það. Það þarf að leggja
allt í þetta, og ég er tilbúinn til þess.“
Eftir ófarir Silvíu Nóttar í Aþenu var skorað á Geir Ólafsson í heilsíðuauglýsingu að taka að sér að koma fram fyrir hönd
Islands í næstu Eurovisionkeppni.
Stífar
æfingar
Nú styttist í Heimsmeistaramótið
í knattspyrnu sem fram fer í Þýska-
landi. Æfingar eru á fullu en af flest-
um sparkspekingum er Brasilía talið
langsigurstranglegasta þjóðin sem
oft áður
Kemur Pink Floyd saman á ný?
Stórfengleg sýning
Stærsta hljóðkerfi, sem sett hefur
verið upp á fslandi, verður notað
í Egilshöll á hljómleikum Roger
Waters, þar á meðal fullkomið 360
gráðu surround kerfi. Stórkostleg
ljósasýning verður á hljómleikun-
um og verður Roger sérstaklega
með risaljósahring, sem einkennt
hefur hljómleika Pink Floyd í gegn
um tíðina.
Ég finn ekki miðann. Láttu mig fá fallegan bláan frakka.
HEYRST HEFUR...
Björn Ingi Hrafnsson lýsti á
dögunum þeirri skoðun
sinni hér í Blaðinu, að þegar
hluturReykja-
víkurborgar
í Landsvirkj-
un væri
seldur væri
réttast að
eigendurnir
fengju arð-
inn í sínar
hendur fremur en að stjórn-
málamenn kæmu honum í lóg.
Upphæðin næmi um kvartmillj-
ón á hvern Reykvíking, menn,
konur og börn, eins og skáldið
kvað. Urðu margir til þess að
gagnrýna þessa tillögu og var
talað um að hann væri að reyna
atkvæðakaup með þessum
hætti og ósmekkleg yfirboð. Yf-
irboðunum virðist þó ekki ætla
að linna, því í gær dundi skæða-
drífa SMS-skeyta yfir borgar-
búa frá Samfylkingunni: „Yfir
30 þús. króna kjarabót á mán-
uði. Kjósum Samfylkingu. Kjós-
um gjaldfrjálsan leikskóla." Það
munar um minna, því 30.000
kr. á mánuði nema 1.440.000
krónum á kjörtímabilinu. Ljóst
má vera að góðærið er ekki á
enda hvað sem hver segir...
Enda þótt kosningabaráttan
hafi þótt fremur daufleg
og lítt á neikvæðu nótunum,
tekur hún
á sig ýmsar
myndir.mis-
fagrar. í síð-
I ustu viku
1 M var þannig
haldinn síð-
V ffllwi asti fundur
hverfisráðs Grafarvogs, en þau
áttu sem kunnugt er að vera
upphaf íbúalýðræðisvæðingar
borgarinnar. Stefán Jón Haf-
stein kynnti þar tillögu um að
hvert foreldraráð borgarinnar
fengi 150.000 króna framlag, en
Elísabet Gísladóttir, einn helsti
forvígismaður íbúasamtaka
Grafarvogs, lýsti efasemdum
sinum um þá ráðstöfun, því
víða skorti fé en ekki hefði kom-
ið fram nein sérstök fjárþörf
foreldraráða. Stefán Jón brást
hart við þessari gagnrýni og
sneri vörn í sókn. Benti hann
Elísabetu á að hún væri aðeins
áheyrnarfulltrúi á fundinum,
ætti því ekkert upp á dekk og
setti svo harkalega ofan í hana
að hún brast í grát. Þótti við-
stöddum sem samræðustjórn-
málin og íbúalýðræðið hefðu
farið fyrir lítið...
Egill Helgason hefur aftur
á móti allt aðrar áhyggjur
af kosningabaráttunni. Hann
bendir á að
nú sé ekki
nema aldar-
fjórðungur
þangað til
hann verði
sjötugur og
að það sé
styttra þang-
að til hann verði lögformlegt
gamalmenni en síðan hann
hafi verið unglingur. Síðan
ljóstrar Egill upp um það að
hann hafi ekki gaman af því að
syngja „Fyrr var oft í koti kátt“ í
hópi fólks, kveðst ekki eiga von
á að það breytist í bráð og segist
raunar ekki þekkja neinn full-
orðinn, sem hafi unun af því
um líku. Agli ofbýður því kosn-
ingabaráttan: „Mesta nýjung í
kosningabaráttunni er að fara
á staði þar sem býr gamalt fólk
og láta það syngja fjöldasöng.
Þetta er hrollvekjandi tilhugs-
un. Fólk verður ekki fífl bara af
því það er gamalt."