Aðventfréttir - 01.04.1996, Síða 2

Eg sit hér einsömul
í dimmri stofu
tengdasonar míns
- og bíð átekta.
Ljósið utan af
veröndinni varpar daufum
bjarma sínum inn í stofuna
til mín. Af og til er bifreið
ekið eftir götunni fyrir
utan. Eg hef reynt að fá
mér blund en mér tekst
það ekki. Eg er að bíða
eftir því að nýr sproti á fjöl-
skyldutrénu sjái dagsins
ljós - og í huganum arka
ég án afláts fram og til
baka fyrir utan fæðingar-
stofuna á meðan ég í
rauninni er að passa eldri
systkyni hins nýfædda sem
sofa á efri hæðinni.
Næstum hálf önnur
kiukkustund er liðin frá
því að sonur minn og
tengdadóttir lögðu af stað
á sjúkrahúsið. Fæðinga-
hríðir hennar voru kröft-
ugar og tíðar. Ef til vill er
þetta nú þegar um garð
gengið. Eg reyni að hugsa
ekki um allt það sem getur
farið úrskeiðis. Eg á erfitt
með að taka því að slúlkan
sem mér er farið að þykja
svo vænt um skuli þurfa að
þjást svo mikið.
Eg bið fyrir henni. Það
er í raun allt sem ég get
gert.
Það tekur tíma að eign-
ast barn. Eg gjörþekki það.
Innst inni finnst mér þetta
bara hafa tekið of langan
tíma.
Eg minni Guð á hve stór-
kostleg tengdadóttir mín
er. Minni hann á vingjarnleika hennar og
trúfesti.
Nú er komið miðnætti.
Klukkan verður 1.
Nú er hún hálf tvö. Bífreið er ekið upp
innkeyrsluna. Mitch flýtir sér inn um
bakdyrnar. Orskoti síðar stendur hann í
dagstofunni. Hann er ákfur og glaður.
Aðvent
FRÉTTIR
59. árg. - 4. tbl. 1996
Útgefandi: S.d. aðventistar á Islandi
Suðurhlíð 36, 105 Reykjavík
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Eric Guðmundsson
Setning: Sigríður Hjartardóttir
Umbrot: Bergsteinn Pálsson
Filmuvinna og prentun:
Offsetprent/Geirsprent hf.
Barn er oss
fætt...
Eftir June Strong
Það er stúlka! (Einmitt jiað sem við ósk-
uðum okkur.)
Fæðingin hafði verið auðveld. (Þökk
fyrir, Guð!)
Móðirinni heilsast vel. Hún hafði nefnl
að hún væri svöng.
Barnið er heilbrigt og fullt af fjöri.
Stúlka! Eg trúi því tæplega. Nú getur
enginn okkar sofið. Við sitjum áfram og
spjöllum. Okkur er sama þó það sé hánótt
og að framundan sé annasamur dagur.
Hve dásamlegt það er að sitja hér með
syni sínum og njóta með honum einum af
hápunktum lífs hans.
Jafnvel eftir 6000 ára sögu þessarar úr
sér gengnu plánetu gefur tilurð nýs lífs
tilefni til fagnaðar og er uppspretta
undrunar. Guð veitti mannkyninu dásam-
lega gjöf þegar hann gerði þau fær um að
skapa litlar mannverur, sem í líkama
sínum eru einning tveggja ætta.
Guð varð einnig sjálfur hluttakandi í
þessu fyrirkomulagi þegar hann lét son
sinn verða þátttakanda í hinni mannlegu
fjölskyldu. Þannig sameinaðist stjórnandi
alheimsins örlögum glataðrar plánetu.
Þegar barnið í Betlehem kom í
heiminn á sinni auðmjúka
hátt var mikil áhætta tekin
því hið hreina, himneska
blóð hans blandaðist þá
blóði hins gallaða, úrkynj-
aða mannkyns.
Svo er Guði fyrir að
þakka að þetta varð hon-
um ekki til ósigurs. Jersús
skildi nauðsyn þess að
þrýsta sér að guðlegum
föður sínum. Hann þekkti
þörf sína og þá hættu sem
stöðuglega steðjaði að
honurn. Afleiðing þess er
að nú er hann þess megn-
ugur að bjóða okkur líf
sem nær lengra en hinn
náttúrulegi, aumkunar-
verði lífsarfur okkar. Það
nær allt til heilagrar eilífð-
ar þar sem syndir feðrana
þjaka börnin ekki Iengur.
Eilífðar, þar sem við virð-
um ekki lengur nýfætt
barn fyrir okkur til að sjá
hvaða neikvæða eiginleika
það kynni að hafa fengið í
vöggugjöf.
Jesús er í sannleika ljós
heimsins. Hve drungaleg
væri ekki framtíðarsýn okk-
ar ef hann hefði ekki orðið
þátttakandi í sögu mann-
kynsins. Hríðir Maríu
löngu liðna nótt í fjárhús-
inu leiddu til mikilvægustu
fæðingar allra tíma. Mann-
kynið öðlaðist frelsi frá
þrældómi. Skært ljós
smaug gegnum koldimm-
una. Skildi nokkurn undra
að englarnir sungu!
Hvert skipti sem barn
fæðist skildum við gleðjast
vegna barnsins sem var
vafið reifum og lagt í jötu. Nýfædd börn
okkar eiga sér framtíðarvon vegna þess að
Jesús kaus að bera sorg, þjáningar og
dauða.
Nú er ég orðin amma í sjöunda sinn, og
ég óska að taka þátt í að lofa hann sem
frelsara og konung - ekki bara nýja
barnsins okkar vegna, heldur líka vegna
barna ykkar og barnabarna - hvar sem
þau kunna að ver í heiminum. Lofum
hann. Tignum hann. Og Jjökkum
honum.
ÞVÍ AÐ BARN ER OSS FÆTT, SONUR
ER OSS GEFINN (Jes 9.5)
lýöandi: Eric Gudmundsson
Forsíðumyndin er eftir Guðnýju Kristjáns.
2
AðventFréttir