Gvendarsteinn - 27.03.1967, Page 12

12
Allt gólfið fIjftur í dCkkrauðum dreyra veggjamilli
• g raumar Jieir þar iiöfðu legið kvoldið áður
v»ruþsvipur hjá sJon-rváru þeir allir sundurlimaðir
og hver hlutur líflauSoEn f dreyranum flaut skinn-
flfk ein mikil,svört og trosnuð."Ja,slíkt hef ág
aldrey sáð,hár mun hafa verið gengið rösklega til
verks.En g-jörla þykist ág sjá hver hár hefur verið
eða þekkir þu ekki skinnflíkina þá arna?
rt^"i,það geri ág Refur minn en tilgang þessa fæ ág
ei skilið*Enginn skaði er að þessum raumum en það
er og öllu verra að hár er allt áthíað í bláði
þeirrai'-Hrollur komst ná að því eftir mikla snun-
inga og vesen að þeir ervaldir höfðu verið sáða-
skapnum höfðu stolið skrýni fögru með viskustein-
imum er Glorfi hafða átt.Bjuggust þeir Refur því
til leitar skrýnisins.Þar eð skinnflíkin hafði
•rðið eftir í GVENEU vissu þeir vel hvar leita
skyldi.Heldu þeir því til fjallsins er hjá STJÖRI
SKINNSTAKKUR en hann var sá eraldrei hafði í GVEND
U, skemmtan sátt.Par eð fjallið var erfitt að
klýfa,gistuþeir hæ einn við rætur fjllsinns.VÍsaði
bándadáttir þeim til sængur.Er hljátt var í hænum
orðið,gekk Hrollur til sængur hándadáttur og lypti
upp klæðum hennar.
"Ja, fögur er hlfðin"sagði Hrollur, "jþykir már Torf
leita langt yfir skammtf
,rHvað vilt þú hár herraykvað húnr,reða hvar sárð þú
hlíðarU
"Hlfðar lít ág fagrar í líkama þíninn og lyngi
’^inn ás, og v; 1 ág þar njfta hess ur.nðar er
SV’