SSFblaðið - 01.12.2007, Qupperneq 3

HVAR VARSTU?
Ingibjörg Gissurardóttir segist hafa
tekið ákvörðun um það þegar hún varð
fimmtug að fara í ævintýraferðir. Upplifa
það sem væri öðruvísi en hefðbundnir
ferðamannastaðir bjóða upp á og njóta
lífsins. Henni fannst góð hugmynd að
byrja á því að heimsækja Egyptaland
og sigla á ánni Níl.
Kairó og Níl
Það er ekki laust við þrengsli í Kairó, enda
búa um 20 milljónir manna í borginni auk
þeirra sem hvergi eru skráðir og enginn veit
um. Ólæsi er um 50% að sögn Ingibjargar
og umferðarmenningin kapítuli út af fyrir sig.
Sinbil hofin á sjöunda áratugnum þegar
Sadd-el-Ali-stíflan við Aswan var byggð, þar
sem talin var hætta á að vatn myndi flæða
yfir og eyðileggja hofin. Hitinn þarna var
talsverður eða um 37 gráður.“
Þau sigldu Ifka seglbáti á Níl og einn daginn
var beðið eftir því að sólin settist. „Það var
ótrúlegt. Alveg eins og að vera staddur í
ævintýri."
„Ég hef ekki gert mikið af því að flakka svona,"
segir Ingibjörg sem vinnur í SÞRON og hefur
gert undanfarin 11 ár. „Þessi ákveðna ferð
varð fyrir valinu af tveimur ástæðum. Önnur
er sú að fararstjórinn, Guðrún Bergmann, er
mér að góðu kunn og hin sú að þessi ferð
var jú dálítið sérstök."
„Ökumennirnir kunna ekki endilega að lesa
svo þeir bara vaða áfram og liggja á flaut-
unni óháð því hvað skiltin segja. Það er satt
að segja dálítið skelfilegt en einhvern veginn
gengur þetta allt,“ bætir hún við.
Hópurinn sem taldi 39 manns, með farar-
stjóra, kom til Kairó að kvöldi 21. október,
eftir að hafa flogið fyrst til Frankfurt og þaðan
áfram. „Við fengum okkur að borða og
fórum svo að sofa. Fyrsti dagurinn fór í að
skoða borgina og sáum við m.a. mosku
Mohamed Ali og Egypska safnið sem geymir
fjársjóð Tútankamons. Daginn eftir flugum
við til Luxor og eyddum næstu 7 dögum í að
Úr lofti og af láði
Einn daginn var skipulögð loftbelgjaferð og
sagði Ingibjörg það hafa verið hreint ævintýri
að skoða Konungadalinn og annað sem þau
höfðu séð ájörðu niðri úr lofti.
„Það er allt öðruvísi að sjá þetta úr lofti. En
við fórum lika að pýramídunum í Kairó, þar
er m.a. hinn frægi Keops pýramídi, hof
Kefrens faraós og hin fræga Sfinx og það að
koma þarna var auðvitað bara frábært."
Ingibjörg segir að flest kvöld hafi verið
skemmtun á skipinu.
„Við vorum tvisvar með galabia kvöld. Nafnið
galabia er heiti á flíkunum sem infæddir
klæðast, eins konar kjólar og það var
frábært að sjá karlana okkar í kjólum og
með höfuðföt eins og Arafat," segir Ingibjörg
að lokum, en bætir við að næsta ferð verði
örugglega jafn ævintýraleg - hvert sem leiðin
liggur þá.
Ferðin tók hálfan mánuð og segir Ingibjörg
hana hafa verið afskaplega vel skipulagða.
„Þetta var engin hvildarferð, enda vorum við
vakin á hverjum morgni fyrir klukkan sex,“
segir Ingibjörg. „Það var nú vegna hitans og
þess að við vildum í sumum tilfellum koma á
staðinn snemma, áður en allt fylltist af fólki.
En við sáum alveg ótrúlega mikið á þessum
hálfa mánuði og það er auðvitað vegna þess
hve vel allt var skipulagt.“
sigla á Níl. Skipið var eins og 3 hæða blokk
og með öllum hugsanlegum þægindum
þannig að ekki væsti um okkur. Við stopp-
uðum m.a. í Esnu og Edfu og skoðuðum hof
gömlu konunganna. Við fórum af skipinu í
skoðunarferðir snemma á morgnanna og
komum til baka um hádegi eða jafnvel
seinnipartinn en þurftum ekkert að hugsa
sjálf - allt hafði verið þaulskipulagt. Við sáum
Sadd-el-Ali stífluna í Aswan, flugum síðan frá
Aswan til Abú-Sinbil og skoðuðum hof sem
flutt voru á árunum 1963-68 lengra inn í
eyðimörkina. Miklar umræður voru um Abú
Eitt stórt ævintýri
3