Læknablaðið - 01.05.1932, Qupperneq 11

LÆKNABLAÐIÐ
4i
hann, og uggir oss aS sú kynni aS verða reyndin á ef ætlunin er sú aÖ fylgja
þessum lögum stranglega fram. Hvernig verða þeir sérfræSingar, sem vinna
fyrir yí hærri taxta en almennir læknar? Og hvernig ætli læknisstörf þeirra
verSi? Og hvernig störf hinna almennu lækna. ef ráÖherra álíka vinveittur
læknastéttinni og fyrrverandi heilbrig'ÖismálaráSherra á aÖ ráÖa vinnutaxta
þeirra? ÞaÖ er ekki sagt, aÖ viÖskifti almennings við læknana verði best
með því að keyra taxta þeirra sem lengst niður. Fyrir þá, sem þeirrar trú-
ar eru, er fróÖlegt aÖ skygnast um í þýskum heilbrigðisskýrslum og athuga
reynsluna sem þar er fengin með sjúkrasjóðslækna, sem hafa verið píndir
niður með taxta sina meira en góðu hófi gegnir. Krabbamein uppgötvast
yfirleitt mun seinna hjá sjúkrasjóðssjúklingunum vegna þess, að læknarnir
geta ekki kornist yfir að skoða sjúklinga sína eins rækilega og þeir myndu
gera, ef taxtinn væri ekki svo lágur að þeir verða að komast yfir að skoða
miklu fleiri sjúklinga á dag til að geta lifað en þeir geta komist yfir með
nægilegri nákvæmni. Sá sparnaður borgar sig illa fyrir almenning, verður
engum til góðs, en bæði læknum og sjúklingum til ills eins.
Sá sem forustu hefir i heilbrigðismálum þjóðarinnar verður að ganga
með gát sina götu, því að hann hefir mikla ábyrgð og í mörg horn að líta.
Hinn nýi landlæknir hefði átt að sjá að stéttum þjóðfélagsins er betur borgið
með því að lifa í symbiosis en antibiosis, og að læknastéttin á sín réttindi
eins og aðrar stéttir, þó að þau hafi óvart gleymst i hinni fyrstu lagasmið
hans um þá stétt sem hann á að veita forstöðu.
Silfurpeningarnir.
A landsreikningnum fyrir 1930 er tilgreind 2000 kr. upphæð, sem er við-
bót við árslaun Sigvalda Kaldalóns i Keflavíkurhéraði. Þá veit maður
hvað hann kostar. En hve lengi endist sú auragleði?