Læknablaðið - 01.11.1935, Page 7

LÆKNABLAÐIÐ
73
rit (Bull. Soc. Piemond chir 4. h.
5. 1934). Hefir hann haft góöan
árangur, lítil dauösföll (o.S%),
enda notað aðferö sína viö sjúk-
linga á öllum stigum veikinnar.
Hann telur blæöingarhættu ekki
mikla og sjúkrahúsdvöl stutta (7—
9 daga. Hann leggur mikið upp
úr undirbúningi sjúklinganna.
Hann notar resectio. G. Luys
(París) mun vera sá fyrsti læknir
í 'Evrópu, sem hefir að ráöi notað
endovesical resectio. Hefir hann
gert hana í 25 ár og smátt og
smátt fullkomnað tækin. Árangur
hans hefir verið fremur góður, en
ekki langvarandi. Hann fyllir
blöðruna með lofti, sem annars er
talið að hafa meiri perforatio-
hættu. Aðrir nota flestir vatns-
fyllingu. Annar franskur læknir
skýrir frá tilfelli með 10 ára ár-
angri.
Wildegans (Berlin) hefir á
fundum jrýskra skurðlækna í Ber-
lín tvo undanfarna vetur mælt
mjög eindregið með endovesical
resectio með coagulatio. Á fundi
1934 skýrði hann frá 71 sjúkl ,
sem fengu j^essa meðferð. I 56 tilf.
var góður árangur, 7 dauðsföll,
sem jró voru af öðrum orsökum,
hjá hinum lítill eða enginn árang-
ur. Síðan hefir eitthvað af jressum
56 komið með recidiv. Hann legg-
ur mikið upp úr undirbúningi sjúk-
linganna og fordæmir ambulant
meðferð. Hann hefir einkum not-
að jietta við sjúklinga þar sem
hann hefir ekki viljað gera prosta-
tectomie. Á sjúkrahúsinu, sem ég
vinn á, (A.K.B. Hamborg, III.
chir. yfirl. Prof. Dr. Treplin) hef-
ir jietta ár, sem ég hefi dvalið
þar electrocoagulatio verið mikið
notuö. Er notuð Vogelsaðferðin.
Eg verö að telja árangurinn mjög
vafasaman. Það hefir að vísu
mörgum batnaö flestum aðeins
í bili, en nokkrir hafa ekki kom-
ið aftur. í sambandi viö jietta er
vert að athuga eitt, og jtaö eru á-
hrifin, senr vasectomia kann að
hafa á prostata. Hér á Barmbeck
er altaf gerð vasectomia á pros-
tata-sjúklingum, áður en jreir eru
opereraðir eða coaguleraðir.
Eg hefi í 3 tilfellum hér á spít-
alanum sé>) lækningu á jrvagteppu,
vegna prostatahypertropie eftir
vasectomia eingöngu. Þessvegna
veit ég ekki hversu mikinn þátt
sú aðgerð hefir átt í lækningu
Jjeirra, sem bata fengu hér við
coagulatio. — Það verður einnig
aö athuga það, aö flestir prostata-
sjúklingar hafa, jjegar jteir leita
læknis, blöðrubólgu á háu stigi.
Eftir að hún hefir verið bætt með
skolunum og meðölum kornast
jjvaglátin oft í lag án frekari að-
gerða. Góður undirbúningur sjúk-
lingsins fyrir aðgerðina, getur
jiessvegna einnig puntað upp á ár-
angur hennar. — Próf. Kirschner,
einn af jiektustu skurðlæknum
Þýskalands, hefir, af ])ví sem ég
hefi lesiö, tekið best fram kosti
og lesti jæssara endovesical að-
ferða. Hann telur þær góðar, ])ar
sem prostatectomia komi ekki til
greina, en telur ])ær alls ekki fulln-
aðarlausn í meðferð á blöðrukirt-
ilsstækkun. — Prostatectomia sé
nú vegna betri undirbúnings sjúk-
linganna og liættrar tækni orðin
mikið hættuminni aðgerð en áður
og contraindicationes færri. Hún
sé líka einasta fullnaðarlækningin,
j)ar sem endovesical aðgerðir séu
ávalt vafasamar, hvað varanlegan
árngur snertir. Blæðingarhætta við
resectio sé talsvert mikil. Við ein-
falda cogulatio er hún lítil, en þá
er árangurinn heldur ekki eins
góður og viö resectio. Hinsvegar
eru jressar aðgerðir ekki stórar og
jtessvegna hægt að gera j)ær hjá