Læknablaðið - 01.12.1935, Síða 23

LÆKNABLAÐIÐ
Tafla D, sem er um venjulega
slagaveiki, sýnir aö) einn maSur af
65 hefir dáiö yngri en 40 ára. Tafla
E, sem er um sjúklinga præses,
sýnir aS 46 af 79 hafa dáiS innan
40 ára. ÞaS er þessvegna alveg
augljóst, aS hér er um alt annaS aS
ræSa en venjulega slagaveiki. Upp-
lýsingarnar um sjúklinga præses
eru mjög ófullkomnar, aS eins 14
eru nánar rannsakaSir af 79 dán-
um alls. Þó ýmislegt megi fyrir-
gefa af því hve uppl. eru ófull-
nægjandi, þá er ekkert til afsök-
unar fyrir præses aS hafa ekki gert
sektionir á þeim sjúklingum, sem
hann sjálfur hefir haft til meSferS-
ar, og sennilega hefSi hann mjög
fúslega fengiS þaS hjá aSstandend-
um. Upplýsingarnar hafSi præses
þar næst mátt nota betur, a. m. k. í
fyrstu ætt, þar sem upplýst er aS
af 15 mönnum hafa 14 lamast
vinstra megin.
Yfirleitt vantar præses alveg þá
undirstöSu, sem er nauSsynleg fyr-
ir verk hans, sem sé einhverjar
upplýsingar um faktiska hluti, sem
hann sjálfur hefir séS. „Eg hefSi
veriS ánægSur ef ég hefSi fundiS
eina teskeiS af fakta og ekki ámu
af spekulationum eins og præses
mætir meS“. — Utkoman er, aS í
vissum ættum kemur fram skyndi-
legur heiladauSi. En ýmislegt ann-
aS en venjuleg apoplexi gæti hér
komiS til greina, sbr. og bollalegg-
ingarnar á bls. 122—123. Sérstak-
lega má lænda præses á, aS þaS
er velþekt aS angiom eru arfgeng,
og virSist mér sennilegt aS um þaS
væri t. d. aS ræSa í ætt nr. 1. Dæmi
Tophoffs sem þér citeriS, mynduS
þér ekki hafa citeraS svona ef þér
hefSuS lesiS greinina sjálfa. Arndt,
Westphal o. fl. hafa sýnt fratn á
arfgeng tilfelli af teleangiectasium.
„ Eg hefi yfirleitt fariS fram
hjá Kap. II., því ég held aS þessi
105
apoplexi, sem þér skrifiS um, sé
alt annar sjúkdómur en venjuleg
apoplexi. Þó skal ég benda á, aS
þér citeriS aS eins 3 ritgerSir eldri
en 1900, og hefSi þó gjarnan mátt
taka meira tillit til gamalla rit-
gerSa. HefSuS átt aS rannsaka rit-
gerSir Löwenfelds og Dieulafoy.
Yfirleitt mætti margt smávægilegt
finna aS Kap. II, en því skal slept
hjá aSalatriSum. Bls. 60 gefiS þér
í skyn, aS orsökin sé e. t. v. lokal
æSaveiklun, en geriS enga tilraun
til þess aS rannsaka hana frekar.
Margir munu telja aS ritiS eigi
ekki þann sóma skiliS, aS verjast
sem doktorsritgerS. En þr. f. ágall-
ana sýnir þaS vísindalegan áhuga
præses, sem engir erfiSleikar hafa
getaS drepiS.
Præses: Gegn þeirri aSalmót-
báru aS ekki væri um venjulega
apoplexi aS ræSa vill præses færa
fram : Apoplexi er ekki fast ákveS-
iS hugtak. Sumir meina eingöngu
hæmorrhagia meS því og verSur
jiá diagnosis mjög erfiS, jafnvel
ekki möguleg án mikroskopi.
ASrir telja þaS apoplexi, sem hag-
ar sér kliniskt á ákveSinn hátt. I
riti mínu er fariS eftir þ/íessari
reglu. Apoplexi er því symptom-
komplex, sem hefir ýmsar orsakir.
Þegar spurt er um diagnosis, er aS
athuga hvort aS um apoplexi í
þessum skilningi er aS ræSa, og á
því er tæplega vafi. Þessvegna á-
lít ég, aS ekki ætti aS skilja apo-
plexi hjá ungum úr.. — Af orsök-
um til apoplexi er ekki rannsakaS
nema arfgengiS, en ég vil telja þaS
orsök. — ViSurkenni aS æskilegt
hefSi veriS aS sektionir hefSu ver-
iS gerSar. AS gera sektion á öllum
var útilokaS, og þó fáeinar sektion-
ir hefSi veriS gerSar, þá var alt af
vafasamt úm hin tilfellin. „Rann-
sóknir minar eru ekki um annaS en
aS til sé arfgeng disposition í heila