Læknablaðið - 01.08.1936, Side 9

L Æ KNABLAÐIÐ
hafa viö rök aS styðjast, a'S reynd
hafa verið kviðarbindi til þess ao
auka þrýsting í kviðarholi og
styðja þannig þindina og ýta
henni upp, ekki aöeins viö berkla-
veiki, heldur einnig viS emfysem,
bronchiectasiæ og kroniskarj
bronkitis.
Gordon segir frá 129 sjúkling-
um meS „essentially bilateral typ
of tuberculosis" sem báru kviSar-
bindi 3—18 mánuöi. Hann getur
]?ess, aö oftast hafi rnæSi og örS-
ug expectoratio batnaö. Hjá 39
var bót aö sjá í Röntgen, senr sér-
staklega kom franr í því, aS ka-
vernur minkuSu og sumar hurfu.
Hann er mjög ánægöur meö á-
rangurinn, en því rniSur er grein-
argeröin um sjúklingana mjög af
skornum skamti og ónákvæm.
Hann telur, aS sú hækkun þyndar-
innar, og sú aukning á þrýstingn-
um í kviSarholinu, sem leiSir af
þessari meðferö, geri hreyfingar
lungnanna rólegri og jafnari og
drenage betri frá neöri hluta
lungnanna. ASferöin kveSur hann
aö samsvari nokkurn veginn þind-
arlönrun, meö þeinr hagnaöi, aö
iitöndunarhreyfingar hverfi ekki.
en þær geri expectoratio auSveld-
ari, og honum virSist, aS h.in
skjóta minkun eöa hvarf kavern-
anna, sem hann sá, Ijendi á aS
þær hafi veriö útblásnar vegna
aukins þrj'stings í lunganu.
ÞaS er ekki fyrir þaö aö synia,
aS þessi meöferö geti veriö á viti
bvgö, og mætti vel reyna hara,
væntanlega helst, þegar um mæöi,
ur. þó stundum sjáist einhver bati
síðustu mánuSi meSgöngutímans,
enda er þaS skammgóSur vermir,
því eftir partus versnar slíkum
konum alloft, enda minkar þá
snögglega þrýstingurinn í kviöar-
holinu og kviðarvöövar veiklast.
mikinn hósta og uppgang er aö
ræöa, en reynslu hefi eg ekki enn.
Nú hefi eg drepiö á nokkur und-
irstööuatriöi á víö og dreif, viö-
vikjandi meöferö lungnaberkla,
þegar þeir eru komnir á þaö stig,
aS kavernur hafa myndast. ÞaS er
tvimælalaust aö mörgum sjúkling-
um má bjarga meS slíkum koll-
aps- og hvíldarmeSferöum, eöa aö
minsta kosti lengja líf þeirra um
lengri eöa skernri tíma, en því
miöur sýnir reynslan, aö ekki all-
fáum vernsar aftur, t. d. á þann
hátt, aö þaö lungað sem fyr var
betra, sýkist. Einnig er þaS al-
kunna aö allur1 þorri kavernusjúk-
linga kemur á sjúkrahúsin í því
ástandi, aö um kollaps-aögerð er
ekki aö ræöa, eöa árangur hennar
lítill, þó gerö sé senr „ultimum
refugium“.
Batahorfur sjúklinga meö opna
lungnaberkla (þ. e. meö berkla-
sýkla í uppgangi) eru næsta öm-
urlegar, en flestir sjúklingar meö
opna berkla hafa i raun og veru
kavernu. Einhverjar þær ábyggi-
legustu hagfræöistölur um letalitet
opinna berkla eru frá Braeuning í
Stettin og Karsten Isager í Arós-
um. Á báSurn þessum stöSum hef-
ir veriS.um margra ára skeiö fyr-
irmyndar hjálparstöövar, þar sem
heita mátti að stöSvarnar vissu
um hvert einasta berklatilfelli
jafnóöum og þaö fanst. Svo náin
samvinna var rnilli stöSvanna og
læknanna í þessum bæjum.
Reymslan var þessi (lengd sjúk-
dómsins talin frá diagnosis op-
inna lungnaberkla) :
í Stettin:
Innan 4 ára dóu 73% úr berklav.
— 10 — — 84% — —
í Árósum:
Innan 4 ára dóu 57% úr berklav.
— 10 — — 74% — —