Læknablaðið - 01.12.1954, Blaðsíða 15

LÆKNABLAÐIÐ
155
ur en dælt er í þá, geta veikst
allt að 31 degi eftir serumgjöf,
en síðan veikist enginn, frá 31.
til 50. dags eftir serumgjöf.
Eftir þeirri revnslu, sem á ís-
landi hefir fengizt, má nola
serum í fernum tilgangi:
1. Til þess að draga úr veik-
inni hjá þeim sem eru veiklað-
ir eða mega af einliverjum á-
stæðum, t. d. vegna atvinnu
sinnar, illa við því að liggja i
mislingum. Þá er gefinn minni
skammtur en líklegl er að full-
nægi til að koma i veg fyrir
veikina. Menn veikjast þá vægt,
liggja stutt, með tiltölulega lág-
an hita, en verða ónæmir á
eftir.
2. Til þess að forðast veik-
ina algerlega meðan faraldur
gengur yfir. Þessa aðferð getur
þurft að nota við berklaveik
l)örn og ýmsa aðra sjúklinga,
einkum með berkla. Enn frem-
ur getur verið ástæða til þess
að vernda ófrískar konur, eink-
um ef j)ær eru veikar fyrir. Þá
Jiarf að gefa nægilega stóran
skammt, 1.5 cc fyrir livert ald-
ursár og fullorðnu fólki 0.5 cc
per kg. líkamsþunga. Þennan
skammt þarf að endurtaka á
mánaðarfresti.
3. Æskilegast er að nota
mislingaserum til jæss að verja
börnin, en gera þau jafnframt
ónæm. Það er gert með því að
láta barnið smitast af einhverj-
um, sem er með mislingakvef,
láta síðan líða 5 daga, en dæla
á 6. degi í barnið tvöfalt fleiri
cc. af mislingaserum en barnið
er gamalt í árum. Gefa t. d. 5
ára barni 10 cc. Þá hefir misl-
ingavirus náð bólfestu í líkama
barnsins, nægilega til að fram-
kalla varanlegt ónæmi, en mis-
lingaserum slær veikina niður,
svo að ekkert verður úr henni.
Barnið verður með þessu móti
ónæml án jjess að fá sýnilega
mislinga. Með þessu móti þarí'
ekki nema eina serumgjöf og
er jmð mikils virði, því að oft
er serum af skornum skammti,
svo að erfitt er að endurtaka
serumgjöf margsinnis í sama
faraldri.
4. Loks má nota serum til
lækninga, eins og N. D. sýndi
fram á með dæmum frá ís-
landi..
Urðu allmiklar umræður
um mislingavarnir á eftir þessu
erindi og tóku rnargir til máls.
T. d. vissu menn ekki áður að
mislingaserum gæti komið að
gagni til lækninga og hvergi
höfðu menn haft jafnmikla
reynslu af mislingaserum og á
íslandi. Ýmsir létu í ljós
hræðslu við að nota mislinga-
serum vegna hættn á serum-
gulu. N. D. skýrði frá því að
ekki væri kunnugt um eitt ein-
asta tilfelli af serumgulu á Is-
landi.
Sérstakan áhuga fyrir misl-
ingavörnum sýndu Danir og
Canadamenn. Svo virðist sem
mislingar geri miklu meiri usla