Boðberi K.Þ. - 01.12.1977, Blaðsíða 7

- 5 -
við aðra, enda ekki ástæða til.
Fyrir mörgum árum las ég ræðu, sem rithöfundurinn
Selma Lagerlöv flutti á kvennaþingi, annað hvort
norrænu eða evrópsku. Fáeinum punktum þessarar ræðu
hef ég aldrei gleymt. Hún sagði, að öll þau samfélög,
sem karlmenn hefðu stofnað einir og stjémað, hefðu
fyrr eða seinna mistekist og oftast hrapalega. Það
eina samfélag, sem í fjölda mör^um tilfellum hefði
tekist vel, væri stofnað og stjomað af konum og
körlum í félagslegri samstöðu og þé gætti þar konunnar
meira, en það væri heimilið. Þetta taldi hún vera
sönnun þess, hve nauðsynlegt væri að konur létu félags-
mál sem mest til sín taka. Þær hefðu um aldaraðir
sannað það, að þær væru til þess hæfari en karlar.
Ég hefi oft undrast að heyra ekki rök sétt í þessa
merkilegu ræðu skáldkonunnar ástsælu. Og ef rök
hennar, sem hún virtist hafa flutt af mikilli mælsku
og fimi, skyldu nú að þýðingarmiklum hluta vera rétt,
hversu' lífsnauðsynlegt er þa ekki að konur láti sig
sem mestu varða hvem þann félagsskap, sem horfir til
mannbéta og heilla. Ekki geta þær haft áhuga fyrir
því að gera rök Selmu Lagerlöv að markleysu.
Deildarfundir kaupfélaganna um allt Island gefa
húsmæðrum tækifæri. Auðvitað ráða þær hvemig þær
nota þau.
Páll H. Jénsson.
BOÐBERINN.
Ekki leið á löngu frá því að auglýst var hér í
blaðinu eftir tölublaði af Boðbera, sem vantaði í
eintak kaup'félagsins, þar til Friðbjöm Sörensson
á Mýrarkoti.á Tjömesi kom með það og gaf félaginu.
Fleiri urðu til að tjá sig fúsa að leita að blaðinu.
Hafi Friðbjöm heila þökk fyrir greiðasemi sína, sem
og allir þeir, er verða vel við frómum éskum,
P. H. J.