Nýjar kvöldvökur - 01.09.1929, Síða 50

144
NÝJAR KVÖLDVÖKUR
Smávegis.
Úr prédikun.
»....Hið heilaga guðspjall þessa dags
gefur oss einkum þrent til íhugunar,
mínir kæru bræður og systur. — Fyrir
það fyrsta eigum vér hverjir með öðrum
að íhuga, hvert þeir tveir lærisveinar
gengu, sem gengu með Frelsaranum til
Emaus, í öðru lagi eigum vér að íhuga
með hverjum þeir tveir lærisveinar gengu,
sem gengu með Frelsaranum til Emaus.
og í þriðja lagi eigum vér að íhuga,
hversu margir þeir tveir lærisveinar
voru, sem gengu með Frelsaranum til
Emaus......«
I upplestrarleyfi.
Stúdents-efni: Hvað eigum við að gera
í kvöld, lagsmaður?
Annað stúdents-efni (geispar): Æ, eg
veit ekki. Getum við ekki kastað krónu
um það?
Fyrsti: Jú, nú hefi eg það! Við köstum
krónu, og komi krónan upp, þá skulum
við fara í bíó, komi talan upp, skulum við
fara á dansleik, en ef krónan reisir sig
á rönd — nú, já, — þá skulum við fara
heim og lesa undir prófið.
Orð Natans spámanns til Davíðs.
Ungur læknir nokkur hafði um skeið
haft unga, laglega stúlku undir sinni
hendi og læknað hana af alvarlegum
kvilla, sem að henni • gekk. Þegar hún
borgaði honum reikninginn, sagðist hún
vera í svo mikilli þakklætisskuld við
hann, af því að hann hefði bjargað lífi
hennar, að hún yrði að trúa honum fyrir
leyndarmáli. Og leyndarmálið var það, að
hún ætlaði að gifta sig.
Læknirinn varð óþægilega snortinn af
trausti því, sem stúlkan sýndi honum, og
þar eð hann hafði lengi verið ástfanginm
í stúlkunni, spurði hann, hver hinn
gæfusami væri, sem hefði rænt hjarta
hennar.
»Þegar þér komið heim«, mælti hún,
»skuluð þér taka biblíuna og fletta upp f
2. bók Samúels, 12. kap., 7. versi, og mun-
uð þér þá fá svar við spurningu yðar«.
Læknirinn gerði nú þetta og las orð
Natans spámanns til Davíðs.
»Þú ert maðurinn«.
Áhrif læknislyfsins.
Nefið á Jespersen hafði í seinni tíð
þrútnað ískyggilega mikið. Hann sneri
sér því að lokum til skottulæknis eins,
sem lét hann fá nokkrar sykurpillur og
ráðlagði honum einnig að reka nefið
þrisvar á dag og tíu mínútur í hvert
skifti ofan í kaffibolla með volgri olíu í.
Ef hann gerði þetta, mundi honum batna
á tveim dögum.
Þrem dögum síðar hringdi Jespersen
skottulækninn upp og spurði hann um,.
hvort hann mætti ekki hella volgu olíunni
í þvottaskál, því að nú væri hann hættur
að koma nefinu ofan í bollann.
Hann varð að anda.
Eftir venju, gekk Gústav sér skemti-
göngu seinni hluta sunnudagsins. Alt í
einu nam hann staðar mjög undrandi, því
að hann kom auga á Jóhann vin sinn, þar
sem hann hékk milli greinanna á pílvið-
artré einu og hafði reipi um mittið.
»Halló, Jóhann! Hvað ertu að gera
þarna?« hrópaði hann. »0, eg er nú að
hengja mig«, svaraði Jóhann. »Þá ættir
þú að hafa reipið um hálsinn«, mælti
Gústav. »Ertu alveg vitlaus maður,
hvernig ætti eg þá að ná andanum?«
svaraði Jóhann með talsverðum þjósti.
Akureyri. Prentsmiðja Odds Björnssonar. 1929-