Stormur - 26.09.1936, Síða 1
STORMUR
XII. árg,
Reykjavík, 26. sept. 1936.
27. tbl.
Framsóknar stemma.
Nú er alkyns öfugstreymi
yfir vorri þjóð á sveimi.
Það er eins og tröllin teymi
og tjóðri ráðherrana þrjá.
Fagurt galar hún Framsókn þá.
þó loforðunum greyin gleymi
sem gefin eru á fundi....
Listamaðurinn lengi sér þar undi.
Þingið er orðið þjóð til skammar
þingmennirnir til ljótrar vammar.
í skuldafenið þjóðin þrammar
þessu óstjórn kenna má.
Fagurt galar hún Framsókn þá.
Þjóðmálanna gína gammar
yfir grotnum þjóðarlundi.
Listamaðurinn lengi sér þar undi.
Sósíalisminn landsmenn blekkir,
loforð hans nú sérhver þekkir.
Frelsið: það er harðir hlekkir,
hverjum, sem ei styður þá.
Fagurt galar hún Framsókn: mjá.
Skipulagið: skömm og hrekkir
skaði hal og sprundi.
Listamaðurinn lengi sér þar undi.
Verslunin er vafin grandi
versta okur þessu landi.
Kaupfélagsins beisluð bandi
af bröskurum, sem alþjóð flá.
Fagurt galar hún Framsókn þá.
Nú er hinn forni frelsis andi
flúinn úr hverjum lundi.
Listamaðurinn lengi sér þar undi.
Lúta í sorpið lög og réttur,
lyftast hærra svik og prettur.
Á lýðræðinu er margur mettur,
sem mest ef skjólið fyrir þá,
sem stjórnartaumunum taka á.
Efní blaðsíns:
Framsóknar stemma — Jeremíasarbréf —
Haraldur háskólagengni — Hermann í
Orfirisey og Vilhjálmur Stefánsson í Norð-
urhöfum — Flótti Emils Jónssonar og
Jónasar Guðmundssonar til Reykjavíkur
— Meðgöngutími kvenna og fleira. —
Andstæðing, sem er illa settur
enginn vægja mundi.
Listamaðurinn lengi sér þar undi.
Bóndans eykst með býsnum raunin
bændastjórnin hirðir launin.
Hennar yndi: að krukka í kaunin
og koma öllu hausinn á.
Fagurt galar hún Framsókn þá.
Af henni finna allir dauninn
úldnum líkast hundi.
Listamaðurinn lengi sér þar undi.
Alt til bóta er gleymt og grafið
grundvallað og hatri vafið.
Ef starf til bjargar best er hafið
bráðabirgðalögin flá,
flestum sýnir hún Framsókn þá.
Að gefa Bretum Hólmann - Hafið
hiklaust stjórnin mundi
ætti hún von á einu sterlingspundi.
Flest er nöprum falið vanda
framtíð landsins hörmung blanda
snápar, sem á sama standa
sundrung eða framför há.
Fagurt galar hún Framsókn þá.
Á að láta greppa granda
gömlum þjóðarlundi?
Listamaðurinn lengi sér þar undi.
P. Q.