Stormur - 16.06.1942, Blaðsíða 2

SrORMUR
2
III.
Nú væflast margur sleginn framsóknar úlfurinn út, um
bygðir landsins og rennir ,,dauða-bólgnum augum" eftir
nýrri bráð. H|afa sumir þessara „úlfa“ verið flæmdir úr
heimahögum sínum og verða nú að kanna ókunnuga stigu.
Hefir útlitið aldrei verið jafn slæmt fyrir skepnum þess-
um og nú. Má að vísu velra, að þeir lifi af vorið, en í haust-
hretunum hljóta óhjákvæmilega sex þeirra að týna töl-
unni, og verður þá hópurinn orðinn svo lítill, að enginn
kostur er slíkra fanga og ránsferða sem fyr. Ekki bætir
það úr, að óeining er orðin hin mesta í þessari úlfa-
hjörð og situr hver á svikráðum við annan. Mestur er þó
fjandskapurinn milli forustuúlfanna tveggja, enda vargs-
eðlið ríkt í báðum.
IV.
Sigurður okkar ,,seriös“ hefir nú haft hamskifti, eins
og sum kykvendi jarðarinnar gei’a á vorin, og er nú orðinn
,,kómiskur“.
Býður hann sig fram hér í Reykjavík og hefir þrjá
menn á lista með sér og er einn þeirra þjónn Sigurðar í
tóbakseinkasölunni. Eitthvað mun hinn kómíski hafa feng-
ið af meðmælendum, en sagt er að þeir gefi það fjandan-
um að þeir kjósi hann, þegar þar að kemur, og líklega á
Sigurður ekkert'atkvæði víst, nema sín sjálfs og æðarkollu-
banans, en þeir Sigurður og hann eru aldavinir og hafa
margt rætt um ráðvandlega öflun fjár og meðferð þess.
Til þess að afla sér kjörfylgis hefir Sigurður ráðist í
að gefa út blað, en svo er efnahagurinn orðinn þröngur,
að það er langs/amlega smáskítlegasti blaðsnepillinn, sem
gefinn hefir verið hér út í áratugi. — Auðsöfnunin er líka
það, sem Sigurði er nú orðinn mestur þyrnir í augum, og
-stendur honum mjög stuggur af auði Kveldúlfs, sem hann
telur 15—20 miljónir. Er ekki nema von, að þeim mönnum
súrni sjáidur í augum, sem fyrir 2—3 árum voru búnir að
safna sér nokicrum hundruðum þúsunda með heiðarlegum
fjáraflaplönum og smáþóknunum frá erlendum firmum
og voru orðnir ríkustu menn landsins, þegar þeir alt í
einu hrapa nú niður í það að verða sjötti eða sjöundi í
auðmannaröðinni, sem enginn lítur til og taldir eru aðejns
bjargálnamenn. — Hefir það löngum verið svo, að fólk
hefir lítið gefið fyrir heiðarlegleikann, og því er mjög
hætt við, að hann dugi ekki Sigurði við þessar kosningar.
Engin fjáraflaplön birtir Sigurður í þessu blaði sínu.
Minnist hann ekkert á að flytja Hengilinn nær bænum
eða þá hveri, sem í honum eru. Ekkert minnist hann held-
ur á að reisa stöð til þess að hafa ðamband við framliðna,
og hafa þeir þó haft mikil áhrif á líferni Sigurðar, og
Breytni að undanförnu.
Eru helstu einkenni blaðsins hógvær, kristileg auð-
mýkt og minnimáttar kend. *
' V.
Þá er yfirlætið ólíkt meira hjá#,,Þjóðveldismönnum“,
■enda eru þeir tólf í flokki, og ægir þar saman hinum ólík-
ustu manntegundum, en sameiginlegt mun það þó mörg-
um, að þeir eru jurtaætur og heimspekilega sinnaðir. Er
stefnuskrá þeirrra lika mjög óhlutræn og einna líkust
.ákomu sem ullarhnoðri. Mikla furðu vekur það, að út-
varpsstjórinn skuli ekki vera á listanum, því að hann hefir
lagt þessum flokki til siðferðisþróttinn og siðgæðiskendina
frá byrjun, en vera má þó, að það saki flokkinn ekki, því
:að vitað er, að hann er enn sem fyr sá siðfetðisbrunnur,
sem svalar flokknum og Iðunnarepli hugsjóna hans.
Auk þessara tveggja „flokka“ og þriggja aðalflokk-
anna, Sjálfstæðis, Alþýðu og Kommúnista, hafa svo fram-
sóknarmenn sinn lista. Þekkja bæjarbúar lítt til þeirra
manna, sem á honum eru, og enn hefir Tíminn ekkj birt
mynd nema af einum þeirra, og mun það hafa verið mis-
ráðið' af blaðinu, því að þótt sálin sé vafalaust fögur í þess-
um manni, eins og í öðrum framsóknarmönnum, þá hefir
hún ekki haft mátt til þess að láta dýrðarljóma sinn spegl-
ast í ásjónunni.
Eru þá taldir þeir „flokkar“, sem bjóða fram hér í
Reykjavík, því að einhverra hluta vegna hefir Jóh. Kr.
Jóhannesson trésmíðameistari hætt við að bjóða fram fyrir
sinn flokk, sem heitir „Frelsis og friðarflokkurinn“. Má
vera að orsökin sé sú, að honum hafi fundist, að svo lítið
bæri á milli í skoðunum Sigurðar Jónassonar og sín, að ekki
tæki því, að bera fram sérstakan lista.
Annárs bauð Jóhannes Hermanni Jónassyni að vera
næstur sér á listanum, en Hermann kvaðst ekki geta það,
vegna þess, að hann ætlaði' að bjóða sig fram í sínu gamla
kjördæmi, en ráðlagði honum að bjóða formanni Fram-
sóknarflokksins sætið.
Sennilegt verður að teljást, að Jóh. hefði hlotið meira
fylgi en Sigurður Jónasson banamaður framsóknarinnar
og Grétar ó. Fells, því að hann er fjölhæfari og gervilegri
ásýndum en þessir menn eru.
VI.
Áður en afráðið var, að kosningarnar skyldu fara fram
um kjördæmamálið, reyndu Framsóknarmenn að-slá mjög
á þá strengi hjá þjóðinni, að það væri stór ábyrgðarhlutur
að stofna til æsinga og harðvítugrar kosningarbaráttu á
þessum hættulegu tímum. Þeim var þá bent á það, að engir
aðrir en þeir myndu gera þetta réttlætismál að æsingamáli
og þótt þeir reyndu það, myndi þeim tæpast tlakast það,
því að allir sanngjarnir og sæmilega vitibornir kjósendur
hlytu að sjá, að hér væri ekki íarið fram á neitt annað, en
það, sem sjálfsagt var og réttmætt.
Tímamenn virðast nú líka hafa komist 'að raun um að
kiósendur sveitanna reyndust sanngjarnari og hvggnari
en þeir hugðu. Hófu þeir blaðagreinar í Tímanum með
offorsi miklu og blekkingum, en nú hefir dregið úr þessu
æði þeirra, og verður naumast annað sagt, en lað vopna-
burður þeirra nú sé sæmilega heiðaflegur eftir því, sem
við má búast hjá þeim mönnum.
Fult útlit er því fyrir, að kosningar þessar verði jafn
vel íriðsamlegri en flestar undangengnar kosningar, enda
er það ekki nemfa eðlilegt þar sem um þetta eina mál er
barist, en lausn þess hinsvegar svo auðsæ, að allir sjá í
hjarta sínu, hver hún á að verða.
Enn verður ekkert sagt um, hver kosningaúrslitin
verða í hinum einstöku kjördæmum, en þótt búast megi
við, að áróðurinn verði enn sem fyr harðari hjá Framsókn-
armönnum en Sjálfstæðis, þá mættu það samt undur telj-
ast, ef Framsóknarmenn ynnu nokkuð verulega á í þessum
kosningum, hvað þá að þeir bæti við sig 5 nýjum þingsæt-
um, en það er sú tala, sem þeir þurfa til þess að neyta
stöðvunarvaldsins. En þrátt fyrir sigurvissuna um réttláta
lausn kjördæmamálsins, væri það ófyrirgefanlegt af Sjálf-
stæðismönnum að liggja á liði síru, því að farsælleg lausn
þessa máls hlýtur að gera þá að öflugasta þingflokki kom-
andi ára.