Stormur - 30.06.1942, Blaðsíða 3

s T 0 R M U R

í Nor6ur-Múlasýslu voru greidd 1321 atkv. Páll Zophoní-
asson (F) hlaut 725 atkv. Páll Hermannsson (F) 696, Árni
Jónsson (S) 585, Sveinn Jónsson (B) 564. Þeir Pálarnir fara
Þar enn fram og munu Norðmýlingar enn kunna að meta orð-
speki Páls Zoph. Sveinn á Egilstöðum hefir nú gengið í Sjálf-
stæðisflokkinn og býður sig fram fyrir hann ásamt Gísla
Helgasyni bónda í Skógargerði. Báðir þessir menn eru hinir
prýðilegustu fulltrúar bænda, og er Sveinn á Egilsstöðum ein-
hver glæsilegasti og besti bóndi þessa land.
í Suður-Múlasýslu voru greidd 2601 atkv. Eysteinn Jóns-
son (F) hlaut 1106 atkv. Ingvar Pálmason (F) 1000. Magn-
ús Gíslason (S) 666, Kristján Guðlaugsson (S) 620, Jónas
Guðmundsson (A) 562, Friðrik Steinsson (A) 408, Arnf.
Jónsso^f (K) 322 og Lúðvík Jósefsson (K) 260. Þeir Eysteinn
og Ingvar eru enn í kjöri, en af hálfu Sjálfstæðismanna Árni
Jónsson og Jón Sigfússon bæjarstjóri á Norðfirði. Jónas
Guðmundsson er af hálfu Alþýðuflokksins og Eyþór Gunn-
arsson, en Árni og Lúðvík af hálfu Kommúnista. Eirts og
öllum er vitað er Árni Jónsson einhver glæsilegasti, mentað-
asti og hæfilekamesti þingmaðurinn. Væri Sunn-Mýlingum
að því mikill sómi að eiga hann fyrir fulltrúa sinn. Færi
vel á því að skifta á honum og Eysteini — manninum, sem
einna óþarfastur hefir verið þjóð sinni'á seinni árum.
Á Seyðisfirði voru greidd 518 atkv. Har. Guðmundsson (A)
hlaut 288 atkv., Guðm. Finnbogason (S) 199. Hai’aldur fer
þar enn fram, en af hálfu Sjálfstæðisflokksins Lárus Jó-
hannesson hæstaréttarlögmaður. Er Lárus skarpgáfaður lög-
fræðingur, starfsmaður mikill og hinn mesti drengskapar-
maður. Framsóknarmenn og Kommúnistar buðu þar ekki
fram 1937 og fellu því atkv. þeirra á Harald en nú bjóða
Framsóknarmenn þar fram Hjálmar Vilhjálmsson sýslum.
og Kommúnistar Árna Ágústsson. Mun því Haraldi verða
byltuhætt nú.
I Austur-Skaftafellssýslu voru greidd 613 atkv. Þorb.
Þorleifsson (F) hlaut 337 atkv., Brynleifur Tobíasson (B)
248. Er Þorb. féll frá var Jón ívarsson kosinn með
fylgi Bændaflokksins og Sjálfstæðisflokksins, en er á þing
kom gerðist hann liðhlaupi og gekk í Framsóknarflokkinn, í
von um að tryggja sér með því þingsætið. En Framsóknar-
menn sýslunnar fengu skömm á þessu manntetri og neituðu
að taka á móti honum nú. Varð nú allt í hinu mesta öngþveiti
hjá miðstjórn Framsóknarflokksins og var í ráði um tíma
að senda þangað Jón Eyþórsson, en þá vildi annar skarfur
fara og varð loks úr að innan sýslumaður var tekinn, Pétur
nokkur Þorsteinsson, Sjálfstæðisflokkurinn býður þar fram
Helga H. Eiríksson skólastjóra, duglegan mann og einarðan.
í Vestur-Skaftafellssýslu voru greidd 889 atkv. — Gísli
Sveinsson sýslum. (S) hlaut 436, Helgi Lárusson (F) 289,
Lárus Helgason (B) 105. Nú bjóða sig þar fram Gísli og
Sveinbjörn Högnason prestur. Veltur hér eins og í Austur-
Húnavatnssýslu allmikið á afstöðu Bændaflokksmannanna
gömlu, en ólíklegt verður að teljast, að Skaftfellingar taki
ruddaskapinn fram yfir prúðmenskun.
í Rangárvallasýslu voru greidd 1863 atkv. Sveinbjörn
Högnason hlaut 946,' Helgi Jónasson (F) 934, Jón Ólafsson
(S) 895 og Pétur Magnússon (S) 891. Með Helga fer nú fram
Hjörn Björnsson sýslumaður, meinleysingi að sögn, en Sjálf-
stæðismenn bjóða fram. Ingólf Jónsson kaupfélagsstjóra á
Hellu og Sigurjón Sigurðsson bónda í Raftholti. Eru báðir
vel gefnir menn og drengilegir.
1 Árnessýslu voru greidd 2540 atkv. Jörundur Brynjólfs-
son hlaut 1305 atkv., Bjarni Bjarnason 1253, Eir. Einars-
son (S) 1075, Þorv. Ólafsson (B) 989, Ingim. Jónsson (A)
170 og Jón Guðlaugsson (A) 127.
í stað Bjarna er nú tefla fram sýslumanninum á Selfossi,
Páli Hallgrímssyni, en með Eiríki. fer Sigurður Ólafsson
kaupm. á Selfossi. Er það mjög vel gefinn maður og nýtur
, mikils trausts þar eystra.
í Vestmannaeyjum voru greidd 1743 atkv. Jóhann Þ.
Jósefsson hlaut 879, ísleifur Högnason (K) 489, Páll Þor-
björnsson (A) 289. Þeir Jóhann og Isleifur fara þar enn fram
en Gylfi Þ. Gíslason af hálfu Alþýðuflokksins. Er Jóhann
auðvitað viss þar enn sem fyrr, enda einn af mikilhæfustu
þingmönnum vorum fyrir margra hluta sakir.
Hefir þá verið gerð grein fyrir framboðum þeim, sem máli
skiftir um og niðurstöðunni 1937. Eins og áður hefir verið
minst á hér í blaðinu gera Framsóknarmenn sér veika von
um að vinna þessi kjördæmi. Vestur-Skaftfellssýlil, Dala-
sýslu, Sflæfellsnessýslu, Austur-Húnavatnssýslu og Akureyri,
en tækist þeim það og þeir töpuðu engu þingsæti, hlytu þeir
24 þingmenn og hefðu stöðvunarvald. Furðulegt mætti telj-
ast, ef þeir bættu við sig nokkru þingsæti eins og málstaður
þeirra er og fortíð. Hitt væri ekki nema eðlilegur og réttlátur
dómur kjósendanna að þeir mistu nokkur. Hræddastir munu
þeir vera í Rangárvallasýslu og Skagafirði og enganveginm
öruggir í Norður-Múlasýslu. Er aðgætandi þegar litið er á
atkvæðamagn þeirra í sumum kjördæmum 1937, að þá höfðu
Alþýðuflokksmenn og kommúnistar þar ekki neinn í fram-
boði og féllu því atkvæði þessara flokka á frambjóðendur
Framsóknarflokksins. — Svo var það í Skagafjarðarsýslu,
Norður-Múlasýslu, Rangárvallasýslu og jafnvel víðar.
Er enginn vafi á því, að ef um heilbrigt samstarf væri að
ræða hjá þeim andstöðuflokkum Framsóknarflokksins, sem
nú berjast fyrir réttlátri lausn kjördæmamálsins að Fram-
sóknarflokksþingmönnunum mundi ekki f jölga, heldur mundu
2—4 hrökkva upp af. En því miður mfln nokkuð skorta á, að
herstjórnin sé hin ákjósanlegasta.
„Oað er alls ekki sambæriiegi"
Jón A. Jónsson á ísafirði var fyrst þingmaður ísa-
fjarðarkaupstalðar og síðar þingmaður Norður-ísafjarð-
arsýslu. Hann var frændmargur og vinsæll, og þótti á þeim
árum ekki dælt við hann að keppa um þingsætið í Norður-
ísafjarðarsýslu.
En þjóðbankinn okkar fann ráðið. Jón var bankastjóri
Landsbankans á ísafirði, og þegar kom að alþingiskosn-
ingunum 1927 tilkynnti stjórn bankans hér í Reykjavík
lionum, að honum myndi verða sagt upp bankastjórastarf-
inu, ef hann byði sig fram.
Ekki var ástæðan sú, að útibúið á ísafirði réði ekki yfir
gildum og góðum kröftum til forstöðunnar, meðan Jón
sæti á þingi, því þá var starfsmaður með Jóni í útibúinu
sá maður, sem bankinn mat svo mikils, að hann var skömmu
síðar fenginn til þess að taka að sér yfirbókarastarfið í
aðalbankanum, og bankastjórarnir síðar lögðu til að gerð-
ur yrði að bankastjóra Landsbankans í Reykjavík. Nei,
ástæðan var sögð vera sú, að bankastjórar Landsbankans
mættu alls ekki sitja á þingi.
Jóp Auðunn vildi ekki kúgast láta, og bauð sig fram.
Var Hánn þá miskunarlaust látinn víkja úr bankastjóra-
stöðunni, og þess alls ekki beðið að vita hvort hann næði
kosningu.
En nú er annað uppi á teningnum. Vilhj. Þór banka-