Árbók Læknafélags Íslands - 01.01.1933, Blaðsíða 32

32
læknis, raá svipta viðkomandi lækningaleyfi, en skjóta má hann
þeim úrskurði til dómstólanna.
21. gr. — Læknar og aðrir, sem sviptir hafa verið lækninga-
leyfi samkvæmt lögum þessum, geta fengið lækningaleyfi á ný,
en aðeins samkvæmt ákvæðum 2. og 3. gr.
Y. Niðurlags- og bráðabirgðaákvæði.
22. gr. — Ákvæði þessara laga um veitingu lækningaleyfis ná
ekki til þeirra, sem lækningarétt hafa eða lækningaleyfi, takmark-
að eða ótakmarkað, þegar lögin ganga i gildi. Þeir læknar, sem þá
hafa fengið leyfi Læknafélags íslands til að kalla sig sérfræð-
inga, halda og áfram þvi leyfi. Önnur ákvæði þessara laga, þar
á meðal ákvæðin um sviptingu lækningaleyfis, ná einnig til
þeirra, sem hafa lækningarétt eða lækningaleyfi, takmarkað eða
ótakmarkað, þegar lögin ganga i gildi, og á sama hátt og þeir
hefðu fengið lækningaleyfi samkvæmt þessum lögum.
23. gr. — Lög nr. 38, 11. júlí 1911, um lækningaleyfi, og lög
nr. 36, 14. júní 1929, um viðauka við þau lög, eru úr gildi num-
in, svo og önnur ákvæði, er brjóta i bág við lög þessi.
(Samþykkt á Alþingi 14. maí 1932).
Lög um sjúkrasamlög.
1. gr. — Það er sjúkrasamlag, ef menn bindast félagsskap í
því skyni að tryggja hver öðrum gegn tilteknum iðgjöldum upp-
bót á tjóni, sem veikindi valda.
2. gr. — Sjúkrasamlög eiga heimtingu á því, að þau séu lög-
skráð, ef þau fylgja fyrirmælum þessara laga, og ber þeim þá
styrkur úr landssjóði, i kaupstöðum og kauptúnum, sem læknir
er búsettur í, 2 krónur, en annarsstaðar 2 krónur 25 aura árlega
fyrir hvern félaga, sem árlangt hefir greitt iðgjald í samlagssjóð.
Auk þessa styrks fær hvert sjúkrasamlag greitt úr rikissjóði
eftir á, samkvæmt ársreikningi þess, upphæð, sem nemur 14 hluta
af sjúkrahúskostnaði, þó aldrei meira en kr. 1.50 á legudag hvern.
Stjórnarráðið ræður lögskráningu sjúkrasamlaga og hefir all-
ar þær gætur á þeim, sem þvi þykir þurfa.
3. gr. — Þessi eru skilyrðin fyrir því, að sjúkrasamlag geti
orðið lögskráð:
1. Samlagið skal taka yfir tiltekið svæði, venjulega 1 hrepp eða
kaupstað.
2. Það skal veita viðtöku og full félagsréttindi hverjum manni,
jafnt karli sem konu, ef hann sannar:
a. að hann eigi heima í samlagshéraðinu.
b. sé eigi yngri en 15 ára og eigi eldri en fertugur, er hann
beiðist viðtöku,
c. sé hann búsettur í kaupstað eða kauptúni, sem læknir er
búsettur í, að hann hafi ekki árstekjur meiri en 4500 kr.,
að viðbættum 500 kr. fyrir hvert barn innan 15 ára, sem
er á framfæri hans.
Gift kona getur ekki orðið hluttækur félagi í sjúkrasam-
lagi, ef maður hennar hefir hærri tekjur en hér segir.
d. eigi ekki skuldlausar eignir, er nemi meira en 10 þús. kr.,
ef um einstakling er að ræða, en ef hjón eru, 15 þús. kr.