Vasabókin - 01.11.1936, Blaðsíða 3
VASABÓKIN
Kaf lar
úr vasabðknm ýmsra
merkra mannna.
niHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiii
Úr vasabók skáldsins:
Að morgni
. . . nú er þessi lífborðs flatar gríma
(jarðarnótt? — Útg.) liðin. Blæjur al-
heims-rafurkerfa hafa háð sina undra-
leiki við hnattasegul. Og þó lögfræð-
ingar noti sandfoks-myndir sem rök, þá
getur sveifia hugaraflsíns, sigrað og vak-
ið hálifskendir, og skýjafar hjartans
feykir þessu öllu á vitisglæður, því
kvaðning lögmálsins þrumar yfir þökum
og skorsteinum.
í dag er bókin min borin til áskrif-
enda og þá er ég kominn i þjóðskálda
tölu og meira en það. Að minsta kosti
segir G. J., að ég líkist þeim öllum,
Steingrími, Matthíasi. EinariBen.,Dabba,
Gröndal og Heine. Þar af leiðandi er
ég mestur þeirra allra. Þeir voru að-
eins fyrirrennarar mínir, svo að i mér
sameinast og endurhljómar öll þeirra
speki og snild.
Úr vasabók vinnukonunnar:
I. okt. — Ég kom í vistina i dag. —
Frúin er víst svona og svona. Hún
fór eitthvað út í kvöld. — Húsbóndinn
er agalega smart. Hann blikkaði mig
um leið og ég færði honum kvöldkaffið.
4. okt. — Frúin er úti í kvöld. —
H a n n kom fram í eldhús og spanderaði
Bígarettu og tók utan um mig.
7. okt. — Frúin er ennþá úti í kvöld.
Ég fór i bað og hefi vist gleymt að
loka hurðinni, þvi húsbóndinn stóð alt
í einu inn á miðju gólfi. . :......
II. . okt. — Ó hann er svo voða
sætur...............
Frúin er úti eins og" vant er.
Ur vasabók Barónsins:
........Fann ti-eyriug á götunni i
morgun, kl. að ganga 7, — búmmaði
einhverja blók um 30 aura, — splæsti
víð einn úr dúndurflokknum, — feng'
um krónu-skamt. — Kom á vigstöðv
arnar kl. 10 og lenti í veislu hjá sveita
manni. — Var búinn að hlaða um há
degi. — Dó í Zimsensporti, — var hirt
ur af plísunum og keyrður upp i grjót
Ur vasabok lögfræðingsins:
8. okt. — Erfiður dagur i dag. 3 á-
rangurslaus fjárnára. 2 húsakaup út
um þúfur. — Reyndi að yrkja ijóða-
bréf til Metúsalems og sálm til Jónasar
en var truflaður af volandi ekkju í sím-
anum, sem nauðaði um að ég hefði fé-
flett sig og tekið síðasta brauðbitann frá
munaðarlausum börnunum. Komst við
þetta í háfleyga Btemningu og byrjaði
. - . v v-'■ ■>
VASAÞJOFAR
Þegar rökkrið er gengið "ð garði
gatan fyllist af allskonar lýð,
Þar fer Pálmi og prófessor Barði,
Pétur Halldórs og Jón minn frá Hlíð.
Þar fara Gislar og griðkur og bófar,
Guðrún Ásfrú og Framsóknarmenn
vinnukonur og þaulvanir þjófar
og þrifalegu8tu há-tekjumenn.
Þá er starfstími okkar, sem eigum
í annars vösum hið daglega brauð.
Vasabækur og Whisky í fleygum,
vindlahylki og margskonar auð
gripa hraðir og fimlegir fingur-
fátt er talað í viðskiftum þeim,
Einn er klaufi en annar er slyngur,
eins og gengur í syndugum heim.
Með hverjum degi ykkar vandkvæði vaxa,
— ég veit að enginn er hultur um sitt,
þvi ef kápurnar frá ykkur flaxa,
þú finnur ekkert, sko veskið er mitt.
vertu samt ekki, vinur minn, æstur,
þú veist það gildir í sérhverri stétt,
að sérhver maður er sjálfum sér næstur
og sama eigum^viðjilverurétt.
Stjórnarliðar og stjórnmála-skarfar,
steia úr rikissjóðs vösum hvern dag,
Það sem alþýðu-umhyggjan starfar,
er efni í langan og dýrðlegan brag.
Og verkin íslenskra embættismanna,
yfir þjóðinni tala sitt mál.
Vel sé þeim sem að vasana kunna
hjá vesælingum og fátækri sál.
Og i sveitinni ef alþýðan ræður,
endurtekin er sagan á ný,
þvi engir verða þa: annara bræður,
og engin yasi er tryggur af því,
Og þegar alþýðu-broddarnir brosa
blítt við háttvirtum kjósanda, þá
þeir úr vösunum liðlega losa
hvern lumpinn tí-eyring sem að hann á.
Þú skalt ei banka upp á bróður þíns vasa
og búast við því hann heyri þér til,
ég veit þér leiðist að lenda i hasa, —
láttu fingurnar gera þér skil.
Hver vill sitja yfir galtómum glösum,
ef gullið biður hjá fordyri manns.
Allir stela úr annara vöHum,
enginn &Iepp»r par nokkurum
r
* y
x V
> ■ y
■NíZ
iw.
\ rjr
sr