Akureyri - 01.11.2012, Qupperneq 9

91. NÓVEMBER 2012
Icelandair hótel Akureyri:
Þingvallastræti 23, sími 518 1000
REYKJAVÍK NATURA REYKJAVÍK MARINA Í KEFLAVÍK FLÚÐIR KLAUSTUR HÉRAÐ AKUREYRI HAMAR
Icelandair hótel Akureyri er glæsilegt hótel í notalegu umhverfi í menningarbænum Akureyri. Þar liggja
saman leiðir áhugasamra gesta og bæjarbúa, fjölskyldna og ferðalanga, sem skapar einstakt andrúmsloft.
High Tea er framreitt að breskri fyrirmynd í setustofunni frá kl 14:00 - 18:00 alla daga.
Okkar vinsæli „brunch“ er borinn fram allar helgar kl. 11.30 – 14.00 í vetur.
Hótelið er staðsett steinsnar frá Sundlaug Akureyrar, gestir njóta afsláttar af skíðapassa í Hlíðarfjalli og
vetrargestir hafa frían aðgang að upphitaðri skíðageymslu hótelsins.
Upplifðu allt það besta
Verið velkomin á Icelandair hótel Akureyri árið um kring!
AÐSEND GREIN SVANHILDUR DANÍELSDÓTTIR SKRIFAR
Húsmæðraskólinn og skammtímavistunin
„Bið ég þá sem með málið fara að staldra við áður en ráðist verður í framkvæmdirnar. Það er engin skömm að því að skipta um skoðun – það er hugrekki.“
Efasemdir hafa sótt að greinar­
höfundi undanfarið varðandi nýtingu
á húsnæði gamla Hús mæðra skóla hús­
sins sem staðið hefur í 67 ár við Þór­
unnarstrætið hér á Akureyri. Síðasta
hlutverk hússins var að hýsa starfsemi
Akureyrar akademí unnar. Til stendur
að taka það til gagngerra endurbóta
með það fyrir augum að það hýsi í
framtíðinni skammtímavistun fyrir
fatlaða. Skammtímavistun fatlaðra
er í raun heimili þar sem fatlaðir
dvelja tímabundið sjálfum sér til til­
breytingar, en ekki síður til að létta
álagi af fjölskyldum þeirra. Umrætt
hús teiknaði Guðjón Samúelsson, sá
hinn sami og teiknaði margar okkar
frægustu byggingar er hýsa fræðslu­
og menningarstofnanir í landinu s.s.
Þjóðleikhúsið og Háskóla Íslands.
Skólasögusafn
Á Akureyri eru örfáar byggingar
teiknaðar af Guðjóni sem eiga það
allar sameiginlegt að setja sterkan
svip á bæinn, t.d. Akureyrarkirkja og
hús Barnaskóla Akureyrar (núver­
andi Rósinborg). Í mörg ár hef ég séð
fyrir mér að í Húsmæðraskólahúsinu
yrði komið upp skólasögusafni. Á há­
tíðastundum er talað um skólabæinn
Akureyri og víst er að hér eru margar
gamalgrónar skólastofnan­
ir þar sem gamlir og merki­
legir hlutir hljóta að hafa
varðveist eða verið settir í
geymslu þegar endurbætur
hafa verið gerðar í gegn um
tíðina eins og t.d. á Barna­
skóla­ og Gagnfræðaskóla
Akureyrar sem og Iðn­ og
Vélskólanum. Sem dæmi veit
ég að í húsnæði Barnaskóla Akureyrar
var mikið af gömlum ómetanlegum
munum uppi á háalofti. Gömul spjöld
með dýramyndum, plöntumyndum
og forskrift, gömul húsgögn, gaml­
ir handskrifaðir kladdar, gamlar
kennslubækur, innrammaðar myndir
og skólareglur og alskyns leikmunir
sem kennarar höfðu útbúið í áranna
rás fyrir skólaskemmtanir. Þetta er
bara nefnt sem dæmi.
Dýrgripir víða
Ekki er heldur ólíklegt að margt
fullorðið fólk eigi ýmsa dýrgripi frá
skólagöngu sinni og væri
fúst að gefa þá til varð­
veislu á slíku safn. Hugs­
ið ykkur sýnishornin sem
hægt væri að safna saman
frá mismunandi tímum s.s.
handavinnu, smíðisgrip­
um, myndlist, vinnubókum,
kennslubókum, uppskrifta­
bókum, beygluðum nest­
isboxum og gömlum skólatöskum,
ásamt myndum og kennsluáhöldum
hverskonar úr öllum mögulegum
greinum. Svo ekki sé nú minnst á
alla söguna og þróunina í kennslu­
háttum og uppeldisfræðum. Margt
fleira mætti nefna og útfærslan gæti
verið með ýmsum hætti og spannað
öll skólastigin að sjálfsögðu. Er ekki
líka einhversstaðar út í bæ náttúru­
gripasafn sem verið hefur í kössum
í marga áratugi? Ef það er ekki allt
orðið ónýtt mætti flétta einhverju úr
því inn í svona safn eftir því sem við á.
Allsherjar breyting á húsinu?
Hin hliðin á málinu er skamm­
tímavistun fatlaðra. Mér eru mál­
efni fatlaðra ekki ókunnug. Nokkrir
núverandi nemendur mínir eru fjöl­
fatlaðir og dvelja í skammtímavistun
með reglulegu millibili. Í orðunum
liggur að margir nota hjólastóla og
sérútbúin hjálpartæki í sínu daglega
lífi. Hvernig er hægt er að gera húsið
hentugt fyrir starfsemi af þessu tagi,
nema með allsherjar óafturkræfum
breytingum? Auk þess stendur það
við einhverja mestu umferðargötu
bæjarins, með hótel á aðra hönd og
tjaldstæði á hina. Ljóst er að húsið
þarfnast mjög mikilla viðgerða eft­
ir áratuga vanrækslu á viðhaldi og
sennilega er ýmislegt hreinlega ónýtt
eins og þakið og gluggarnir. Ættum
við ekki samt að reyna að varðveita
það í upprunalegri mynd?
Mun kosta fúlgur fjár
Fáar perlur eru hér á Akureyri sem teikn-
aðar eru af þessum frægasta húsameistara
ríkisins og er ekki farsælla að byggja nýtt
sérhannað hús á einni hæð fyrir skamm-
tímavistunina? Hvað sem gert verður, mun
það kostar fúlgur fjár, en þegar teknar eru
ákvarðanir um óafturkræfar breytingar
á jafn einstöku húsi þarf að ígrunda vel
bæði fortíð og framtíð. Allir vilja búa fötl-
uðum ungmennum og fjölskyldum þeirra
eins góðar og nútímalegar aðstæður og
hægt er. Viljum við ekki einnig varðveita
með áþreifanlegum hætti uppvaxtar- og
menningarsögu okkar en ekki bara grobba
okkur af henni í ræðum á hátíðisdögum?
Nú ef svo er ekki, hversvegna er þá ekki
einfaldlega byrjað á á því að gera við húsið
í áföngum og Akademían höfð þar áfram?
Það var ágætis fyrirkomulag líka. Bið ég
þá sem með málið fara að staldra við áður
en ráðist verður í framkvæmdirnar. Það er
engin skömm að því að skipta um skoðun
– það er hugrekki.
Höfundur er grunn- og fram-
haldsskólakennari og áhuga-
manneskja um menningarsögu.
AÐSEND GREIN FRIÐBJÖRG JÓHANNA SIGURJÓNSDÓTTIR SKRIFAR
Höfnum efnishyggju
og sýndarveruleika
Ég er í prófkjöri, býð mig fram í 4.
– 6. sæti á lista Samfylkingarinnar
í Norðausturkjördæmi. Segja má
að ég sé austfirskur Akureyringur.
Fædd og uppalin í Bakkafirði, ætt­
uð að austan, hef búið á Akureyri í
10 ár. Ég er móðir tveggja
barna. Lærður sjúkraliði,
með BA próf í sálfræði og
kennsluréttindi. Starfa sem
kennari við Verkmennta­
skólann á Akureyri, á sæti
í Samfélags­ og mann­
réttindanefnd, og er full­
trúi Samtaka í stýrihóp um
innleiðingu aðalnámskrár
að skólanámskrám grunnskóla Ak­
ureyrar.
Einn af mínum ágætu kennur­
um við Háskólann á Akureyri,
Guðmundur Ævar Oddsson hefur
rannsakað stéttaskiptingu á Íslandi,
sem virðist því miður vera að fær­
ast í vöxt í kjölfar aukinnar mark­
aðsvæðingar samfélagsins. Þetta er
ógnvænleg þróun og hefur margvís­
legar neikvæðar afleiðingar á líðan
fólks og samfélagsvitund. Ég hugs­
aði með mér eftir að hafa kynnt mér
þessa rannsókn í ,,hvorri” stéttinni
ég myndi lenda. Sveitastelpan úr
Bakkafirðinum er líklega í neðri
stétt samfélagsins, en þó. Ég er nú
með tvær háskólagráður og hef því
kanski séns ef ég held vel á spöðun­
um, að koma mér og mínum í efri
stétt. En vil ég það, eyða orku minni
og gleði í að potast áfram, þiggja
brauðmola nýfrjálshyggjunnar og
stíga á samferðafólk mitt til að til­
heyra elítunni? Nei takk, lífið er bara
of stutt í svoleiðis rugl. Við höfum
séð afleiðingarnar af þeirri þróun
sem hér var komin í gang fyrir hrun.
Hvernig t.d. sérhagsmunagæsla,
eignarhaldsstefna á bönkunum
ásamt auðlindum þjóðarinnar og ný­
frjálshyggjan síðustu áratugi hefur
leikið okkur, egnt okkur hvert gegn
öðru. Þrátt fyrir að hafa á tímabili
upplifað ,,öll lífsins gæði” sem engin
innistæða var fyrir í boði pólitískr­
ar nýfrjálshyggju, vorum við ekkert
hamingjusamari. Og enn erum við
kannski ekkert hamingjusamari,
fjölskyldur líða fyrir langa vinnu­
viku og börnin okkar gjalda fyrir
skuldir heimilanna. Það
er hreinlega óhugnanlegt
hversu mörg börn og ung­
lingar glíma við kvíðar­
askanir og aðra sálræna
vanlíðan.
Við þurfum, öll sem
eitt, að sameinast um að
forgangsraða líðan, heilsu
og velferð einstaklinga í
fyrsta sæti og leita allra leiða til að
sníða samfélagið að raunveruleg­
um þörfum okkar, fjölskyldum og
heimilum. Þegar ný ríkisstjórn tók
við þrotabúi nýfrjálshyggjunnar var
almennt talið að við yrðum svona
ca. komin á núllið árið 2015. Nú er
árið 2012 og ríkisstjórn Samfylk­
ingar og Vinstri grænna er búin að
vinna ótrúlegt þrekvirki í að rétta
af þjóðarskútuna. Þar sem raun­
veruleg uppbygging á grunnstoðum
samfélagsins hafði ekki orðið að
veruleika í ,,góðærinu” á valdatíma
nýfrjálshyggjunnar eru kröfurnar
sem gerðar hafa verið til núverandi
ríkisstjórnar ærið miklar, og margir
eru til að tala um aðgerðaleysi ríkis­
stjórnarinnar. En hverjir hefðu gert
betur en gert hefur verið ? Ég vil búa
í samfélagi sem byggir á félagsauð,
jöfnuði og jafnrétti á meðal íbúanna
og að hver einstaklingur fái notið
sín á eigin forsendum. Ég vil ganga
í Evrópusambandið en ekki láta ein­
angra mig og komandi kynslóðir frá
heilbrigðum samskiptum við aðrar
þjóðir í Evrópu. Ég vil að við förum
að hugsa og sníða samfélagið okkar
útfrá því hvað við viljum í raun og
veru fyrir okkur, börnin okkar og
framtíðina. Viljum við í raun vera
föst í efnishyggju, yfirborðsmennsku
og þeim sýndarveruleika sem hér
ríkti fyrir hrun. Ég held ekki.
Svanhildur
Daníelsdóttir
Friðbjörg Jóhanna
Sigurjónsdóttir