Monitor - 12.12.2013, Blaðsíða 14
14 Monitor fimmtudagur 12. desember 2013
sé öflugra í mörgum öðrum greinum en stjórnmálafræði,
sérstaklega þessum rótgrónari og eldri greinum. Þarna er fólk
líka sumt byrjað að eignast börn og alvara lífsins farin að bíta
mann í rassinn. Fyrsta árið lagði ég alveg áherslu á námið
og bauð mig ekkert fram svona til tilbreytingar. Það entist
reyndar ekki lengi, en annað árið mitt tók ég þátt í Vöku
og varð síðan formaður þar. Á þessum árum vann Röskva
reyndar alltaf, enda voru Davíð Oddsson og Björn Bjarnason
ráðherrar og það þótti ekki í tísku að vera með menn sem
voru eins og snýttir út úr nösunum á þeim í stúdentaráði. Það
var hins vegar alltaf skemmtilegra í okkar partýum.
Áhugavert, en aftur að öðru. Nú ert þú með nútímalegri
stjórnmálamönnum og ert t.d. virkur á Facebook og Twitter.
Er þetta leiðin til þess að gera stjórnmálin aðgengilegri fyrir
ungt fólk?
Þeir stjórnmálamenn sem höfða best til yngra fólks eru
þeir sem nýta sömu samskiptaleiðir og ungt fólk notar og við
sjáum það úti um allan heim. Ímyndaðu þér ef stjórnmála-
maður á sjöunda áratugnum hefði neitað að fara í sjónvarp.
Það er algjörlega nauðsynlegt og skylda þeirra sem eru í
pólitík að vera sjáanlegir og virkir á þessum miðlum. Ég nota
t.d. ekki viðtalstíma, enda lítill hópur sem bókar slík viðtöl.
Ég nota hins vegar Facebok, Twitter og Instagram og fæ þar
skilaboð sem ég svara. Fólk tekur t.d. mynd af holu í götunni,
setur hana á Instagram og taggar mig og þannig get ég svarað
strax. Ég ákvað að halda þessu áfram þegar ég fór í sjónvarpið
núna og er með Twitter þar inni.
Ég las viðtal við þig hjá Sindra Jenssyni um daginn þar sem
þú talaðir um að íslenskir stjórnmálamenn þyrftu að finna
sér nýjar tískufyrirmyndir. Nú ert oft talað um að þú sért
með best klæddu stjórnmálamönnunum, pælir þú mikið í
stílnum?
Það held ég ekki. Ég held hins vegar að ungir menn í dag
pæli mun meira í fatnaði en þeir eldri gerðu. Gamla kynslóð-
in var oft þannig að konurnar keyptu föt á karlana sína, en
mér fyndist það mjög skrýtið í dag. Mamma mín klæddi mig
aldrei eftir að ég komst til vits og ára og konan mín hefur
aldrei klætt mig, ég sé alveg um það sjálfur.
Mér skilst líka að þú horfir á hina stórkostlegu þætti
Newsroom, hvaða karakter er þar í uppáhaldi?
Ég er algjörWill McAvoy maður. Ég hef hins vegar alltaf átt
þann draum að vera pródúsent í sjónvarpi þannig að ég fíla
MacKenzie líka mjög mikið. Ég dýrkaði alltaf myndina Broad-
cast News, en hún var lengi vel einhver besta mynd sem
gerð hafði verið um sjónvarpsfréttir. Mér fannst þvílík snilld
þegar Newsroom byrjaði, enda skrifuð af Aaron Sorkin sem
gerði bæðiWestWing og Social Network. Hann var reyndar
aðeins ör á tímabili, enda var hann stundum kallaður „Aaron
Snorkin“. Það er hægt að lesa aðeins í það. Samtölin í þessum
þáttum eru líka gríðarlega hröð og skemmtileg, alveg eins og
þau eru inni á raunverulegri sjónvarpsfréttastofu.
En fyrst ég var að tala um sjónvarpsþætti verð ég líka að
minnast á íslensku þættina. Það er mikið talað um það þessa
dagana að RÚV sé of mikið í samkeppni við einkastöðvarnar.
Að mínu mati er RÚV núna hins vegar með sína bestu sjón-
varpsdagskrá í mjög langan tíma. RÚV er með bókmennta-
þátt á besta tíma sem er gríðarlega vinsæll. Við erum með
frábæran þátt um íslenskt mál sem er sýndur á besta tíma á
sunnudegi, hver hefði sagt fyrir nokkrum árum „Hey, gerum
þátt um íslensku“. Síðan erum við með þátt um íslenskt
menningarlíf sem heitir Djöfleyjan, Kastljósið sem er einn
vinsælasti þáttur landsins, Stundina okkar og leikið efni fyrir
krakka, Hraðfréttir o.s.frv. Að mínu mati er þetta nákvæmlega
það sem ríkissjónvarp á að gera.
Burtséð frá sjónvarpsþáttunum, hvað gerirðu annað utan
vinnu?
Ég hef alltaf verið töluvert í fótboltanum, ég var í Leikni í
Breiðholti en hann hélt góðum mönnum því miður ekki mjög
lengi í gamla daga. Ég fór annað um tíma en kom síðan aftur
þangað. Ég stofnaði síðan fótboltalið þegar við vorum að
klára Verzló, en þá var nýbúið að stofna utandeildina. Liðið
okkar hét Ragnan, beygist eins og Stjarnan.
Hvers vegna varð það nafn fyrir valinu?
Ég gef ekkert upp um það. Fótbolti er hins vegar eitt það
skemmtilegasta sem ég geri og við spilum í hverri einustu
viku. Auk þess les ég mjög mikið og hef gaman af alls kyns
bókmenntum, ég les alls kyns skáldsögur og les líka mikið
um borgarmál.
Að lokum, nú ert þú nýbúinn að skipta um starfsvettvang
aftur. Hvað verður Gísli Marteinn að gera eftir tuttugu ár?
Góð spurning. Ef þú hefðir spurt mig fyrir tuttugu árum
hefði ég örugglega svarað því til að ég yrði í sjónvarpi eftir
tuttugu ár. Mér fannst sjónvarpið svo skemmtilegt að ég var
alveg til í að eldast bara í þessu. Ég fór m.a. einu sinni og hitti
Larry King, en hann var þá um sjötugt og hafði verið í sjón-
varpi alla ævi. Ég sá hvað hann var að gera og hugsaði mér
að þetta væri ekki slæmt hlutskipti í lífinu. Nú er spurningin
hins vegar hvað ég ætla að gera þegar ég verð sextugur. Þessu
er erfitt að svara en ég verð allavega algjörlega sáttur ef ég
verð ennþá í sjónvarpi. Ef sjónvarp verður ekki lengur til verð
ég kannski að gera eitthvað allt annað. Ég vil bara gera hluti
sem mér finnst skemmtilegir og leiðin til þess að ná því er að
standa sig vel í því sem maður gerir hverju sinni.
„Sumar þjóðir fengu
fasista, en við vorum
svo heppin að fá grínista.“