Fréttir - Eyjafréttir - 19.02.1998, Síða 11

Fimmtudagur 19. febrúar 1998
Fréttir
11
„nnnslusioðin hefur aldrei
veriö sterkarl en hún er f dag"
-segir Sighvatur Bjarnason framkvæmdastjóri, sem segist hafa fullan stuðning stjórnarinnar við það sem hann er að gera
Sighvatur Bjarnason við máhierk af afa sínum og alnafna sem stiórnaðí
Vinnslustöðinni í áratugi.
Allt frá sameiningu Vinnslu-
stöðvarinnar og Fiskiðjunnar í
upphafi ársins 1992 hafa gengið
sögur um slæma stöðu
Vinnslustöðvarinnar hf. Hefur
verið fylgst með hverju skrefi
framkvæmdastjórans unga og til
eru menn sem gefa sig út fyrir að
vera sérfræðingar í Vinnslu-
stöðinni og finna henni allt til
foráttu. Hafa þeir á reiðum
höndum sögur af gangi mála í
fyrirtækinu, flestar eru þær á
eina lund; Vinnslustöðin er að
fara á hausinn!
Fréttir ræddu við Sighvat Bjama-
son, framkvæmdastjóra, um stöðu
fyrirtækisins sem virðist vera mönn-
um tilefni til sífells umræðuefnis.
Sighvatur gefur Iítið fyrir þessar sögur
og bendir m.a. á að eiginfjárstaða
Vinnslustöðvarinnar hafi aldrei verið
sterkari en nú, eða frá því að vera
neikvæð um 50 milljónir króna 1993
en var á seinasta ári jákvæð um rúma
2,5 milljarða. Þetta verði að teljast
mikil umskipti. Fjármálaumhverfið í
dag segir hann orðið þannig að stór-
fyrirtæki eins og Vinnslustöðin fari
ekki á hausinn á hálfum mánuði. Slík
hagfræði heyrir sögunni til. Þá kemur
fram hjá Sighvati að margt jákvætt sé
í farvatninu hjá fyrirtækinu, m.a. á að
leggja aukna áherslu á bolfiskinn.
Tekist hefur að halda uppi vinnu það
sem af er árinu sem sé meira en mörg
önnur sambærileg fyrirtæki geti státað
sig af þar sem fólk hefur þurft að sitja
heima svo dögum skiptir.
Sögurnar fá byr undir vængi
Eftir að það spurðist að Vinnslustöðin
hygðist selja ísfisktogarann Breka VE
ásamt umtalsverðum aflaheimildum
fengu sögur um slæma stöðu félagsins
byr undir báða vængi. Nú fylgdi þeim
orðrómur um að farið væri að hitna
undir stól framkvæmdastjórans og
fljótlega yrðu stóru loðnuskipin, Kap
VE og Sighvatur Bjamason VE látin
fara.
Þegar þessar sögur voru bomar
undir Sighvat, segir hann þær hvorki
verri eða meiri að vöxtum en þær hafa
verið þau liðlega fimm ár sem liðin
eru frá því hann tók við stjóm
Vinnslustöðvarinnar. Hann segist
njóta fulls trausts stjómar Vinnslu-
stöðvarinnar hf. við það sem hann er
að gera, enda væri fyrir löngu búið að
reka sig ef svo væri ekki.
Staðreyndir væri jafnframt sú að
Vinnslustöðin sé eignalega mjög
sterkt fyrir tæki, salan á Breka er liður
í endurskipulagningu á flota fyrir-
tækisins, ekki stæði til að selja Kap
eða Sighvat en gamla Kap er til sölu.
„Við emm með einu nótaskipi of
mikið miðað við þann kvóta sem við
höfum að ráða, sem em 5,5% af
veiðiheimildum í bæði síld og loðnu.
Þetta mál ætlum við að leysa á árinu
og er gamla Kap, sem nú liggur
bundin við bryggju, til sölu. Til að
geta náð síldinni og loðnunni til okkar
þurfum við að eiga öflug skip og því
eru hvorki Kap né Sighvatur til sölu.
Engum á hins vegar að koma salan á
Breka á óvart, við sögðum á síðasta
aðalfundi að við þyrftum að lækka
skuldir um 1.000 milljónir á árinu og
það verður ekki gert nema að selja
skip og einhverjar aflaheimildir. Eftir
stendur mun arðbærari rekstrareining
með mun minni skuldir og því getum
við haldið áfram okkar uppbygging-
arstarfi“
Aukln áhersla á bolfiskínn
„Við seljum 1170 þorskígilda kvóta
með Breka sem er ekki svo mikið
þegar litið er til þess að heildarkvóti
Vinnslustöðvarinnar var 14.500
þorskígildi fyrir þessa breytingu. Til
að mæta þessu munum við kaupa 400
þorskígildi af tegundum sem við
álítum að henti okkur best í botnfiski.
Ég vil geta þess að við söluna á Breka
lögðum við áherslu á að Breki yrði
áfram í Eyjum og erum við mjög sáttir
við að það skyldi takast,” segir
Sighvatur.
Botnfiskskipin sem Vinnslustöðin
hefur yfir að ráða í dag era togbátamir
Drangavík VE, Danski Pétur VE,
vertíðarbáturinn Brynjólfur AR,
ísfisktogarinn Jón Vídalín ÁR og Jón
5. sem er á rækjuveiðum. „Þessi skip
anna okkur ágætlega auk þess sem við
ætlum að semja við útgerðir um veiðar
íyrir okkur, tonn á móti tonni. Síðan
ætlum við að kaupa fisk á mörk-
uðum,” segir Sighvatur.
Undanfama mánuði hafa stjóm-
endur Vinnslustöðvarinnar einbeitt sér
að endurskipulagningu á bolfisk-
framleiðslunni og í þessari viku verður
lögð fram áætlun sem gera á
fyrirtækið samkeppnishæfara á þessu
sviði. Gerir hún m.a. ráð fyrir auknum
kaupum á fiskmörkuðum. „Sjálfir
ætlum við að eiga 11.600 þorskígilda
bolfiskkvóta en auðvitað önnum við
miklu meiri afla. í áætlunum okkar
geram við ráð fyrir að vinna úr 12.000
tonnum og er saltfiskurinn þá talinn
með.”
Sighvatur segir að þessi afli ásamt
Rússafiski muni nægja til að halda
uppi fullri vinnu í bolfiski. „Eins og
fólk hefur tekið eftir hefur aldrei verið
meiri vinna í janúar en núna sem má
þakka Rússafiskinum. Við höfum náð
betri tökum á að vinna hann og er
hann að skila okkur meiri framlegð og
hærra skilaverði en áður. Rússa-
fiskurinn kemur til með að vera okkur
mikilvægur í framtíðinni. Verður
nauðsynlegt fyrir okkur að eiga
Rússafisk á lager til að halda uppi
stöðugri vinnslu því það hefur sýnt sig
að það tekur alltaf ákveðinn tíma að ná
upp afköstum á ný þegar dagar detta
úr í vinnslunni.”
Vönibróunardeild
I vor eða sumar verður komið á fót
vöraþróunardeild í Vinnslustöðinni.
Tilkoma hennar er eðlilegt framhald af
þeirri endurbyggingu og endurbótum
sem gerðar hafa verið á bolfisk-
vinnslunni hjá fyrirtækinu. Enn er þó
lokahnykkurinn eftir og gerir Sig-
hvatur ráð fyrir því að enn verði
íjárfest fyrir 70 til 100 milljónir. Eins
hefur saltfiskaðstaðan tekið stakka-
skiptum og er ein hin fullkomnasta á
landinu. „Við eram þegar famir að ná
árangri í saltfiskinum í lágum fram-
leiðslukostnaði og nú þurfum við að
fara að einbeita okkur að mark-
aðinum."
Sighvatur segir það enga úlviljun að
meiri áhersla verði lögð á bolfisk-
vinnsluna í framtíðinni heldur en
undanfarin ár. Verð á bolfiski hefur
farið hækkandi á undanfömum
mánuðum og allar spár benda til þess
að sú þróun haldist áfram. „Við eigum
að geta sótt mikla framlegð í bol-
fiskinn. Við höfum fengið sérfræðinga
til að endurskipuleggja allt vinnslu-
ferlið sem þegar er farið að skila sér.
En árangurinn byggist á að við náum
sæmilegri sátt við okkar starfsfólk. í
bolfiskvinnslu eru um 100 manns og
náist samningar um breytt vinnu-
fýrirkomulag ættum við að geta tryggt
næstum öllum fulla vinnu,” segir
Sighvatur sem vonast til að samn-
ingar, sem allir geti sætt sig við, náist
sem fyrst.
Á síðasta ári hóf Vinnslustöðin
framleiðslu á ferskum flökum sem
flutt era út með flugi. Sighvatur segir
að meiri áhersla verði lögð á þessa
framleiðslu í ár. „Það hefur eitthvað
farið frá okkur í hverri viku en við
áætlum að senda út milli 300 og 400
tonn á ári í framtíðinni. Aðallega hafa
þetta verið karfaflök fram að þessu en
svo bætast við þorskflök.”
Enduruppbygging á lokastigi
Nú er verið að leggja lokahönd á
miklar endurbætur á vinnslukerfum
fyrir sfld og loðnu. Nýtast þau einnig
til vinnslu á litla karfa og gulllaxi sem
Vinnslustöðin hóf veiðar og vinnslu á
sl. haust. Aflinn var 1000 tonn í hvorri
tegund. Góður markaður er fyrir
afurðir af þessum tegundum sem lítið
hafa verið nýttar til þessa og skilaði
framleiðslan góðri framlegð. „Þetta
var tilraun hjá okkur sem gekk vel.
Við ætlum að halda henni áfram og
gulllax og litli karfi eiga að geta skilað
góðri framlegð og arðsemi ef við fáum
frið til veiðanna.”
Sighvatur segir að þeir séu nú vel í
stakk búnir til að taka á móti bæði
loðnu og síld til frystingar. Flokk-
unarstöð fyrir sfld og loðnu og
vinnslu- og tækjasalir eru með því
fullkomnasta sem þekkist. Búið er að
fjárfesta fyrir um 400 milljónir á
tveimur árum en ennþá þarf að
ljárfesta í tveimur frystiskápum upp á
25 milljónir til þess að frystigetan
verði samsvarandi því magni sem
hægt er að keyra í gegnum flokk-
unarstöðina og vinnslulínuna. í
vesturportinu hefur verið komið upp
tengingu fyrir 60 gáma þannig að nú
verður hægt að keyra frysta loðnu
beint úr frystitækjunum í gámana.
„AHar miða þessar framkvæmdir að
því að ná niður kosmaði við vinnsluna
þvf meiri framlegð gerir okkur hæfari
til að mæta vaxandi samkeppni um
leið og innviðir Vinnslustöðvarinnar
styrkjast.”
Bolfiskflotlnn var of stór
Salan á Breka hefur komið af stað
vangaveltum um stöðu Vinnslustöðv-
arinnar. Því hefur verið fleygt að
Islandsbanki, sem er aðalviðskipta-
banki Vinnslustöðvarinnar, hafi í raun
krafist þess að Breki yrði seldur.
Sighvatur vísar þessum sögum á bug
en neitar þvf ekki að nauðsynlegt hafi
verið að losa um skuldir en salan á
Breka eigi sér lengri aðdraganda.
„Salan á Breka er í raun eðlilegt
framhald af því sem við höfum verið
að gera í endurskipulagningu á flota
fyrirtækisins. Það var löngu ljóst að
bolfiskflotinn var of stór og um tíma
vora uppi hugmyndir um að gera hann
aftur að nótaskipi. Það er svo ekkert
launungarmál að við þurftum að losa
okkur við skuldir. Síldarvertíðin kom
illa út og ennþá höfum við ekki fengið
eitt einasta kfló af loðnu. Auðvitað er
maður ekki búinn að gefa loðnuna upp
á bátinn en ef allt fer á versta veg eram
við betur búnir til að mæta skellinum
sem af því hlýst ef engin loðna veiðist
á þessari vertíð.”
Holltaó líiatll baka
Sighvatur segir athyglisvert hvað fólk
er fljótt að gleyma því Vinnslustöðin
hafi breyst á þeim fimm árum sem
hann hafi verið þar frá því að vera
nánast gjaldþrota fyrirtæki í eitt af
stærstu sjávarútvegsfyrirtækjum
landsins. Framkvæmdir hafa verið
gjfurlegar og uppbyggingin eftir því.
„í þessu sambandi held ég að hollt
væri fyrir marga að rifja upp blaða-
greinar um stöðu fiskvinnslu í
Vestmannaeyjum fyrir fjórum til sex
árum. Af þeim fimm árum sem ég hef
stjómað hér hefur Vinnslustöðin
skilað hagnaði í þrjú ár. Hjá okkur
hefur átt sér stað gríðarlegt upp-
byggingarstarf. Fasteignir félagsins
voru nánast ónýtar en núna erum við
með eina bestu aðstöðu á landinu til
loðnu- og sfldarfrystingar. Sama er að
segja um bræðsluna og salt-
fiskvinnslan er ein sú besta á landinu.
Þá höfum við á nokkrum árum
endumýjað flotann. Þannig að ég get
ekki séð annað en að okkur hafi miðað
vel áfram og veltan er komin upp í 4,5
milljarða og eigið fé í 2,5 milljarð en
var neikvætt 1995 um 50 milljónir.
Við höfum gengið í gegnum erfiðar
sameiningar sem hafa tekið sinn toll
en nú eru þær brýr að baki. í dag er
Vinnslustöðin nánast jafn öflug í
bolfiski og uppsjávarfiski og þau eru
ekki mörg sjávarútvegsfyrirtækin sem
geta státað sig af því. Þá hefur ekki
fallið niður dagur í bolfiskvinnslunni
að undanfömu og gangi allt að óskum
verður svo áfram. Þessar staðreyndir
hljóta að segja allt sem segja þarf um
stöðu Vinnslustöðvarinnar í dag,”
sagði Sighvatur að lokum.
2.539
‘92-’93 ‘93-’94 ‘94-’95 ‘95-’96 ‘96-’97