Fréttir - Eyjafréttir - 19.02.1998, Page 13

Fimmtudagur 19. febrúar 1998
Fréttir
13
af er ein ungskátasveit, tvær almennar
skátasveitir þar sem em fjórir tii fimm
flokkar og ein dróttskátasveit sem er
sveit eldri skáta sem bæði em starfandi
foringjar og einnig almennir skátar. í
dróttskátasveitinni em rnilli tuttugu og
þrjátíu unglingar núna. Þetta er sveit
sem við viljum gjaman að eflist enn
frekar, því þessi sveit getur gefið
félaginu þann auka kraft sem félagið
þarf. Okkur hefur gengið illa að koma
þessari dróttskátasveit af stað þangað
til nú á síðasta ári.“
Hvemig er skiptingin milli kynj-
anna?
„Það er misjafnt en ég gæti trúað
því að eitthvað halli á drengina, en við
höfum bara aldrei sest niður og talið
það.“
En er ekki mikil samkeppni um
krakkana við aðra félagastarfsemi?
,,Ég hef tekið eftir því að þeir sem
eru hvað duglegastir í starfinu hjá
okkur setja ekkert fyrir sig að vera í
íþróttum og öðm, en auðvitað eru
einhverjir sem velja. Hins vegar sé ég
önnur félög sem samstarfsaðila, því að
það á alveg að vera hægt að vera í
hvom tveggja. Þó er því ekki að leyna
að þegar menn verða eldri fer það að
verða kunningjahópurinn sem ræður
meira um það hvernig þeir verja
frístundum sínum. Samkeppnin er
ánægðir með að fá að halda því.“
Páll segir að í hugsjón skátastarfsins
felist grunnur sem byggður sé á trú
hvers lands fyrir sinn anda. „Skáta-
lögin og skátaheitið byggir mikið á
slíkum hlutum og ef við berum þetta
saman þá má fmna marga
sanieiginlega fleti. A Norðurlönd-
unum eru til KFUM- og KFUK-
skátar. Þeir em kannski með eitthvað
öðm vísi áherslur en í stómm dráttum
eins og önnur skátafélög. Þó má ekki
gleyma því að skátastarf er til líka þar
sem kristin trú er ekki ríkjandi. Menn
virða þá trú sem hver og einn hefur í
hverju landi, en starfið byggir hins
vegar á kristilegum siðferðisgildum
um samskipti við náttúru og
náungann."
Páll segir að boðleiðir og upp-
bygging félagsins sé mjög skilvirk og
að þetta kerfi sem byggi svo mjög á
hópvinnu á staðnum sem síðan er
stjómað af einhverjum þar sem tveir
eða þrír hópar vinna að einhverju
markmiði. „Þetta hafa stórfyrirtæki
tekið upp til dæmis við þróun
gæðastaifs og ef menn skoða
þróunina í kennslu í nýjum háskólum,
þá er orðin miklu meiri áhersla á
hópvinnu og að menn leysi verkefni
saman. Þetta eru alveg sömu hug-
myndimar sem ganga þama í gegn.
Ársþing Landsbjargar var haldið í Eyjum fyrír nokkrum árum og þá þurfti að
metta marga munna. fluróra og Eyglð uið pottana.
kannski meiri þegar kemur því að afla
tekna. Hefðin hefur gert það að okkur
hefur tekist að halda okkar hlut
nokkum veginn í hefðbundnum
tekjuöflunum okkar, þó að samkeppni
hafi verið þá getum við verið mjög
Menn vinna að einhverju sameigin-
legu markmiði, hvort sem það er að
efla einstaklinga, eða gera fyrirtækið
samkeppnishæfara og sterkara í
samkeppninni. Nú segja menn að
þegar fólk kemur út í atvinnulífið er
Páll Georgsson í fullum skrúða með ungan skáta sér uið hlið.
Félagar í Hjálparsueit skáta á æfingu, Jéhann, Sóley, Heimir og Sigurður Þérir.
krafan sú að menn vinni saman.“
Með samvinnuna að leiðarljósi
stöndum við upp og Páll sýnir mér
skálann og hvemig skipan þar sé
hugsuð. Uti skín sól enn á hjamið og
bíllinn ósýnilegur í fyrstu. en kemur
þó í Ijós að lokum. Við kveðjum
unaðsreitinn og sjáum fyrir okkur
syngjandi skáta við skálann og
tjaldstæðin full af marglitum tjöldum,
varðeld og gleðibros á hverju andliti.
Við rennum í bæinn og á leiðinni segir
Páll sögu af breskum manni sem kom
til Vestmannaeyja fyrir nokkmm
árum. „Hann gisti á farfuglaheim-
ilinu. Þegar hann kemst að því að
húsið er skátaheimili verður hann
mjög ánægður. Og spyr hvort ekki sé
hægt að kalla saman nokkra skáta í
spjall við hann. Hann langaði að vita
af starfinu héma og hvemig ungt fólk
hefði það hér á landi. Eitt af því sem
hann sagði okkur og kom unglingum
hér í Vestmannaeyjum töluvert á
óvart, að hann brýndi fyrir þeim að
klára sitt skátastarf á sómasamlegan
hátt, vegna þess að það væri frekar
regla, en undantekning í Bretlandi að,
þegar unglingur sækti um vinnu þá
væri hann spurður hvort hann hefði
einhvem feril í æskulýðsstarfi, eða
verið skáti. Þessi ágæti Breti sagði að
sín reynsla væri sú að stæðu menn
frammi fyrir því að ráða tvo og annar
hefði skátastarf að baki en hinn ekki,
þá gengi skátinn fyrir. Hann brýndi
þetta fyrir þessu unga fólki. Það væri
hins vegar ekki nóg að hafa verið
skáti, heldur það að menn klámðu sitt
starf á sómasamlegan hátt. Það er
mikið atriði fyrir unga fólkið að gæta
þess að hlutimir gangi upp samkvæmt
einhverjum góðum reglum. Ég er
sannfærður um að eftir því sem sam-
keppnin eykst og vinnumarkaðurinn
að stækka og opnast á milli landa, þá á
þetta eftir að hafa áhrif hér líka.“
Við erum komnir á leiðarenda.
Þannig gengur allt upp að lokum, ef
skipulagið er gott. Blaðamaður
þakkar Páli leiðsögnina um skáta-
heima, en tel mig knúinn til þess að
spyrja að lokum: Stendur hið gull-
væga sem sagt hefur verið um
skátana, „eitt sinn skáti ávallt skáti"?
„Já það getur þú fært í letur og sagt
hverjum sem er. Þú sérð það að ég er
búinn að starfa í hreyfingunni síðan ég
var fjórtán ára og jafnvel þó að fólk
hætti eða hverfi frá störfum af ein-
hverjum ástæðum, þá fylgir
skátahugsjónin öllum þeim sem
komið hafa að hreyfingunni."
Markmiðið að gera ungt fólk sjálf-
stæða, virka og ábyrga einstaklinga
Einar Örn Arnarsson sveitar-
foringi Vestmanna og Freydís
Vigfúsdóttir sveitarforingi Fífils
eiga langt og mikið starf að baki í
skátunum. Þau segja að starfið
með hafi gefið þeim mikið. Þau
segja að markmið skátastarfsins
sem skátahreyflngin hafi sett sér,
sé að leiða börn og ungt fólk til
þroska svo að þau verði sjálf-
stæðir, virkir og ábyrgir einstakl-
ingar.
„En það er ekki nóg að hafa göfug
markmið, heldur þarf að ná þeim á
einhvem hátt,“ segir Freydís.
„Viðfangsefni þau sem skátum eru
falin í skátastarfi em grundvölluð á
stefnu al|ojóðabandalags skáta og
markmiðum Bandalags íslenskra
skáta sem grundavallar stefnu þess
og skátalögunum."
Einar Öm segir að nokkur atriði
séu einkennandi fyrir skátastarfið.
„Meðal annars byggir það á virkri
þátttöku einstaklinga og þjálfun
þeirra til þess að geta tekist á við
verkefni við erfiðar og oft flóknar
aðstæður. Við leggjum einnig mikið
upp úr tengslum skátanna við
þjóðfélagið, guð og ættjörð. Við
byggjum einnig skipulagið á
ákveðnu kerfi sem hefur reynst mjög
skilvirkt, samábyrgð, útilífi og að
saman fari nám og starf.“
„Einnig er rétt að muna,“ bætir
Freydís við, „að skátahreyfingin
leggur áherslu á að böm fái tækifæri
til að stjóma eigin félagsstarfi og beri
ábyrgð á því undir leiðsögn eldri
foringja. En reglan er sú að foringi sé
að minnsta kosti tveimur ámm eldri
en þeir sem hann stjómar."
Éinar segir að stundum megi
merkja töluverðan mun á skátum eftir
landshlutum. Hann segir að hér í
Vestmannaeyjum hafi skátar alltaf
lagt mikið upp úr því að þeir reyndu
sig við erfiðar aðstæður, eins og
Einar ttrn, Herdís, Freydís og Anna Jóna.
upphaflega hugmyndin byggi á. „í
Reykjavík megi oft finna fyrir því að
skátar em ekki í mjög nánu sambandi
við náttúruna. Það er mikið starf
unnið innan hlýrra veggja
skátaheimilanna og ef farið er í
útilegur er ekið frá dyrum að
upphituðum skálum út á landi. Þetta
liafa stundum verið kallað
litabókaskátar, eða skrifstofuskátar. í
Vestmannaeyjum höfum við reynt að
haga starfinu þannig að það megi
reyna sem mest á skátann, þannig að
ef hann stendur ífammi fyrir erfiðum
aðstæðum geti hann leyst í
vandamamálum án þess að slá upp
farsímanúmeri og hringja eitthvað
eftir hjálp.“
„Enda hefur það sýnt sig,“ segir
Freydís, “og er almennt viðurkennt
að fólk sem tekur þátt í
sjálfboðahjálparstarfi af einhverju
tagi kemur úr skátunum, þar sem
mikið er lagt upp úr
sjálfsbjargarviðleitni úti í náttúrunni
og hvers konar hjálp í viðlögum. Að
því ógleymdu að vinna undir aga og
að þekkja undirstöðuatrið í því að
hlýða.“
En eru þið bjartsýn á framtíö
skátastarfsins í Vestmannaeyjum?
,Já já. Ég held að við getum verið
það,“ segir Einar Öm. „Hins vegar er
því ekki að leyna að margir hafa hætt
og það er kannski fyrst og fremst
vegna þess að einhvem vettvang
vantar fyrir eldri skáta. Að vísu er til
dróttskátafélag sem er hefur verið
mjög virkt undanfarið, en betur má ef
duga skal.“
„Þess vegna hefur verið svolítill
áhugi á því að stofna héma St.
Georgsgildi, en hlutverk þeirra hefur
verið að starfa sem eins konar
styrktaraðili fyrir skátahreyfinguna
og hins vegar að vera vettvangur
starfs þar sem hægt er að sinna
hugsjónum skátahreyfingarinnar án
kröfu um að starfa sem foringi."