Fréttir - Eyjafréttir - 23.04.1998, Blaðsíða 19

Fimmtudagur 23. apríl 1998
Fréttir
19
Það Iá spenna í loftinu í
safnaðarheimili Landakirkju eftir
hádegi á sunnudaginn. Kl. tvö stóð
fyrir dyrum önnur fermingar-
messan þennan dag sem var fyrsti
dagurinn af þremur fermingar-
dögum í kirkjunni á þessu vori.
Fermingarbörnin tíndust inn eitt
af öðru með foreldrum sínum.
Þennan eftirmiðdag áttu 11 böm að
fermast, sjö stúlkur og fjórir drengir
og voru þau öll mætt upp úr klukkan
eitt. Drengimir vom klæddir í ný
jakkaföt og stúlkumar í nýja kjóla og
allarhöfðu þærfarið í hárgreiðslu um
morguninn. Þar tóku Ása Sigur-
jónsdóttir og Ema Jónsdóttir við
þeim og klæddu þau í fermingar-
kirtlana. Eftir að mömmumar höfðu
lagt lokahönd á útlit bamanna, sem
voru þann mund að komast í full-
orðinna manna tölu, komu prestamir,
Jóna Hrönn Bolladóttir og Bjami
Karlsson. Byrjað var á að stilla upp í
myndatöku og að henni lokinni fór
franr lokaæfing fyrir athöfnina. Jóna
Hrönn og Bjami gáfu bömunum
nokkur góð ráð og lögðu áherslu á að
nú væri allt undir þeim komið að
athöfnin færi sem best fram.
Að því loknu gekk hópurinn í röð
upp í kirkjuna þar sem fermingar-
bömin settust inn í kórinn og at-
höfnin hófst með söng Kórs Landa-
kirkju. Fermingin fór fram með
Að komast í fullorðinna manna tölu
9 CEE?
hefðbundnum hætti. Jóna Hrönn
predikaði og lagði áherslu á mikil-
vægi fermingarinnar og gaf böm-
unum nokkur heilræði í veganesti út í
lífið. Eitt og eitt í einu voru bömin
fermd, öll stóðu sig með prýði, eng-
inn flissaði og athöfninni lauk með
því að bömin gengu til altaris ásamt
foreldrum og fleira skyldfólki.
Á eftir var aftur stillt upp til
myndatöku og heillaóskum rigndi
yfir unga fólkið og foreldrar skiptust
á hamingjuóskum. Yfir öllum var
ákveðinn léttir og framundan voru
fermingarveislur með gjöfum,
skeytum og góðum veitingum.
Fermingardagurinn er eitthvað sem
aldrei gleymist og allir leggjast á eitt
um að minningin um þennan dag
verði sem björtust.
Sumum finnst nóg um tilstandið og
segja umfang fermingarinnar komið
langt út fyrir allt velsæmi en einhvers
staðar stendur að það dýrmætasta
sem við geturn gefið bömunum okkar
séu góðar minningar. Vel heppnaður
fermingardagur er gott innlegg í sjóð
minninganna þannig að segja má að
tilgangurinn helgi meðalið.
Síðasta æflng fyrír sjálfa athöfnlna.
I---------------------------
[ Hvemig það er að fermast
Jessv og Magnea Traustadóttir móðir hennar og Guðlaug Arnbrúður og
Hrönn Gísladóttir mððir hennar.
| Jessý Friðbjarnardóttir fermdist
■ síðastliðinn sunnudag. Hún segir að
■ undirbúningurinn fyrir ferminguna
I hafi staðið frá því í haust og það hafi
_ verið mjög skemmtilegur tími. „í
I fermingarfræðslunni er okkur kennd
i ýmis grundvallarviðhorf og kenn-
■ ingar kristninnar, sem er nauðsynlegt
I að vita fyrir kristinn mann. Við
_ lærðum meðal annars trúarjátning-
I una, tvo sálma, Ó þá náð að eiga Jesú
I og Eigi stjömum ofar og svo verður
1 maður auðvitað að kunna boðorðin
I tíu. Mér fannst hins vegar erfitt að
I læra sálmana. Sérstaklega annan
I þeirra vegna þess að mér fannst lítið
I samhengi í honum.“
Komu foreldrar þínir eitthvað að
| undirbúningi fermingarinnar?
„Já það voru haldnir fundir með
I foreldrum og stundum kannski of
I mikið af þeim, en þetta var allt í lagi.
1 En margir foreldrar höfðu ekki alltaf
| tíma til þess að koma á þessa fundi.
■ En svo tókum við próf í efninu sem
I við höfðum farið í um veturinn. Það
I_____________________________________
ná því allir. Ég held að enginn hafi
nokkum tíma fallið og ekki fengið að
fermast. En það var gert margt
skemmtilegt í fermingarfræðslunni.
Einu sinni vorum við heilan dag og
þá var farið í leiki og reynt að koma
dálitlum léttleika í undirbúninginn."
Ertu mjög trúuð?
,.Já það held ég, þó ég fari kannski
ekki í kirkju á hverjum degi. En það
var mikill hátíðleiki í kirkjunni og
mjög gaman að fá alla ættingja sína
og vini í kirkjuna og í veislu á eftir.
Það var líka sungið mikið í kirkjunni,
en ég var ekkert sérstaklega snortin af
einhverjum anda. En þetta var samt
mikill hamingjudagur."
Guðlaug Arnþrúður Guðmunds-
dóttir fullgilti líka skímarsáttmálann
með því að fermast á sunnudaginn
var. Hún segir að athöfnin hafi verið
mjög eftirminnileg, en að hún komi
ekki til með að breytast neitt
sérstaklega. „Ég verð áfram sama
góða stelpan og ég hef verið hingað
til. En mér er minnisstæðast úr
kirkjunni söngurinn og þegar ég fékk
töfluna við altarið. Annars var þetta
ósköp venjulegt eins og maður er
vanur úr kirkjunni."
En hvemig var undirbúningnum
háttað í vetur?
„Við þurftum að læra öfgamikið,
en svo var skylda að læra utan að tvo
sálma. Svo lærðum við Litlu biblíuna
og þurftum að kunna hana. Þetta eru
eins konar boðorð, svo elskaði guð
heiminn og svo framvegis. Svo var
farið yfir ævi og störf Jesú.“
Guðlaug Amþrúður segist vera
trúuð á guð og fari alltaf með systmm
sínum í bamamessu á morgnana og
foreldrum sínum í messu klukkan tvö
á sunnudögum. „Svo hef ég farið í
rokk- og poppmessur sem eru mjög
skemmtilegar."
Finnst þér að það mætti hafa
rokkhljómsveit til þess að spila í
fermingunni?
, JJei það finnst mér ekki. Þetta var
ágætt eins og það var.“
Guðlaug Arnþrúður segir að það
hafi komið um hundrað manns í
fermingarveisluna. „En það komu
ekki margir af fastalandinu. vegna
þess að fólkið vildi treysta á flug, en
það voru margir sem ekki komust
vegna þess að ekki var hægt að
fljúga."
Hún segir að foreldramir hafi
komið á nokkra foreldrafundi í
tengslum við ferminguna, en bara
einu sinni í kirkjuna, þegar verið var
að æfa altarisgönguna og máta
kyrtlana. „Svo var líka skylda að
mæta í nokkrar messur vegna undir-
búningsins og þá áttu foreldramir að
koma líka.“
_____________________________________I
Frambjóðendur rifja upp fermingardaginn
Skeytin skiptu
mestu máli
Sigrún Inga Sigurgeirsdóttir, sem skipar 3.
sæti lista
sjálfstæðismanna.
fermdist 19. maí
1968 og í
minningunni var
sól og blíða
þennan dag.
Jóhann Hlíðar
fermdi Sigrúnu
en þegar gengið
var til altaris á
þriðjudeginum
voru báðir
prestarnir,
Jóhann og
Þorsteinn Lúter
Jónsson, við athöfnina.
„Ég svaf með stórar rúllur í hárinu nóttina fyrir
fermingardaginn," segir Sigrún hlæjandi. „Þær
voru með stórum göddum sem stungust inn í
heila að mér fannst og tróð ég svo mörgum
koddum undir mig að segja má að ég hafi sofið
lóðrétt.“
Fermingarkjóllinn var hvi'tur með rennilás að
framan og blúndu yfir og stuttur eins og ti'skan
bauð á þessum ámm. Hún fékk líka dökkgræna
fermingarkápu. „Þetta var fyrsta eða annað árið
sem boðið var upp á kalt hlaðborð í
fermingarveislum hér íEyjum. Man ég að Birgir
Pálsson í Þingholti sá um veisluna."
Sigrún Inga segist einna helst muna eftir sjálfri
fermingunni vegna þess að henni fannst mikil
ábyrgð fylgja því þegar hún var spurð að því
hvort hún vildi gera Jesú Krist að leiðtoga lífs
síns.
„Gjafimar voru mest skartgripir en ein gjöfin
er mér mjög minnisstæð, kálfskinn frá Lúllu í
Skuld til að hafa framan við rúmið í herberginu
mínu. Ég notaði það sem gestabók og lét alla
gestina í fermingarveislunni skrifa á skinnið.
Kom það aftur í leitimar þegar ég flutti til Eyja
um árið. Ég man ekki til þess að við krakkamir
værum að metast um hvað mikla peninga við
fengum en skeytin voru stóra málið. Ég fékk
tæplega 100 skeyti og ef ég man rétt fékk ég
næstflest. Anna Dóra Kristinsdóttir fékk að mig
minnir flest skeytin," sagði Sigrún Inga um
fermingardaginn sinn.
Flensan setti
mark ádaginn
Lára Skær-
ingsdóttir, sem
skipar fjórða sæti
á Vest-
mannaeyja-
listanum, fermdist
24. apríl 1983 og á
því 15 ára
fermingarafmæli
á föstudaginn.
Hún segir
Kjartan Örn
Sigurbjörnsson
hafi fermt og
þennan dag var
ágætisveður.
Fermingarfötin voru hvítur blúndukjóll,
grænn jakki og skór í sama lit.
En skuggi hvfldi yfir deginum þvf Lára segir
að mikil og skæð flensa hafi herjað í bænum.
, Jvlamma var veik, ég var veik og margir fleiri úr
fjölskyldunni. Komst ég m.a. ekki í
altarisgönguna sem var daginn eftir,“ segir Lára.
Lára segir að nokkur bamanna hafi verið veik
í' fermingunni og leið yfir eina stúlkuna og ein
neyddist til að snýta sér í sjálfan blúndukiúttinn.
„En þetta var voðalega hátíðleg stund og
auðvitað var maður taugaóstyrkur að standa fyrir
framan allt fólkið í kirkjunni."
Að fermingunni lokinni var boðið upp á kaffi
heima hjá foreldrum Láru. Þar gisti mikið af
gestum sem komu úr Reykjavík. „Ég fékk mikið
af gjöfum. svefnsófa, gardínur og teppi á
herbergið mitt. Ég var mjög ánægð með þessar
gjafir og ég fékk líka, hringi, skartgripi,
skartgripaskrín, bjútíbox og bambustól. Þá fékk
ég rúmlega 100 skeyti."
Þegar Lára er spurð að því hvað henni sé efst í
huga frá þessum stóra degi í lífi kernur hún aftur
að veikindunum. „Svo var þetta allt mjög
hátíðlegt og við kunnum vel við prestinn. Það
var virkilega skemmtilegt að fermast hjá séra
Kjartani Emi,“ segir Lára að lokum.