Fréttir - Eyjafréttir - 06.08.1998, Blaðsíða 2

2
Fréttir
Fimmtudagur 6. ágúst 1998
Rólegtframanaf
Samkvæmt dagbók lögreglunnar
fór vikan rólega af stað, en færðist
heldur fjör í leikinn, því strax á
miðvikudag eftir Evrópuleik ÍBV
og Obelic, varð vail töluverðrar
ölvunnar.
Húkkaraballog
heimamenn
Lögregla varð ekki vör við að
mikið væri um unglinga innan 16
ára aldurs á eigin vegum á Þjóð-
hátíð. Hins vegar vara nokkuð á-
berandi ölvun vestmannaeyskra
unglinga á Húkkaraballinu á
fimmtudaginn.
Veðurogaðbúnaður
Þrátt fyrir að Þjóðhátíðin hafi verið
sett í blíðskaparveðri á föstudeg-
inum fór veður mjög versnandi á
laugardeginum og var gripið til
þess ráðs að opna Týsheimilið og
það gert að einu ágætu skjólshúsi
fyrir þá er þess óskuðu aðfaranótt
sunnudags og mánudags. Almennt
var fólk vel búið og lét sér í léttu
rúmi liggja þó að rigndi, svo fremi
sem tjöldin stóðu af sér vindinn.
Þeir sem litu við í Týsheimilinu
fengu þurrkuð fötin af sér, svefn-
pláss auk þess sem boðið víit upp á
lieita súpu. Mæltist þetta mjög vel
fyrir og var fólk til fyrirmyndar í
umgengni á allan hátt.
íkueikja en lítið tjón
Eldur kom upp í geymslu á sunnu-
dag laust fyrir klukkan 02:00 um
nóttina. Ekkert rafmagn var á
geymslunni, þannig að grunur
beinist að um íkveiku hafi verið að
ræða. Slökkvilið var kallað út en
lögregla var búin að slökkva eldinn
þegar slökkvilið koma að. íbúðin
var reykræst og tjón ekki talið
verulegt.
Bakkað á bifreið
Ekið var á bifreið á Brekkugötu á
laugardagsmorgun milli kl 07:00
og 09:00. Þar var hvítri Su/.uki
bifreið bakkað á brúna Ford Sierru.
Ef einhver hefur upplýsingar um
þessa ákeyrslu er hann beðinn um
að snúa sér til lögreglu.
Uonast eftir góðu
samstarfivið
lundakarla
Vegna umræðu í Fréttum um
lundaveiðibann í Miðkletti er
Náttúrustofu Suðurlands ljúft að
tilkynna að fullvinnsla gagna frá
lundamerkingum og söfnun lunda-
hausa frá veiðimönnum mun fara
fram í samvinnu við Náttúru-
fræðistofnun íslands.
Niðurstöður þessara rannsókna
verða síðan kynntar bæjarstjórn og
bjargveiðimönnum þegar þær
liggja fyrir.
Ofangreint lundaveiðibann mun
svo verða endurskoðað í ljósi
niðurstaðna rannsóknarinnar. Það
er og von Náttúrufræðisofu Suður-
lands að samvinna við bjarg-
veiðimennn rnuni verða sem best
hér eftir sem hingað til.
Armann Höskuldsson
forstöðumaður. NS
Mest um vert að hnekkja
orðum fulltrúa sjðslysanef ndar
-segir Oli Sveinn Bernharðsson vélstjóri sem vann mál vegna slyss til sjóss
Óli Sveinn Bernharðsson eða Óli
Benna eins og hann er betur
þekktur er vélstóri á Lóðsinum og
varð fyrir alvarlegu slysi árið 1990
þegar hann missti tvo fingur vinstri
handar. Nokkur eftirmáli varð af
þessu slysi vegna þess að deilt var
um skaðabótaábyrgð í niálinu. Óli
Benna segir að eftir málaferlin sem
fylgdu í kjölfarið sé hiutur hans
réttur í málinu, en hins vegar finnst
honum leiðinlegt að hafa þurft að
fara dómsmálaleiðna til þess að fá
niðurstöðu.
Óli segir að Lóðsinn hafi verið að
draga pramma í ágætu veðri fyrr um
morguninn. „Þegar slysið átti sér stað
var komin dálítil kvika. Snupru-
hringur sem festur var á dekk lóðsins
var ekki settur á tógið. Tógiðfórupp
af kefanum vegna þess að engin hlíf
var yfir honum Ég fór því aftur á til
þess að reyna að koma tóginu aftur í
kefann. Það hafði skeð áður í tví- eða
þrígang að tógið fór upp af kefanum
og í rekkverkið, sem hafði orðið fyrir
skemmdum af þeim sökum. Ég ætlaði
að reyna að varna því að slíkt skeði
aftur.“
Óli segir að þegar hann grípi um
tógið hafi Lóðsinn verið í beygju,
fimm til sex vindstig og kvika. „Ég
missti fótanna og tógið sló mig til og
ég lenti í kverk sem var við
lunninguna og það var ekki að sökum
að spyrja. Pramminn sem við drógum
var þungur og ég lenti með hendina í
kverkinni og einn fingur klippist strax
af mér. Ég skaddaðist það mikið að
ekki var hægt að bjarga næsta fingri.“
Óli segir það skilyrði að kefar séu
lokaðir til þess að svona lagað geti
ekki gerst. „Seinna var sett hús yfir
kefann, þannig að þetta á ekki að geta
skeð núna, þó að mikið gangi á.“
Lögregla og sjóslysanefnd gerðu
skýrslu, en Óli segir að honum finnist
að sjóslysanefnd eigi ekki að vera
dómstóll. „Mér finnst að nægja ætti
að læknir, lögregla og áhöfn gefi hlut-
lægaskýrslu. Samkvæmt skýrslunni
sem sjóslysanefnd gerir, segir að þetta
sé alfarið á mína ábyrgð. Ég fór og
ræddi við talsmann sjóslysanefndar
sem hafði skrifað undir skýrsluna og
spurði hann hvemig hann gæti skrifað
undir svona skýrslu. Það sem hann
sagði var að fara þyrfti að kenna
sjómönnum að hugsa áður en þeir
framkvæma. Þetta var eina svarið
sem ég fékk þegar ég spurði hann
hvemig hann gæti sent þessa skýrslu
frá sér. Tryggingingafélagið gekk
síðan út frá því að þetta væri alfarið
mitt mál.“
Óli segir að viðhorfið gagnvart
sjómönnum sé svona í dag. „Þetta er
ekki eina málið sem hefur fengið
svona meðferð. Það em fleiri mál sem
em í meðferð dómstóla og reist eru á
svipuðum rökum gagnvart sjó-
mönnum. Eftir að hafa ráðfært mig
við lögfræðinga var engin leið talin
fær en að fara með málið fyrir dóm-
stólana. Þess vegna höfðaði ég mál
gegn bænum. Ég var reyndar ekki
sáttur við það en svona fór nú samt.
Ég talaði við bæjarstjóra og hann
hvatti mig frekar til að fara áfram með
málið og láta reyna á það fyrir dóm-
stólum."
Á hverju byggist þetta mat þitt að vilja
ekki fara í mál við bæinn?
„Eins og ég segi var ég ekki sáttur
við að fara þessa leið, en þetta var eina
leiðin sem fær var ef ég átti að fá
einhverjar bætur og ekki síst til að
hnekkja þessum orðum fulltrúa sjó-
slysanefndar um að íslenskir sjómenn
hugsuðu ekki áður en þeir fram-
kvæmdu hlutina. Bærinn er hins
vegar baktryggður gagnvart trygg-
ingafélaginu, þannig að þetta eru
engin fjárútlát fyrir bæinn sem slíkan."
Eru þessi slysatryggingarmál í
ólestri að þínu mati?
„Að minni hyggju eru þessi mál í
ólestri að því leyti sem ég þekki
gagnvart sjómönnum. Maður hefur
heyrt um slys sem eru bætt í landi og
mörg einkennilegri en mörg slys sem
koma upp á sjó. Lögfræðingurinn
sem vann þetta mál fyrir mig er með
fleiri mál í stappi í kerfinu sem varða
slys til sjós. “
Óli segir að hann hafi ekki gert sér
grein fyrir því sem fór í gegnum huga
hans þegar hann tók þessa ákvörðun
sem hafði svo afdrifaríkar afleiðingar,
enda snúist málið ekki um upphæðir,
heldur almennt um öryggismál til sjós.
„Niðurstaða málsins gangvart mér
snýst um það að fulltrúi Sjóslysa-
nefndar hafði ekki rétt fyrir sér. Um
fordæmisgildið get ég hins vegar
ekkert sagt um. Hins vegar er tónninn
í þessu máli sá að það virðist vera
skoðun þeirra sem koma að trygg-
ingarmálum að menn sem verða fyrir
slysum séu að sinna málum sem koma
þeim ekkert við jafnvel þó að um
öryggi allrar áhafnarinnar geti verið að
ræða. Þetta er viðkvæðið svo fær
maður framan í sig að menn verði að
hugsa áður en þeir framkvæma. Þetta
er svipað og að þurfa að hringja fyrst í
land eða spyrja skipstjórann að því
hvort rétta megi skipsfélaga hjálpar-
hönd. í mínum huga er þetta málið í
hnotskurn. Einnig finnst mér að nöfn
allra sem eru í sjóslysanefnd eigi að
vera undir skýrslunni svo menn viti
hvort allir í nefndinni séu sömu
hugsunar og sá sem lét þessi ummæli
falla um sjómenn.“
Óli segir að afleiðingar slyssins hafi
óneitanlega háð sér í starfi. en það hafi
verið lán í óláni að það hafi verið
vinstri höndin en ekki sú hægri sem
skaðaðist. „Ég er rétthentur, en ég get
ekki notað hendina jafn mikið og ég
gerði áður.“
Hefur þú lent í einhverjum svip-
uðum aðstæðum síðan, þar sem þú
hefur þurft að vega og meta gaum-
gæfilega aðstæður áður en framkvæmt
er?
„Nei sem betur fer ekki en maður
veit aldrei hvað getur skeð. Við vitum
það að 80% - 90% þeirra slysa sem
verða til sjós og annars staðar má rekja
til einhverra mannlegara mistaka. Én
það er eins og sjómenn eigi oftar en
ekki erfiðara með að sækja rétt sinn
eftir slys á sjó. Það er að minnsta kosti
mín reynsla eftir rúmlega sjö ára
baráttu. Það var vissulega ánægjulegt
að vinna þetta mál, en það sem skiptir
mig mestu máli er að orð fulltrúa
Það er mitt lán að uera rétthendur segir Úli Sueinn sem missti tuo fingur á
uinstri hendí í slysinu.
sjóslysanefndar skuli ekki hafa ráðið vonandi veit það á gott fyrir fram-
niðurstöðu í málinu. Það eru þó til tíðina."
menn sem sjá hlutina í öðru ljósi og
í síðustu uiku uar kuikmyndatökulið á ferðinni í Eyjum á uegum bandaríks
s jónuarpsbáttar sem heítir Awesome Aduentures og nýtur glf urlegra uinsælda
bar í landi. Þátturinn er ædaður ungu fólki og miðar að Uuí að fræða hað um hin
f jarlægari lönd heimsins og bað sem einkennir uiðkomandi samfélög.
Þætdrnir eru byggðir upp á buí að útlendingur kemur í uiðkomandi samfélag
og kynnist bar unglingum sem kynna hann fyrir sérkennum samfélagins.
Vestmannaeyjar uoru fyrsti uiðkomustaður hépsins hér á landi og segir Aurora
Friðriksdéttir ferðamálafulltrúi sem uar ráðgjafi hópsins í Eyjum að hingað-
koma hópsins geti haft ómetnaleg jákuæð áhríf fyrir lífið í Eyjum og aug-
lýsingagildi hans sé ótuírætt Hún segir að ákueðið hafi uerið að taka myndina
í Spröngunní, Eldfellinu og í Stórhöfða. Til stóð að taka upp lundaueiði i
Stórhöf ða en hætta uarð uið tökur uegna ueðurs. Á myndinni f.u. er Carmen Jé-
hannsdóttir, Haukur Sigmarsson og A.T. Monfgomery sem leikur aðalhlutuerkíð
í myndinni á tökustað í Spröngunní.
FRÉTTIR
Útgefandi: Eyjaprent ehf. Vestmannaeyjum. Ritstjóri: Ómar Garðarsson. Blaðamenn: Benedikt Gestsson & Sigurgeir Jónsson.
Iþróttir: Rútur Snorrason. Abyrgðarmenn: Ómar Garðarsson & Gísli Valtýsson.
Prentvinna: Eyjaprent ehf. Vestmannaeyjum. Aðsetur ritstjórnar: Strandvegi 47II. hæð. Sími: 481-3310. Myndriti: 481-1293.
Netfang/rafpóstur: frettir@eyjar.is. Veffang: http//www.eyjar.is/~frettir.
FRÉTTIR koma út alla fimmtudaga. Blaðið er selt í áskrift og einnig í lausasölu í Turninum, Kletti, Veitingaskálnum Friðarhöfn. Tvistinum, Amigo, Kránni, Vöruval, Herjólfi,
Flugvallarversluninni, Tanganum, Söluskálanum Friðarhöfn. I Reykjavík: hjá Esso Stóragerði og í Flugteríunni á ReykjavíkurflugvelIi. FRÉTTIR eru prentaðar í 2000 eintökum.
FRETTIR eru aðilar að Samtökum bæjar- og héraðsfréttablaða. Eftirprentun, hljóðritun, notkun Ijósmynda og annað er óheimilt nema heimilda sé getið.