Fréttir - Eyjafréttir - 11.09.1998, Side 6

Fréttir
Fimmtudagur 10. september 1998
Smári Krístinn Harðarson hefur ekki veríð einhamur um
dagana, enda maðunnn heljarmenni á velli. Þar afleiðandi
vœrí hœgt að álykta sem svo að Smári vœri harður nagli og
töffari. Víst má segja sem svo en undir niðri er samt hinn
mildi mjúki maður, sem ólgar af tilfinningum undirniðri og
tárast jafiivel að minnsta tilefni. Smári num sjá um
öryggisgœslu í kvínni hjá Keikó svo ekki þótti seinna vamna
að taka púlsinn á manninum og meta hvernig hann metur
væntanlegan umbjóðanda sinn hvalinn Keikó.
Smári Harðarson, sundkappi, vaxtarræktarmaður, þjálfari, kafari og nú
yfirumsjónarmaður öryggismála hjá Free Willy Keikó.
Eg renndi heiiti til Smúra og
Sigurlínu einn góðan rigningardag í
vikunni. Smári tók mildilega á
komumanni og bauð hann
velkominn í hús sitt. Þau eiga tvö
börn, Sigríði Margréti 3 ára og
Guðjón Smára 8 mánaða. Eg settist
niður með Jjölskyldunni með eitt
stœrsta ávaxtafat fyrirframan okkur,
sem ég hef séð í Vestmannaeyjum.
Minnti svolítið á aldingarð úrvalið af
suðrœnum ávöxtum sem fylltu fatið.
Smári er fæddur og uppalinn á
Bröttugötunni í Vestmannaeyjum.
Smári og vinur hans Sveinbjöm hafa
þekkst frá því þeir voru peyjar svo
aldrei hefur slitnað á milli þeirra
vináttan. Þetta voru virkir ungir menn
og stofnuðu meðal annars körfu-
boltafélag, karatefélag, leynifélag,
sköpuðu sína eigin útvarpsþætti sem
þeir tóku upp á segulband. Þeir æfðu
sund saman og nú munu þeir synda
saman í Keikógæslunni úti í Klettsvík.
„Hins vegar átti ég líka mínar jtungu
stundir þegar ég var peyi. Eg var
píndur til þess að fara alltaf með
mömmu á kirkjukórsæfingar, leik-
æfingar hjá Leikfélaginu og að bera út
póstinn með henni, en hún vann við
það. Þetta var mjög erfiður hluti
minnar æsku," segir Smári og augun
verða hálf klökk, þar sem hann situr í
sófanum gengt mér.
„Hún hafði eitthvað tak á mér sem
ég gat aldrei látið undan. Mér er enn í
fersku minni heimilisföng hálfs
bæjarins, kunni öll leikrit utan að að
ógleymdum öllum sálmunum sem
sungnir voru hjá kirkjukómum. Þó er
nú farið að fimast yfir þetta. ég man
þó alltaf sálminn: Ó þá náð að eiga
Jésú, og margar bréfalúgur eru mér
minnisstæðar. Sumar vora leiðinlegar
og aðrar hlýjar og þægilegar."
En pabbi þinn. Eru engar svipaðar
minningar tengdar honum? Fékkst
þú aldrei aðfara neitt með honum ?
„Hann er vélvirki og við fórum út í
Elliðaey. Samt hef ég oft verið að spá
í það að við virðumst eiga fátt
sameiginlegt. Við vorum að vísu
mikið út í Eyju og ég hef miklar
taugar þangað en ég hætti fljótlega að
fara þangað. Svo var hann Odd-
fellowkall, laxveiðimaður og einhvem
vegin hef ég aldrei gengið í fótspor
pabba og undanfarin ár hefur kannski
vinna mín hagað því þannig að ég hef
lítiðfarið þangað."
En er þetta úteyjalíf ekki lif sem
bara er stundað afmönnum með hina
hefðbundnu karlmennskuímynd í
lífsýnunum, eða eru þetta ekki
karlrembueinstaklingar. Nú er ekki
laust við að þú gœtir verið þessi týpa,
þó ekki sé nema vegna vinnunnar sem
þú ert í og kraftalegrar líkams-
byggingar?
„Jú kannski í sambandi við úteyjar,
þá held ég að þeir séu bara að reyna
að losna við kerlingamar sínar, fá frí
til að geta leikið sér. Þetta er svona
stráka- og karlaveldi. Ég fór aðra leið
til þess að efla karlmennskuímyndina.
Það er vaxtarækt, slökkvilið og köfun,
og síðast en ekki síst öryggisgæsla. Á
þessum sviðum hef ég leitað
karlmennsku minnar ef svo má segja.
Ég hef valið mér mjög karmannlegar
atvinnugreinar, en veit kannski ekki
alveg af hverju. Kannski er það
einhver minnimáttarkennd."
Er þetta spuming um að brjótast
undan ofuvaldi móður þinnar án þess
að ýiljafeta ífótsporpabba þíns?
,JálíklegaerþaðrétthjájDér. Þessi
kvenleiki var svo ríkur í mér, vegna
þessara ferðalaga með móður minni
um bæinn. Þessi mjúki maður inn í
mér var alveg að springa og þá hlaut
að koma að því að eitthvað léti undan
og ég helti mér út í annars konar
karlmennsku. Ég held að ég sé að ná
nýjum skilningi á sjálfum mér og
kynnast mér betur. Það var gott að þú
komst," segir Smári og hlær.
Sigurlína hefur ekki lagt mikið til
málanna fram að þessu svo ég spyr
hana, livort Smári sé mjúkur maður
undirniðri.
„Já hann er ofboðslega mjúkur og
góður. Kannski má segja hrikalegur
en Ijúfur að innan. Það má segja að
þessi stóri maður á sínar ljúfu og góðu
hliðar.”
Leiðir þeirra Smára og Sigurlínu
lágu saman á Pizza 67 árið 1996, en
hún hafði komið til Eyja norðan úr
Skagafirði og langaði að breyta um
umhverfi og komast í menninguna.
Þá var Smári styrktur af Pizza 67
vegna vaxtaræktarmóts og fékk eina
máltíð á dag, en Sigurlína var þá ný
komin til Eyja og var að vinna á
veitingastaðnum. „Ég kom þarna á
hverju kvöldi og borðaði minn
fitulausa mat og í framhaldi af því
fórum við að spjalla saman og eitt
leiddi af öðra, en það var frekar langur
aðdragandi að sambandi okkar og
hefur nú staðið með miklum blóma í 8
mánuði."
Smári Irefur alltaf verið í stöijum
sem fela í sér einhverja ögrun við
náttúruna og ekki síst við hann sjálfan
og líkamann. Erþetta líka hluti afþví
að losnafrá mömmu?
„Ég hef oft hugsað þetta, " segir
Smári. „Ég verð alltaf að ögra
sjálfum mér á einhvem hátt. Eins og
að skera fyrir vaxtaræktarkeppnir.
Kannski er þetta einhver klikkun frá
upphafi til enda. Maður er að spyrja
sjálfan sag hvort maður geti þetta eða
ekki. Ég verð alltaf að keppa að
einhverju. Ég var að æfa sund frá því
ég var smá peyji, svo hætti ég því og
varð að finna eitthvað annað. Ég tók
mig til og fór að æfa langhlaup og
hljóp um allan bæinn á þriðja ár og
keppti tvisvar í Reykjavíkur-
maraþoninu. Margir hafa reynt að ná
þeim tíma sem ég náði þar í
hálfmaraþoni og ekki tekist. Þar má
nefna Guðmund Eyjólfsson, Elías
Atlason, og ég efast um að Bjarki
Brynjarsson gæti náð því, jafnvel þó
að hann legði sig allan fram. En ég
hljóp þetta á 93,24 sek.
Er ekki stundum eifitt að búa við
það að maðurinn þinn sé kannski f
stöðugri lífshcettu, spyr ég Sigurlínu.
, Já stundum getur þetta verið erfitt.
Ég viðurkenni það alveg og hugsa oft
um það hvort að allt sé ekki í lagi og
er þá að skipta mér af, sérstkalega á
þetta við ef hann er að fara að kafa."
Nú er Smári að fara að passa 5
tonna hval. Er það líka hluti af
þessari ögrun karlmennisins og
kannski mjúki maðurinn og móðurlegi
sem cetlarað fara ílivalagceslu?
„Já líklega eru þetta báðir
karakteramir sem telja að þeir geti
fengið útrás við þetta starf. Þetta er
mjög spennandi og er þakklátur
þessum mönnum að treysta mér fyrir
þessu starfi og lofa mér að takast á við
það. Þetta er að stærsta verkefni sem
ég hef tekið að mér. Ég mun hins
vegar halda áfram að þjónusta skip
við köfun og verða með bömin mín í
hádegistímunum á Hressó."
Bömin þín ?
„Já ég ætla ekki að svíkja
hádegisbömin mín, sem era Ómar
vinur þinn, fyrrverandi prestar í
Eyjum sem nú hafa náð fullum þroska
og eru útskrifuð, Bjarki Brynjarsson,
Þorsteinn Gunnarsson og fleira gott
fólk. Þetta er svona þrekhringur og
mikið púl. Ég tók við þessu liði
gjörsamlega í molum. andlega sem
líkamlega og hef nú byggt þau upp. í
dag er þetta mjög hresst og lífsglatt
fólk og það lítur miklu betur út á sál
og líkama og ég hef í raun alið þau
upp á nýtt. Þess vegna kalla ég þau
bömin mín. Þau era miklu jákvæðari
og þau standast álag miklu betur og
koma alltaf brosandi. jafnvel þó að
þau séu undir miklu álagi á vinnustað.
Þetta er að öllu leyti betra fólk nú en
þegar ég tók við þeim."
Finnst þér Fréttir vera betra blað
eftirað Omar byrjaði lijá þér?
Nú hlæja þau bæði innilega og
Smári segir: ,Já mér fmnst það.
Blaðið er orðið stærra, en ég er hins
vegar mjög sár út í hann fyrir að hafa
aldrei fengið að vera Eyjamaður
vikunnar. Sérstaklega er ég sár yfir
því að Bjarki Brynjarsson keppinautur
minn í vaxtarækt og lyftingum hefur
tvisvar sinnum fengið að vera
Eyjamaður vikunnar. Þetta er mun
sárara vegna þess að hann er
aðkomumaður. Mér finnst ég grátt
leikinn. Vegna þess að innst inni
keppum við Bjarki um mjög margt í
lífinu. Hann keypti sér Subaru
Smári og Sigurlína meö börnin Sigríði Margréti og Guðjón Smára.