Fréttir - Eyjafréttir - 11.09.1998, Qupperneq 7

Fimmtudagur 10. september 1998
Fréttir
Legacy, þá keypti ég mér nýjan bíl, en
hans er örlítið dýrari en minn. Hann
fór að vinna hjá Free Willy Keiko
samtökununr og ég geri það líka með
því að sjá um öryggisgæsluna og
viðhaldið, samt á hann að vera
yfirmaður minn. Hann er alltaf
einhverju feti á undan mér og ég er
orðinn svolítið leiður á þessu. Hann er
líka búinn að gifta sig. Þannig að ég á
möguleika á því að halda miklu
viðameiri og betri giftingarveislu en
hann."
Er þettci orðin nokkur þráhyggja
hjá þér?
„Nei ég held það nú ekki. Eg hef
full tök á þessu."
Smári og vinur hans Addi fóru til
Houston íTexas árið 1987 til þess að
læra atvinnuköfun. I framhaldi af því
fór hann að vinna hjá
Landhelgisgæslunni og síðan 1989
het'ur hann verið atvinnukafari í
Vestmannaeyjum Hann bjó í
Reykjavík um tíma og segist hafa
fundið að það hentaði honum ekki.
,Ég hef fundið mig vel hér íEyjum og
hlakka til að takast á við þetta nýja
öryggisverkefni varðandi Keikó."
Nú ert þú búinn að vinna með
Bandaríkjamönnunum frá því þeir
komu hingað. Hvernig hefiir það
gengið?
„Þetta hefur gengi mjög vel og mun
ekki fara nema á einn veg, það er
góðan veg. Þessir Ameríkanar sem
hafa verið héma em rnjög yndislegir
og gott að vinna með þeim. Við
ætlum bara að standa okkur. Þetta
verkefni á ekki sinn líka hvorki fyrr né
síðar og þetta sumar hefur verið mjög
sérstakt í mínu lífi og mjög
skemmtilegt. í raun er þetta fyrsta
atvinnutækifæri mitt sem skiptir
einhverjum sköpum í mínu lífi. Mér
líður vel nálægt Ameríkönum og næ
vel til þeirra og er hálfgerður
Ameríkani í mér að vissu leyti. Það á
kannski fyrst og fremst um geðslagið.
Ég er mjög opinn persónuleiki, eins og
Ameríkanar eru og er Ifka svolítið
gæjó og vil hafa töff í kringum mig.
Þeir komu hingað um miðjan júní og
ég var bara snöggur til og beið eftir
þeim á bryggjunni. Þetta er líka mikið
Bjarka Brynjarssyni að þakka hvað ég
komst fljótt inn í þetta. Hann var
mjög jákvæður í minn garð. Hann tók
á móti þessum köllum sem fulltrúi
Þróunarfélagsins og ýtti mér mikið að
þeim. Hann er því mikill örlagavaldur
og kannski ekki í fyrsta sinn.
Hugsanlega er hann orðinn allt of stór
partur af þessu viðtali. Það er líka það
versta við þetta viðtal, hversu mikla
umfjöllun hann fær í því. Það ergir
mig dálítið. Ég vona bara að það
verði ekki til þess að hann verði
gerður að Eyjamanni vikunnar í þriðja
sinn."
Smári segist líka vera mikill
húmoristi og það eigi vel við
Ameríkanana. „Þeir hafa haft mjög
gaman að því að hlusta á mig segja
sögur og brandara á vinnustað. Ég hef
trú á því að alls staðar þar sem maður
er að vinna, hversu alvarleg sem sú
vinna kann að vera, þá verði alltaf að
vera hellingur af gríni og spaugi. Það
er ömulegt að vera á vinnustað þar
sem allir eru leiðinlegir og fúlir."
Kannt þú að meta húmorinn lians
Sigurlína?
„Já ég kann mjög vel við hann.
Fyrst vissi ég ekki hvort hann var að
djóka eða tala í alvöru. en nú er ég
búinn að læra á hann. Hins vegar held
ég að margir viti ekki hvort hann er að
Félagar Smára í sunddeild ÍBV fyrir nokkrum árum.
tala í alvöru."
„Mér finnst þetta gaman," segir
Smári. „Ég á það til að skjóta ýmsu
beint í andlitið á fólki og langar að sjá
hvemig kraumar inni því ákveðnar
efasemdir eða spumingar. Ég er búinn
að fá óopinbert leyfi til þess að vera
hálfgerður trúður. Fólk sem þekkir
mig veit að ég er svona. Þeir sem ekki
þekkja mig kunna hins vegar ekki
alltaf að meta þetta. Ég hef tileinkað
mér þennan lífstíl og mér finnst hann
skemmtilegur. Það verður að krydda
Iífið alveg stöðugt. Ég er ekki átta til
fimm maður sem lifir
tilbreytingarlausu lífi. Ég vil hafa
mikla fjöllbreyttni og mikið grín og
koma á óvart. Við lifum það stutt að
það er lítið gaman að sitjha allt í einu
gamall maður á elliheimili og komast
að því að lífið hefur siglt framhjá
manni. Aðaláhugamál mín eru fólk
og samskipti manna og að kynnast
einhverju nýju og takast á við það."
Ertu mikil tilfinningavera?
, Já ég er það og stundum getur það
komið mér í vandræði. Til dæmis
þegar peyinn var skírður var ég
hágrátandi við athöfnina. Ég vil ekki
kalla þetta veikleika heldur er þetta
tilfinninganæmni. sem leitar út við
ákveðin tækifæri. Þetta hefur eitthvað
með fegurðina. Maður viknar þegar
maður lítur eitthvað fallegt og
saklaust. Ég kvíði bar hálfpartinn fyrir
því þegar hann verður fermdur.
Maður þorir varla að segja þetta
opinberlega, því að þetta passar ekki
inn í ímyndina af manni sem er
karlmannlegur f vexti og er
atvinnukafari, slökkviliðsmaður,
öryggisvörður og vaxtaræktarmaður.
Svo grenja ég þegar ég horfi á Húsið á
sléttunni. Kannski orkar þetta
tvímælis, en ég held að ég hafi alveg
sýnt það í gegnum lífið að ég hef
staðið undir því sem að ég hef tekið
mér fyrir hendur. En þetta er
vissulega mótsagnakennt í mínu lífi."
Smári segir að hann hafi reynt að
gera sér mynd af Keikó og meta það
hvaða persóuleika hann hefur að
geyma. „Ég held að ég og Keikó
séum dálítið líkir, eða svipuð týpa og
ég. Hann er stór og mikill. en dálítið
viðkvæmur líka. Hann hefur fengið
aðhald alla sína ævi og ég hygg að
þegar ég kafa í búrinu hjá honum, eigi
eftir að myndast tengsl á rnilli okkar
og við munum finna hvom annan.
Samt hef ég það á tilfmningunni að í
fyrsta skipi sem þetta fimm tonna dýr
á eftir að horfast í augu við mig, þá
hugsa ég að þurrgallinn minn blotni að
innan. En svo kynnumst við hvor
öðrum og eigum eftir að ná vel saman
og við eigum eftir að eiga góð og
mörg ár saman í Klettsvíkinni. Ég
mun sjá um viðhald á kvínni og
samskipti okkar eiga eftir að verða
töluvert náin. Og ég gæti trúað því að
við hefðum svipaðan húmor og eigum
kannski eftir að veltast um af hlátri í
kvínni. Hins vegar hlakka ég til fyrir
hans hönd þegar öllu þessu umstangi
er lokið og honum geti farið að líða
vel."
Smári hefur löngum haft taugar til
barna og meðal annars séð wn ýmsar
skemmtanirfyrir böm. Hann á eina
fósturdóttur og átta mánaða gamlan
son.
„Mér finnst yndislegt að eiga böm
og böm finnst mér frábær og þau gefa
lífinu mjög mikinn tilgang. Ég er
hamingjusamur og ástfanginn og hef
allt sem mig langar í lífinu. Ég reyni
líka alltaf að vera jákvæður, og góður
í umgengni. Stundum segi ég að ég sé
eitt af bömunm á heimilinu, elstur og
kannski erfiðastur líka. Sigurlína
passar okkur öll héma, enda er hún
frábær mamma og mikil
tjölskyldumanneskja." segir Smári.
Og Smári segir: „Hlustaðu nú vel.
Ég ætla ég að taka þátt í móti 21.
nóvember. þó ég hafi sagt einhvem
tíma að ég væri hættur, þá áskil ég
mér allan rétt á því að skipta um
skoðun því nú ætla ég að vinna mótið
og svo er ég hættur. Þetta er erfitt en
ég klára þetta dæmi núna. Annars er
Mér er enn í fersku minni heimilisföng hálfs bæjarins, kunni
öll leikrit utan að að ógleymdum öllum sálmunum sem
sungnir voru hjá kirkjukórnum. Þó er nú farið að firnast yfir
þetta. Ég man þó alltaf sálminn: Ó þá náð að eiga Jésú, og
margar bréfalúgur eru mér minnisstæðar.
ég ekki þessi hefðbundni vaxtar- mín með grfni og glensi. Þannig reyni
ræktarmaður. Ég reyni að sýna ég líka að lifa lífinu; að láta það ekki
einhvem karakter og krydda atriðin sigla framhjá."