Fréttir - Eyjafréttir - 24.02.2000, Síða 15

Fimmtudagur 24. febrúar 2000
Fréttir
15
Mótocrosskeppni í Eyjum í vor:
Siggi Bjarni og Sírnon taka
fram hjólaklossana á ný
-Vonast til að heimavöllurinn færi þeim sigur
ráðuneytisins um slæma fjárhagsstöðu
Vestmannaeyjabæjar hefur eðlilega
verið nokkuð hávær síðustu vikumar.
Sitt sýnist hverjum og í sjálfu sér ekki
einungis eðlilegt heldur einnig hið
besta mál að Vestmannaeyingar skuli
hafa skoðanir á stjóm bæjarsjóðs.
Mál sem þetta hefur þó víðtækari
áhrif heldur en yfirborðskennd og oft
á tíðum frasakennd umræða ber með
sér. Því miður er hætt við að upp gjósi
neikvæðnismoldviðri líkt því sem við
urðum vör við fyrir fáeinum ámm.
Neikvæðnismoldviðrið er því miður
eins og önnur moldviðri, þess eðlis að
það truflar sjón okkar og gerir okkur
erfitt fyrir að átta okkur á umhverfinu.
Við sem störfum með ungu fólki
höfum orðið vör við hvemig umræð-
ur, líkar þeirri sem hér um ræðir, smita
hugarfar þeirra af neikvæðni í garð
heimabyggðarinnar.
Sem dæmi má nefna að haustið
1998, um svipaðan tíma sem neikvæð
umræða um framtíð Vestmannaeyja
var sem mest, skrifuðu nokkrir
nemendur í FIV ritgerð þar sem þau
vom beðin um að lýsa lífi sínu eins og
það yrði eftir 10 ár. Það er skemmst
frá því að segja að yfirgnæfandi
meirihluti þessara bráðefnilegu ung-
menna ætlaði sér að flýja sökkvandi
skip heimabyggðarinnar þar sem allt
var á niðurleið og halda á vit ömggari
byggða.
Núna á vorönn 2000, þegar um-
ræða hefur verið ólíkt jákvæðari,
skiluðu nemendur í þessum sama
áfanga ritgerð um sama efni og
munurinn þama á er umtalsverður.
Ekki einungis gætir meiri bjartsýni á
framtíð heimabyggðarinnar heldur er
það draumur flestra þeirra að þau geti
átt hér heima um ókomna tíð. Það
sem ef til vill kemur mest á óvart er
það að þau telja yfirgnæfandi líkur á
því að þau komi til með að halda
annað í framhaldsnám en snúi svo
heim til Vestmannaeyja að því loknu.
Vissulega er hér ekki um að ræða
vísindalega úttekt á viðhorfum ung-
linga í Vestmannaeyjum en í það
minnsta tel ég ofangreindar
staðreyndir kenni okkur örlitla lexíu.
Lexía þessi er fólgin í því að ung-
menni okkar em næm á þær
upplýsingar sem við fæmm þeim.
Þau kynna sér ekki málefni af eigin
raun heldur gleypa í sig umræður
okkar og lesa á milli línanna. Við
þurfum því að gæta þess hvaða mynd
við drögum upp af Vestmannaeyjum
fyrir þeim. Kynnum við uppeldis-
stöðvar þeirra þannig fyrir þeim að
þau sjá ekkert nema svartnættið fram-
undan eða drögum við hið jákvæða
fram. Vissulega hafa þau gott af því
að fylgjast með þjóðfélagsumræðunni
og engin ástæða til að fela fyrir þeim
áhyggjuefni okkar, en gleymum þá
ekki því sem vel er.
Hugarheimur ungs fólks er þess
eðlis að þau em full lífsorku og
bjartsýni. Því miður hættir okkur sem
eldri emm til þess að gleyma okkur í
„undirballans" á tékkheftinu, tölum
um atvinnuleysi og tali um aflabrest.
Vissulega er margt til að hafa
áhyggjur af, en eitmm ekki hugarheim
þeirra, sem koma til með að draga
vagn þessa samfélags, með neikvæðni
og bölmóði. Því eins og skáldið sagði
„Vér grátum hið liðna en grátum sem
styst svo grætum ei komandi tíma“.
Meira um viðvörun
félagsmálaráðuneytis
Sjálfúr er undirritaður ekki hápólitískt
þenkjandi. Engu að síður reyni ég að
fylgjast með þjóðfélagsumræðunni og
þá sérstaklega því sem snýr að
Vestmannaeyjabæ. Tölur um skulda-
stöðu bæjarsjóðs valda mér því
vissulega hugarangri. Sjálfsagterþað
rétt hjá talsmönnum meirihlutans að
fyrrgreind og margumrædd skulda-
staða sé sá kostnaður sem fylgir því að
halda úti jafn háu þjónustustigi og hér
er með ekki fleiri íbúa. Við, eins og
svo mörg önnur landsbyggðarbæjar-
félög, erum með jxssu að súpa seyðið
af byggðaþróun undanfarinna ára.
Hin hliðin á þessu máli er svo að það
þarf heldur ekki að draga dulu yfir þá
staðreynd að margt í stjóm bæjarsjóðs
þarf betur að fara. Minnihlutinn fer
alls ekki með fleipur þegar þeir minna
félaga sína hjá Sjálfstæðisflokknum á
að mikilvægt sé að gæta varúðar og
slaka hvergi á aðhaldi. Það er því
deginum ljósara að við svo búið má
ekki sitja. Ég ætla ekki að fara út í
umræðu um hvað gera þarf enda
höfum við kosið okkur sjö manna
bæjarstjóm sem er betur til þess fallin
en ég. Það sem mig hins vegar langar
að koma örlítið inn á er sam-
skiptamynstur það sem okkar annars
ágæta bæjarstjóm virðist vera búin að
læsa sig í.
Erfitt hjónaband
Sá er þetta skrifar stundaði (og stundar
enn) sálfræðinám þar sem hann varð
þeirrar gæfu aðnjótandi að fá færi á að
læra og starfa við fjölskyldu- og
hjónaráðgjöf undir handleiðslu góðra
manna. Fræði þessi em bæði
skemmtileg og mikilvæg. Þrátt fyrir
að vera frekar bókhneigður hef ég þó
aldrei lesið um það hversu samskipti
tveggja pólitískra afla geta svipað til
erfiðs hjónabands.
Mín skoðun er sú að okkar annars
ágæta bæjarstjóm hafi farið einhvers
staðar út af sporinu og öflin tvö hagi
sér nú eins og ósamrýmd hjón. Það er
nefnilega stundum eins og andúð
aflanna tveggja (ekki endilega per-
sónuleg óvild) blindi þau á velferð
bæjarins (sem þar með er kominn í
hlutverk bamanna í þessari fjöl-
skyldu). Þannig bregður meirihlutinn
sér gjaman í hlutverk hrokafulls
eiginmanns sem tekur einstrengings-
legar ákvarðanir og skeytir þá lítt um
álit, aðfinnslur eða umvandanir hins
aðilans í sambandinu.
A sama hátt bregður minnihlutinn
sér í gervi nöldurgjamrar eiginkonu
sem fmnur hinum aðilanum allt til
foráttu. Hvor aðili fyrir sig gerir sér
grein fyrir því að sambandið kemur
aldrei til með að endast og reynir að fá
bömin á sitt band, því það er jú
deginum ljósara að heiftugt forræðis-
mál um atkvæði er óumflýjanlegt.
Við bæjarbúar (bömin) horfum svo á
forviða og vitum ekki hvað við eigum
til bragðs að taka.
Sem betur fer er ijós í myrkrinu.
Þegar við gengum síðast til kosninga
vönduðum við valið og kusum okkur
til forystu gott fólk. Ekki þekkir sá er
þetta skrifar neina meinbugi á þessu
ágæta fólki sem koma ætti í veg fyrir
að öflin tvö sameinist um hagsmuni
okkar og leggi illdeilur sínar til hliðar
á meðan. Það þarf enga langskóla-
göngu í sálfræði til að vita að tveir
aðilar sem hafa með forræði annarra
að gera, -hvort sem er hjón með böm
eða bæjarstjóm með bæjarsjóð-, þarf
að vinna saman af heilum hug og í
bróðemi, eigi ekki illa að fara.
Fylgt úr hlaði
Að öllu þessu sögðu langar mig enn
og aftur að hvetja fólk til að falla ekki
í þá gryíju að sjá Vestmannaeyjum
allt til foráttu. Fjölmiðlar hafa
vissulega verið drjúgir við kolann
hvað varðar samanburð á þunnri
landsbyggðarsúpu og spikfeitum höf-
uðborgarsauðum, en skoðum málin
eins og þau líta út fyrir okkur sjálfum
því sjálfgerðir fjötrar eru traustastir
fjötra.
Gleymum ekki að framtíð okkar er
fólgin í unga fólkinu. Án þeirra eiga
Vestmannaeyjar ekki eins bjarta
framtíð og með þeim. Hlúum að þeim
á meðan við getum. Kennum þeim
bjartsýni, jákvæðni og fmmkvæði í
stað bölmóðs og vonleysis.
Elliði Vignisson
Höfundur erframhaldsskóla-
kennari og verðandi sálfrœðingur
(og hefur því leyfi til að hafa
skrýtnar skoðanir)
Eftir nokkurra ára hlé er ákveðið að
halda keppni á mótocrosshjólum í
Vestmannaeyjum í vor. Keppnin er
fyrsta umferð íslandsmótsins en alls
em þær fjórar.
Sigurður Bjami Richardsson og
Símon Eðvarðsson, báðir gamlir refir
í mótocrossinu, hafa haft forgöngu um
að koma keppninni á. „Keppnin
verður héma 20. maí og er fyrsta
umferð af fjómm í Islandsmótinu,"
segja þeir félagar í spjalli við Fréttir.
Mótocross átti talsverðu gengi að
fagna í Vestmannaeyjum á ámnm í
kringum 1990 og þá vom Sigurður
Bjami og Símon framarlega í flokki.
Þeir hafa ekki iátið til sín taka í
mótocrossinu síðustu ár en þeir mæta
til leiks næsta sumar. „Þetta verður
sjötta keppnin sem haldin er í
Vestmannaeyjum en síðast kepptum
við hér sumarið 1992. Þá sigraði
Sigurður Bjarni með yfirburðum,"
segir Símon.
Þeir lofa skemmtilegri keppni enda
muni allir helstu kappar mótocrossins
hér á landi mæta. „Það hefur orðið
mikil aukning í íþróttinni frá því við
vomm í þessu. Þá var algengt að
keppendur væm 15 en í dag má búast
við 20 til 30 keppendum og verða
fimm til sex úr Eyjum. Svona mót em
talsvert umfangsmikil og má búast við
allt að 40 manns sem dvelja hér heila
helgi í tengslum við mótið,“ segir
Sigurður Bjami.
Svæði undir mótocrossbraut er til
staðar austur á Nýjahrauni en
aðstæður em einstakar hér á landi og
þykir mótocrossköppum gaman að
reyna sig hér. „Brautin þykir erfið og
allt öðm vísi en brautir annars staðar.
Hún mýkri út af vikrinum og menn
detta mikið. Það er því tilvalið fyrir
fólk að koma og sjá okkur detta,“
sagði Símon.
Þeir em sammála um að menn sem
einu sinni byrja í mótocrossi losni
aldrei við bakteríuna. Báðir em
komnir á nokkuð virðulegan aldur,
Símon er 31 árs og Sigurður Bjami 32
ára og þeir em tilbúnir í slaginn á ný.
„Við kepptum síðast 1992 þannig að
við emm ekki beint í æfingu en við
ætlum ekki að gefa neitt eftir. Við
emm byrjaðir að hlaupa, lyfta og
styrkja okkur og svo taka við æfingar
á hjólunum. Það em mikið til sömu
mennimir sem em á toppnum í dag og
vom í fararbroddi þegar við vomm að
keppa. Munurinn er sá að það em
komnir meiri peningar í mótocrossið
og umboðin leggja toppmönnum til
hjól í keppnina,“ segja þeir.
Sigurður Bjami og Símon segja að
nokkrir ungir peyjar hafi ánetjast
mótocrossinu en þeir vilja sjá fleiri.
„Við getum lofað þeim því að
mótocrossið er skemmtileg íþrótt.
Sjálfir höfum við hætt þrisvar sinnum
en við emm að byrja aftur í þriðja
sinn. Fyrir vikið vitum við kannski
ekki hvar við stöndum. Það hafa orðið
miklar framfarir í þessari íþrótt en það
á e.t.v. eftir að koma okkur til góða að
vera á heimavelli."
Þeir lofa góðri skemmtun þann 20.
maí. Keppendur svífa um loftin blá í
allt að 20 til 30 metra stökkum og ef
eitthvað er hefur hraðinn aukist á
síðustu ámm.
Er þetta ekki hættuleg íþrótt?
„Mótocrossið er erfitt,“ segja þeir
báðir og bæta við. „En við emm vel
varðir. Klæddir í sérstaka mótor-
hjólaklossa og buxur, nýmabelti,
axlagrind og góðan hjálm. Það fær
enginn að taka þátt í mótocrosskeppni
nema að uppfylla öll skilyrði."
Mótocrosskeppnir hafa alltaf verið
vel sóttar í Vestmannaeyjum og
vonast þeir félagar til að svo verði
einnig nú. „Við byrjum að æfa þegar
fer að líða að páskum og þá getur fólk
komið og fylgst með okkur. Svo koma
vonandi sem flestir til að styðja okkur
í keppninni sjálfri,“ segja Sigurður
Bjami og Símon að lokum.
Það er Mótorsportsamband Islands
og Vélhjólaklúbburinn sem halda
fslandsmótið.
SIGGI Bjarni tekur flugið í keppni í Eyjum fyrir nokkrum árum.
Símon er á hjóli númer tíu.
SIGGI Bjarni og Símon ætla ótrauðir í íslandsmótið þó báðir séu
komnir á fertugsaldurinn.