Fréttir - Eyjafréttir - 04.07.2002, Side 15

Fimmtudagur 4. júlí 2002
Fréttir
15
RAGGA Gunnarsdóttir frá Seyðisfirði er í austfirskri rústabjörgunarsveit og sá hún um mat fyrir
„fórnarlömb“ og björgunarliða.
Sighvatur Bjarnason, verktaki í undirbúningi:
Æfing á heimsmælikvarða
Sighvatur Bjarnason, verktaki í
undirbúningi Samvarðar 2002 í
Vestmannaeyjum, segir að sínu
hlutverki hafi átt að ljúka um leið
og sjálf æfingin hófst en sú hafi ekki
orðið raunin.
„Við sem unnum að undirbúningi
áttum að fylgjast með æfingunni án
afskipta en grípa inn í ef stefndi í að
menn væm að fara sér að voða. Þetta
fór öðruvísi því allt í einu var ég farinn
að skipta mér af öllu því sem ég ætlaði
ekki að gera,“ sagði Sighvatur.
Hans hlutverk var að útvega fólk til
að leika þolendur og segir Sighvatur
að það hafi gengið mun betur en hann
reiknaði með. „Ég held að fólki hafi
almennt þótt þetta góð reynsla sem
hægt var að hafa gaman af. Ég lenti
upp í Þorlákshöfn þar sem var fjölda-
hjálparstöð þar sem fólk var skráðjafn
óðum inn og það kom og svo skráð út
aftur. Að því loknu var fólkið flutt til
Vestmannaeyja aftur með annaðhvort
skipi eða þyrlum."
Sighvatur segir að útlendingamir
hafi verið mjög ánægðir með hvemig
til tókst og belgíska sveitin hafi sagt
þetta bestu æfingu sem þeir hafa tekið
þátt í. „Allar sveitimar fengu verkefni
eins og þær gátu komist yfir og voru
menn ánægðir með það. Það eina sem
mér fannst takast miður var brottflutn-
ingurinn sem teygðist úr hófi. Það var
vegna þess að hershöfðingjamir höfðu
ekki skilning á að þarna var um
óbreytta borgara að ræða sem vom að
leggja sitt fram í sjálfboðaliðsvinnu.
Ég held að allir hafi verið sammála
um það.“
Sighvatur segir að Vestmannaey-
ingamir sem kornu að æfmgunni hafi
staðið sig mjög vel. „Þetta á ekki síst
við fólkið í stjómstöðinni sem stóð sig
betur en maður þorði að vona.
Fyrirfram óttuðust menn að við réðum
ekki við verkefnið og hér væri ekki
aðstaða til að koma æfingunni fyrir.
Þetta reyndist rangt þó Shell-mótið
hafi borið upp á sömu helgina. Það var
hægt að koma öllum fyrir og ég held
að við gætum tekið að okkur stærra
verkefni á þessu sviði. Einkunnin, sem
við fengum, var að Samvörður 2002 í
Eyjum hefði verið á heimsmælikvarða
sem segir kannski allt sem segja þarf,“
sagði Sighvatur að lokum.
Friðþór Eydal upplýsingafulltrúi:
Raunverulegar
aðstæður
Friðþór Eydal, upplýsingafulltrúi
varnarliðsins á Keflavíkurflugvelli,
segir það samdóma álit manna þar
á bæ að æfingin í Vestmannaeyjum
hafi gengið mjög vel.
, JHeginmarkmiðið var að samræma
aðgerðir ólíkra aðila og það tókst
mjög vel,“ sagði Friðþór.
„Skipulagið og keyrslan á vettvangi
tókst líka vel og þátttakendur höfðu á
orði hvað raunverulegar aðstæður
þeim voru skapaðar, til dæmis ástand
slasaðra. Þeir sem komu að skipulagi
héma megin eru mjög ánægðir með
hvemig til tókst. Ékki má gleyma
öllum sem komu að æfingunni með
einum eða öðmm hætti. Eiga þeir
íjölmörgu sem vom í hlutverki þol-
enda og sjálfboðaliðar meðal björg-
unarfólks þakkir skildar fyrir þeirra
framlag," sagði Friðþór að endingu.
yý/'
------------*—,--------------í—
HERMENN settu svip á bæinn á meðan á æfingunni stóð.
Karl Gauti Hjaltason sýslumaður:
Eigum frábært fólk sem vinnur að björgunarmálum
Karl Gauti Hjaltason, sýslumaður,
var stjórnandi í aðgerðastjórn þar
sem almannavarnanefnd Vest-
mannaeyja og Björgunarfélagið
lögðu saman krafta sína. Alls voru
þetta um 15 manns í aðgerða-
stjórninni og stóðu þeir vaktir frá
því á fimmtudag þangað til síðdegis
á sunnudaginn.
„Klukkan fimm mínútur yfir tvö á
aðfaranótt föstudagsins byrjuðu , jarð-
hræringar" í Vestmannaeyjum," sagði
Karl Gauti. „Þær ágerðust og um
klukkustund síðar braust út eldgos. A
þessum tíma tókum við á móti fjölda
tilkynninga og símtala sem upplýstu
okkur um stöðu mála. Við komum
saman í Skátaheimilinu og komum
upp aðgerðastjóm sem í voru al-
mannavamanefnd og félagar í Björg-
unarfélaginu. Við settum okkur í
samband við Almannavamir ríkisins
og báðum um aðstoð. Þeir kölluðu
strax út íslenskar hjálparsveitir og
þegar birti var ákveðið að óska eftir
aðstoð erlendra sveita sem „fyrir
tilviljun" vom staddar hér á landi.
Fyrstu sveitimar komu með skipi fyrir
hádegi á föstudaginn og svo komu
þær hver af annarri fram eftir degi. í
allt vom þetta á fjórða hundrað manns
sem komu hingað vegna æfingar-
innar."
Karl Gauti segir að verkefni starfs-
stjómarinnar hafi verið að kalla út
björgunarlið og samræma aðgerðir í
Vestmannaeyjum. „Sveitimar til-
kynntu okkur um leið og þær komu til
Eyja og létu okkur svo vita þegar þær
vom tilbúnar í slaginn. Þá Iétum við
þær hafa verkefni og útveguðum þeim
flutning. Útlendu sveitimar þurftu
leiðsögumenn og bandarískir túlkar
voru þeim til aðstoðar. Stundum
tókum við menn úr sveitunum til að
aðstoða okkur og var það ekki alltof
vel séð en annars gengu samskiptin
mjög vel. Ég varð ekki var við nokkra
hnökra, þetta fólk var komið hingað til
að vinna og gerði það alveg skamm-
laust. Kannski vom ekki allir ánægðir
með verkefnin, fannst þau ekki við sitt
hæfi en það kom ekkert inn á borð til
okkar. Verkefnið í Fiskiðjunni vakti
mikla athygli og sögðu menn það
stærsta sem þeir höfðu komið að á
sambærilegum æfrngum."
Var eitthvað sem kom þér á óvart á
æfingunni? „Nei. Ekki nema hvað við
eigum frábært fólk sem vinnur að
björgunarmálum. Á það bæði við þá
sem unnu í stjómstöðinni með okkur
og úti á vettvangi. Ég bjóst líka við að
þetta gengi verr því við höfðum ekki
náð að samhæfa okkur það mikið.
Einu hnökrarnir vom samskiptin við
stjómstöðina í Reykjavík þar sem vom
meðal annars hershöfðingjar sem allir
höfðu sína skoðun á því hvað gera
ætti. Það kom þeim á óvart þegar við
ákváðum að breyta áætlunum á fólks-
flutningum, nota þyrlur í staðinn fyrir
skipin. Það olli titringi en hafðist í
gegn,“ sagði Karl Gauti Hjaltason
sýslumaður að lokum.
STJÓRNSTÖÐIN í Skátaheimilinu. Þaðan var öllum aðgerðum í Vestmannaeyjum stjórnað.