Alþýðublaðið - 10.06.1924, Blaðsíða 3

AL.&S éSU miL a.~$í I £»
kaupum skipanna hvers fyrir sig.
Ég geri mér ljóst, aÖ mörgurn
flnnist eigi til um þessa hugmynd
mína, og berji þá því einu við, aö
litur reykháfanna só svo fallegur.
Pví skal eigi neitaö, að fallegur er
hann. En hvað um það; úr því að
sparnaðar er þörf, þá verður að
gæta hagsmunanna í stað hégóm-
ans.
Það hefir verið bent lítils háttar
á, hversu spara megi, og skal nú
athuga, hver sparnaður yrði, ef
fækkun eða breyting eigi hefði
farið fram, Éar skal þá fyrst nefnt,
að vanir skipverjar geta unnið flest
þeirra verka, sem erlendir málarar
vinna á skipum, og engum mun
detta í hug að halda því fram,
að þeir (þ. e. hásetar) muni kaup-
dýrari vera heldur en málarar.
Pess utan gætu þeir á margvísleg-
an hátt bætt viðhald skipsins,
sem við aldur þess hefði það í för
með sór, að viðhaldskostnaður
yrði minni í stað meiri. T. d. við
klössun, því að það vita menn vel,
að só vandað viðhaldið frá fyrstu
byrjun, þá bæði endast skipin
lengur og þurfa minni aðgerða við
en ef þeim er illa við haldið frá
byrjun. Einnig má nefna það, að
því fleiri og vanari sem skipverjar
eru, því betur má auka eftirlitið
með lestun og losun skipanna, og
því lengur sem góðir menn eru
saman, því betur samtaka verða
þeir.
Éað er og engum efa undirorpið,
að betra væri skipunum að hafa
rýmri áætlun á veturna. Pá gætu
skipsmenn oft lagfært ýmislegt,
sem nú er keypt dýru verði 'hjá
erlendurn skipasmiðastöðvum.
Nei; látum þetta >óskabarn<
okkar verða barn framtíðar og
þroska, er verðí okkur til gagns
og sóma á komaadi árum. Gætum
þess vel, að það verði okkur ekki
eftirlætisbarn, er af illu uppeldi
fjarlægist okkur ár frá ári.
Margt fleira mætti um þetta
segja, en hór skal staðar numið
að sinni. Sjáandi.
Peningagengi Dana.
Svo segir í fregnum frá Dan-
mörku, að gengi dönsku krón-
unnar hafi faiið síbatnandl i
apríl og maí eða síðan séð var
fyrlr endann á stjórn burgeisa.
Sterlingspund féli úr d. kr. 25 95
1 d. kr. 25,78 írá 1. apríl til 7.
mai. Þó hefir danska jafnaðar-
mannástjórnin ekki haft bol-
magn til að koma því skipulagi
á gengismálið, sem hún vildi,
iyrir mótspyrnu burgeisa, hægri
og vinstri, i íandsþinginu. Gjald-
eyrisnefndin hefir látið 6. gr.
gengislaganna koma til fram-
kvæmda. Er það efhi hennar, að
erlendur gjaldeyrl fæst ekki
i
Konur!
ÆcGtiafni(vitamineí)
eru notué i„Smdrau~
smjörlíRié. cSiéjio
því ávalt um það
11,1—
TeggföBur,
yfir 100 tegundir.
Odýrt, — Yandað.
— Enskar stærðir.
Hf. rafmf. Hiti & L jús.
Laagavcg 20 B. — Sírni 830.
keyptur nema með vottorðl
nefndarinnar, ef ekki er hægt
að vita með vissu, að gjaldeyr-
inn eigi að nota til greiðslu á
keyptum vörum, eða um minnl
háttar íjárhæðir sé að ræða.
Þetta er eitthvað öðruvísi en
hér, endá ræður þar alþýða, en
hér burgeisar.
Um miðjan maí höfðu 720101
gestir sótt brezku alríkissýninguna
í Wembley.
Edgar Rice Burroughs:
Tarzan og gimsteinar Opar-borgar.
Augu hans hvildu á speglinum á veggnum. En hann
sá hann ekki. Alt i einu kom mynd fram i spegilgler-
inu. Hann hvesti augun 0g sá, að andJit Achmets Zeks
speglaðist i þvi, umvaíið tjalddyra-umbúnaðinum að
baki hans.
Werper kæfði niður i sér ólundaróp. Hann stilti sig
og leit af speglinum á gimsteinana, eins og ekkert
hefði i skorist. Hann setti steinana i pyngjuna i hægð-
um sinum og stakk henni i barm sór, tók fram vindling,
kveikti i honum og stóð á fætur; um leið geispaði
hann, teygði úr sér og snéri sér hægt til dyranna.
Andlit Achmets Zeks var horíið úr gættinni.
Það væri alt of vægt að segja, að Albert Werper
væri dauðskelkaður. Hann vissi, að nú var eigi að eins
auður hans, heldur lika lif hans i veði. Achmet Zek
myndi ekki láta slikan fjársjóð ganga sér úr greipum,
og ekki myndi hann fyrirgefa eða hlifa þeim manna
sinna, er kæmist yfir slika dýrgripi án þess að bjóða
höfðingjanum hlut.
Belginn bjóst til að taka á sig náðir hægt 0g rólega;
hann vissi ekki, hvort gætur voru hafðar á honum, ,en
ef svo var, gat vörðurinn ekki séð 1 Evrópumannin-
um minsta vott um óróann, sem niðri fyrir bjó. Þegar
hann var afklæddur, gekk hann að borðinu og slöktí
ljósið.
Tveimur stundum siðar opnuðust tjalddyrnar hægt,
og inn i tjaldið læddist dökkklæddur maður. Niðamyrkur
var á. Maðurinn læddist yfir gólfið. I annari hendinni
hélt hann á löngum hnifi. Loksins nam hann staðar við
rúmið úti við einn tjaldvegginn.
Hann þuklaði fyrir sér og fann skrokk, — skrokkinn
á Albert Werper; hann hóf upp hnífinn, hikaði, —
stakk. Aftur og aftur stakk hann, og knifurinn sökk á
kaf i rekkjuvoöirnar. En skrokkurinn var furðulega
dauðalegur. í snatri kipti hann burtu ábreiðunum og
leitaði með skjálfandi hendi að pyngjunni, sem hann
ætlaði að ná i af félaga sinum.
Hann stóð bölvandi á fætur. Þetta var Achmet Zek,
og hann bölvaði vegna þess, að hann hafði uppgötvað,
að i rúminu voru að eins fatatuskur; — Albert Werper
var flúinn.
„Sonnr Tarzans“
kostar 3 cr. á iakari pappír, 4 kr. á betri.
Dragið el ki að kaupa beztu sögurnar J