Harmonikublaðið - 01.12.2012, Qupperneq 4

Js>
UTSKRIFTARTONLEIKARIGRAFARVOGSKIRKJU
Halldór Pétur Davíðsson hélt útskriftar-
tónleika í Grafarvogskirkju fimmtudags-
kvöldið 15. nóvember sl. Halldór Pétur hefur
stundað nám í Tónlistarskóla Grafarvogs
undirleiðsögn GuðmundarSamúelssonar
frá unga aldri. Hann er annar nemandi Guð-
mundar, sem útskrifast á sama árinu. Hinn
var Benedikt Magnússon.
Halldór hóf tónleikana á sónötu í a-moll
eftir Domenico Scarlatti. Þá kom In the 200
(í dýragarðinum) eftir danska tónskáldið
NilsViggo Bentzon ogsíðan önnursónata,
nú í c-moll eftir Scarlatti. Öll eru þessi verk
af tónleikaskrá danska harmonikusnill-
ingsins Mogens Ellegaard, sem útsetti
sónöturnarfyrirharmoniku. Dýragarðurinn
var reyndar saminn sérstaklega fyrir hann.
Margirtónleikagesta könnuðust við sónöt-
urnar, en færri höfðu heyrt Dýragarðinn. Þá
varkomiðað hinu velþekkta Asturias, eftir
spænska tónskáldið Isaac Albéniz. Norskt
næturljóð eftirSvein Hundnes tóksíðan við
og loks lék Halldór Barynya fantasíu um tvö
rússnesk þjóðlög, eftir Rússann Alexander
Ya Nu Kin. Öll krefjast þessi verkgríðarlega
mikillartækni og þarvantaði lítið upp á hjá
Halldóri, eftir að hafa hitað sig upp í fyrri
sónötunni. Uppskar hann enda dynjandi
lófatak frá áheyrendum. Verkin spanna
langan tíma, en 269 ára aldursmunur er á
tónskáldunum. Scarlatti var fæddur 1685
enAlexander Na Yun Kin 1954.
Halldór hefur frá upphafi leikið f Harm-
onikukvintett Reykjavíkur og þegar þarna
var komið settist við hlið hans spilafélagi
hanstilmargraára, JónasÁsgeirÁsgeirsson
og léku þeir félagar forleikinn að Leður-
blökunni, eftir Jóhann Straussyngri. Þessu
var ekki sfður vel tekið.
Þá var aðeins lokaatriðið eftir og það var
einnig eftirminnilegt. Nú stigu á svið hinir
félagarnir úr kvintettinum, þau Álfheiður
Gló Einarsdóttir, Haukur Hlíðberg og
Flemming Viðar Valmundsson. Kvintettinn
lék verkið Voruta, eftir litháiska tónskáldið
Teistutis Makacinas. Magnað verk, sem var
í góðu samræmi við það sem á undan var
gengið. Þarna fór auðheyrilega samæfður
hópur, sem kallar ekki allt ömmu sína þegar
kemur að harmonikuteik. Þessir vormenn
íslands á harmoniku leystu þetta með bros
á vör, geislandi af spilagleði.
Þegar mikið er um að vera í tónlistarlífinu
í Reykjavík, er ekkert gefið að fá aðsókn á
tónleika. Þeir, eitthvað innan við hundrað
áheyrendur, sem sóttu þessa útskriftar-
tónleika klöppuðu vel og lengi fyrir Halldóri
Pétri, enda ástæða til. Nú er lokið einum
kafla í hans námi og að mestu leyti í hans
Halldór Pétur Davídsson.
höndum með framhaldið. Hann er kominn
með góðan grunn og vonandi nær hann að
byggja ofan á hann. Halldór Pétur hefur
ótvíræða hæfileika til frekari verka á sviði
tónlistarogvonandi eigum við eftirað njóta
starfskrafta hans í framtíðinni.
Það er skammt stórra högga á milli hjá Guð-
mundi Samúelssyni. Hann er nú að útskrifa
annan nemandann á þremur mánuðum.
Þetta hefðu einhvern tímann þótt tíðindi.
Það bíða hins vegara. m.k. þrfr til viðbótar
og ástæða til að hlakka til fastra útskriftar-
tónleika í framtíðinni.
Friðjón Hallgrímsson
HARMONIKUKOMBÓIÐ SMÁRINN 2002-2012
Einu sinni sem oftar tók Harmonikukombóið Smárinn sér stöðu
á Laugatorgi á Menningarnótt, laugardaginn 18. ágúst 2012 og
lagði sitt af mörkum til að skapa skemmtilega stemningu með
tónlistarflutningi. Þetta er ekki besta bandið í bænum en spila-
gleðin er ífyrirrúmi ogíerfiðustu köflunum, þegarfingurtaka að
fálma eftir nótum, sviti perlar á enni og roða slær á vanga, þá er
viljinn tekinn fyrir verkið ogenn hefur þessi magnaði hópur ekki
verið grýttur af sviði. Þvertá móti hafa fjórmenningarnir yfirleitt
náð að skila góðu dagsverki, hvort sem það hefur verið á Hrafn-
istu, Roðasölum, Skógarbæ, í Ráðhúsinu eða á Menningarnótt.
Já, þau eru orðin nokkuð mörg giggin á þeim 10 árum sem Smár-
inn hefurstarfað íhjáverkum ogvertaðskyggnastá bakvið þetta
undarlega spilverk. Hópurinn samanstendur af gerólíkum ein-
staklingum sem eiga fátt sameiginlegt nema áhugann á þessu
stórkostlega hljóðfæri ogað hafa sótttíma hjá Karli Jónatanssyni.
Fyrir hans tilstuðlan varð Smárinn til og spilar enn. Hljóðfæra-
leikararnir eru af báðum kynjum og misþroskaðir og spannar
umræðuefnið í hljómsveitarpásum barnableyjur, umönnun aldr-
aðra og allt þar á milli. Þrátt fyrir miklar annir á vinnustöðum og
við heimilisstörfhefurhljómsveitarmeðlimum á einhvern undra-
verðan hátttekist að halda neistanum í 10 ár. Þegar mikið stendur
til fær kombóið til liðs við sig bassaleikarann Jónas Pétur Bjarna-
son og „Papa-jazz“ eða Guðmund Steingrímsson hinn mikilsvirta
Frá vinstri: lón Þórjónsson, lónas PéturBjarnason, GudnýKristín Erlingsdóttir,
Gudmundur Papa-jazz Steingrimsson, Ólafur Briem og Eyrún ísfold. Mynd:
Guðný Kristín Erlingsdóttir.
og ómótstæðilega trommuleikara og færist þá virkilegt fjör í
æfingarnar. Meðfylgjandi mynd ertekin af einni æfingu kombós-
ins í Stíl á Laugaveginum, en þar eru haldnar reglulegar æfingar
á mánudagskvöldum.
Guðný Kristín Erlingsdóttir
4