Alþýðublaðið - 16.06.1924, Blaðsíða 3

£LLt>'2&UMLA.-mt&
i
er, skal þess szetið, að »Eyja-
pisttar< Óiats Friðrikssonar, sera
komu hér i bl tðinu á s. 1. hausti,
voru eins konar átthagafræði
handá fullorðnum. Fyrir bö-n
þarf að skrifa á nokkuð sér-
stakan hátt, og eru Iesendurnir
beðnir að hafa það í huga.
Ouðm. B. Ólafsson
úr Grindavik.
Reykjanes
í Oallbrlngusýsln.
Oreinin er œtluð til aö vera hafli
úr áttliagafrœði handa börnum.
1. Atstaða.
Líttu á uppdrátt af íslandi! í’ú
sérð, að skagi gengur fram sunn-
anvert við Faxaflóa, áþekkur stíg-
véli að lögun. í*að er Reykianes-
skaginn. Dregur hann nafn af yzta
hlutanum, sem er sjálft Reykja-
neBÍÖ. Rað er hællinn aftanverður,
ef iikingunni er haldið. Sund liggur
milli nessins og útskerja, er Eld-
eyjarsund heitir réttu naíni. Þar
um liggur fjölfarnasta skipaleiðin
milli Reykjavikur og nágracna-
landanna. Sundið er fremur mjótt
og leiðin hættuieg, ef íéttri stefnu
hallar. Fess vegna hefir viti vérið
settur á nesinu. Svo eru nefnd
björt leiðailjós, sem tendruð eru
sjómönnum til leiðbeiningar sums
staðar par, sem sker eða grynn-
ingar eru með ströndum fram eða
sérstök hætta er á, að skip renni
á land að óvörum. Til þess að
ljósin sjáist betur, eru þau vana-
lega kveikt uppi á turnloftum. í
daglegu máli er vitaturninn oftast
kallaður viti. Rá er Ijósið, sem að
réttu lagi er sjalfur vitinn, nefnt
vitaljós.
Reykjanesvitinn er stærsti og
bjartasti vitinn á íslandi. (Frh.)
Eimskipafélafl
Islands.
Aðalreikningur þess fyrir slðast
liðið ár var lagður fram á laugard.
á skrifstofu félagsins. Hreinn arð-
ur á árinu heflr orðið 43941 kr.
41 au., en sjóðyflrfærsla frá f. á.
var 129878 kr. 97 aur., þannig,
að til ráðstöfunar samkv. 22. gr.
félagslaganna verða kr. 173820 38:
Leggur stjórnin til, að af þeirri
upphæð veiði 127000 kr. varið til
frádráttar á bókuðu eignarverði
íelagsins, nfl. á >Gullfossi< kr.
ÍCOÓO.OO á »Goðafossi< kr.
50000.00, á »Lagarfossi< kr.
55000.00, á vörugeymsluhúsi við
Tryggvagötu kr. 5000.00 og á
skrifstofugögnum kr. 7000.00.
Endurskoðendur fái 2250 kr., en
Eitku eða tveimur herbergjum
óska ég e:tir í haust. Guðjóo Ó.
Guðjónsson. Tjarnarjzötu 5.
44570 kr. 38 aur. færist á þessa
árs reikning. Arður sé enginn
greiddur.
Helztu gjaldaliðir á aðalreikn-
ingi eru þessir: Opinber gjöld um
45000 kr., skrifstofukostnaður
um 2f8000 kr., vextir af lánum
um fram vexti af útistandi fjár-
eign í 11000 kr. d. og tap á gengis-
mun um 41000 kr. En tekjuliðir
helztir: Ágóði af rekstri >Gullfoss<
kr. 143000.00, »Goðafoss< kr.
107000.00 og »Lagarfoss< kr.
14000 00; afgreiðslulaun af vörum
nema rúmum 65 þús. kr.; tekjur
af Eimskipafélagshúsinu hafa orðið
kr. 61000; íyrir útgexðarstjórn
ríkisskipanna heiflr verið góldið
kr. 42600 00, og endurgreiðsla frá
>Krigsforsikringen for danske
Skibe< nemur kr. 21700.
Bókað eignarver&Télagseigaanna
er nú: »Gulíioss< kr. 310000.00,
»Goðafoss< kr. 1400000,00, »Lag-
arfoss< kr. 525000.00, Eimskip.t-
félagshússiris og vörugeymsluhúss-
ins kr. 764004.11, skrifstofugágna
og áhalda kr. 35000 00. Við árá-
mót átti félagið einnig kol fyrir
kr, 65000.00, hatði greitt vátrygg-
ingu fyrir fram með kr. 28000.00
og átti útistandandi hjá skuldu-
nautum kr. 171186.29. Varasjóð-
félagsins er kr. 60055.34. (FB.)
/ .................................■
...... —......... ....... - " .....................
Gdgar Rice Burroughs:
Tarzan og gimsteinar Opar-borgar.
við 0g sá i endann á hjörðinni, sem var að hverfa,
hristi sig 0g þaut á eftir henni.
Tarzan hélt annari hendinni i fax hryssunnar, en
með hinni rak hann hnif sinn hvað eftir annað á kaf i
hjartastað hennar. Endalokin voru þegar auðsæ; hryssan
barðist / hraustlega, en vonlaust, og hné loks til jarðar
örmagna. Apamaðurinn sté fæti á skrokkinn og rak
upp siguröskur Mangana. Langt i burtu nam Basuli
staðar, er hann heyrði hið ógúrlega öskur.
„Stóru aparnir," sagði hann við félaga sina. „Það er
langt, síðan ég hefi heyrt til þeirra í landi Waziri-manna.
Hvers vegna skyldu þeir vera komnir aftur?“
Tarzan dró bráð sina að runnanum, settist á hækjur
sinar hjá henni 0g skar stóran bita úr lendunum; hann
reif nú i sig volgt kjötið með beztu lyst.
Alt i einu komu tvær hýenur i ljós; þær höfðu runnið
á hvian hryssunnar. Þær stönzuðu fá fet frá apamann-
inum. Tarzan leit upp, bretti grönum og urraði; hýen-
urnar svöruðu i sömu mynt og færðu sig feti fjær. Þær
gerðust ekki liklegar til árásar, en sátu i hæfilegri
fjarlægð, uuz Tarzan var hættur að óta. Þegar apamað-
urinu hafði skorið nokkrar lengjur ai' skrokknum til
þess að taka með sér, gekk hann i hægöum sinum að
ánni til þess að slökkva þorsta sinn. Leið hans lá beint
á hýenumar, og vék hann ekki úr vegi.
Með stolti ljónsins gekk hann rakleiðis að urrandi
kvikindunum. Þær héldu velli augnablik og létu alí
ófriðlega, en að eins augnablik. Þær hrukku til hliðar
undan Tarzan, sem ekki lézt sjá þær. Nú var þeim
óhætt að ráðast á leifarnar.
Tarzan hélt að ánni; hjörð viilinauta var þar fyrir
og bjóst til varuar eða á flótta. Stór tarfur stappaði í
jörðina og bölvaði, er hann sá komumann, en apamað-
urinn gekk fram hjá þeim, eins 0g þau væru ekki til.
Bölv tarfsins varð að lágu bauli; hann snéri við og
barði flugurnar frá sér með halanum og hélt svo áfram
að éta. Félagar hans fóru að dæmi hans eða gláptu á
Tarzan forvitnislega, unz hann hvarf 1 sefið.
Tarzan drakk nægju sina úr ánni. Um hádaginn lá
hann i skugga trés skamt frá brunarústum fjárhúsanna;
hann rendi augunum til skógarins, 0g hugur hans dvaldi
um stund við þá unun, er skógurinn veitti. Með næstu
sól ætlaði hann yfir sléttuna og inn i skóglnn! Ekkert
f ' - - 'U- > "v í .. . (■;
Tarzan-tögtiriiar fást í Hafaarflröi hjá
Haraldl Jónssyni, Austurhverfi 3,