Skessuhorn - 18.04.2012, Síða 22

22 MIÐVIKUDAGUR 18. APRÍL
Á Vest ur lands sýn ingu hesta­
manna fé lag anna á Vest ur landi og
Hrossa rækt ar sam bands Vest ur lands,
sem hald in var í Faxa borg í Borg ar­
nesi laug ar dag inn 24. mars sl., slas­
að ist hesta mað ur þeg ar hann var
að koma í mark í svoköll uðu dekkj­
arallíi, skemmti at r iði sem sleg ið var
upp milli ann arra sýn ing ar at riða.
Dekkj arallí ið átti að skera úr um það
hvert væri sneggsta hesta manna­
fé lag ið á Vest ur landi. Það var full­
trúi Dreyra á Akra nesi sem sigr aði í
þraut inni en sá sig ur reynd ist hon­
um dýr keypt ur þar sem sig ur veg ar­
inn, Ó laf ur Guð munds son, tví ökkla­
brotn aði um leið og hann steig inn í
dekk ið sem var enda mark ið. Í verð­
laun fyr ir sig ur inn fékk Ó laf ur páska­
egg og úr því kom máls hátt ur inn:
„Fall ið sak ar þá minnst sem fljúga
lægst.“ Í sam tali við Skessu horn seg ir
Ó laf ur að mörg um hafi fund ist þessi
máls hátt ur í meira lagi kát bros leg ur í
ljósi þess sem gerst hafði.
Ó laf ur seg ir að þó þetta séu mestu
meiðsli sem hann hafi orð ið fyr­
ir í hesta mennsk unni, þá verði samt
að við ur kenn ast að hann hafi slopp­
ið nokk uð vel. „Ég hef ver ið bölv að­
ur hrak falla bálk ur um tíð ina og ekki
síst núna síð ari árin. Það er nú svo
skrít ið með það að síð asta ár er búið
að vera mik ið hrak falla ár hjá mér, en
samt hef ég aldrei ver ið jafn sig ur sæll
á mín um ferli í hesta mennsk unni.
Ég hef unn ið til margra verð launa
á smærri mót um hérna í ná grenn­
inu; hjá Dreyra, Skugga og Faxa,“
sagði Ó laf ur þeg ar blaða mað ur
Skessu horns tók mynd af hon um við
skáp full an af verð launa grip um sem
geym ir ein göngu verð laun frá mót­
um á síð asta ári. „Frá því ég kom á
Akra nes fyr ir tæp um 15 árum hef ég
keppt nán ast á hverju móti hjá mínu
fé lagi, Dreyra. Það var í fyrsta skipti
núna um pásk ana sem ég keppti ekki
í páska tölts mót inu sem alltaf er hald­
ið. Það var svo lít ið skrít ið en í stað­
inn var ég í hlut verki þul ar á mót­
inu.“
Kynnt ist hest un um
hjá ömmu
Ó laf ur er í móð ur ætt ina að norð­
an og fædd ist í Siglu firði. Móð ir hans
gerð ist ráðs kona suð ur í Miklholti í
Bisk ups tung um þeg ar hann var barn.
„Ég man fyrst eft ir mér þar. Fjög urra
ára gam all var ég að snigl ast í kring­
um hey blás ara í hey skapn um. Það var
búið að taka drátt ar vél inu úr gírn­
um sem dreif blásar ann og hann að
hægj ast nið ur þeg ar ég kall aði: „Hei!
hann er enn í gangi“ og setti hönd ina
um leið í einn spaða blás ar ans. Síð­
an eru fing urn ir á annarri hend inni á
mér að eins öðru vísi, en það var far ið
með mig til lækn is, að mig minn ir á
Flúð ir, þar sem sár fremst á tveim ur
fingr um voru saum uð.“
Þeg ar Ó laf ur var átta ára flutti
hann með móð ur sinni og stjúpa til
Sauð ár króks og það var þar sem hann
kynnt ist hesta mennsk unni hjá ömmu
sinni Sig ríði Þor steins dótt ur. „Amma
var með hesta í brekkunni und ir Nöf­
un um rétt fyr ir norð an sund laug ina
beint á móti þar sem ég átti heima.
Ég sat al veg um það að fá að fara á
hest bak og að taka sprett á ein um
hest anna upp brekk una. Ég var mik­
ið með ömmu á hest un um sem barn
og ung ling ur fram á bíl prófs ald ur­
inn. Þá tók bíla dell an við og ég fór
varla á hest bak í þrjú eða fjög ur ár.
Á þeim tíma var ég að vinna á bíla­
verk stæði hjá móð ur bróð ur mín um,
Að al steini Sím on ar syni í Reykja vík,
Steina Sím. Ég fór svo á Krók inn aft­
ur rétt upp úr tví tugu og byrj aði þá
að læra blikk smíði. Ég lauk reynd ar
aldrei skól an um í iðn inni en vann við
hana í rúm tíu ár, seinni hluta þess
tíma bils á Ak ur eyri og í ná grenni þar
sem ég bjó í rúm tíu ár. Fimm síð ustu
árin mín í Eyja firð in um vann ég við
tamn ing ar að vetr in um hjá Har aldi
Jesp er sen á Engi mýri í Öxna dal.“
Hafði aldrei feng ið
jafn há laun
Ó laf ur seg ir að það hafi ver ið lít ið
að gera hjá sér í blikk smíð inni haust­
ið 1997, þeg ar Steini Sím frændi
hafði sam band. „Hann hafði þá feng­
ið hring ingu frá fé lög um sín um sem
stadd ir voru í Belg íu. Þar stóðu þeir
yfir haug af járna drasli úr þýskri ál­
verk smiðju sem nota átti í nýtt ál­
ver sem reisa átti á Grund ar tanga
þá um haust ið. Þeim kom til hug­
ar að ef ein hver gæti flokk að þetta
járnarusl og kom ið því sam an aft­
ur þá væri það þús und þjala smið ur­
inn Steini Sím. Hann spurði hvort
ég vildi ekki koma og hjálpa sér við
þetta og hann ætl aði að fá svona þrjá
karla til við bót ar. Ég var mætt ur á
Grund ar tanga 15. sept em ber 1997
og svo var bara unn ið baki brotni
og hef ég aldrei séð önn ur eins laun
og þetta haust. Í nóv em ber vann ég
hvern ein asta dag og mér lík aði þetta
á gæt lega, tók mér hest hús á leigu á
Akra nesi og leið bara skrambi vel.
Þeg ar upp bygg ingu verk smiðj unn ar
lauk fékk ég vinnu við fram leiðsl una
og starf aði hjá Norð ur áli í sex mán­
uði. Mér lík aði ekki sú vinna, þannig
að ég ent ist bara í verk smiðj unni í sex
mán uði. Þá fékk ég vinnu hjá Skag­
an um og var þar í svo lít inn tíma, en
fór svo yfir á aðra vél smiðju til Óla
Gonna. Við vor um mik ið að þjóna
járn blend inu og hjá Óla var ég þang­
að til í haust að ég flutti mig yfir til
Meit ils.“
Hef ur sjald an keypt hest
Ó laf ur er alltaf með nokkra hesta
á húsi að vetr in um, en hann seg ist
varla hafa keypt hest. „Ég hef eign­
ast þá flesta í gegn um eitt hvað brask.
Bestu hest arn ir mín ir eru þeir sem
öðr um hef ur ekki lit ist nógu vel á eða
hrein lega gef ist upp á. Minn besti
hest ur í dag er Nið ur frá Mið sitju, 11
vetra. Fyrri eig end um fannst augn­
s vip ur inn ekki nógu fal leg ur og að
hann benti til þess að geðslag ið væri
ekki gott. Ég sá fljót lega ým is legt í
þess um hesti og augn s vip inn rek ég
til á kveð ins kjark leys is, sem hef ur þó
ekki kom ið að sök. Ann ar hest ur sem
ég nota mik ið er Hlýri frá Bakka koti
í Land eyj um, stór og mik ill hest ur,
13 vetra. Fyrr ver andi sam býl is kona
mín átti þenn an hest, fékk hann í
hesta kaup um og var ekki á nægð með
hann, þannig að hann end aði hjá
mér. Hann var svo lít ið erf ið ur fyrst
en kom svo til með tím an um enda
á gæt lega hæfi leik a rík ur.“
Kom fjór um hross um
í úr slit
Ó laf ur fór með þá Nið og Hlýra á
Lands mót ið á Vind heima mel um síð­
asta sum ar. Ekki var það mik il sig ur­
för, enda seg ist hann ekki hafa náð að
slá í gegn á stór mót un um þó vel hafi
geng ið á þeim minni. En þátt tak an í
Lands mót inu var sögu leg al veg frá
byrj un úr töku móts ins á Mið­Foss um
og til enda á Vind heima mel um.
„Ég fór með fjög ur hross til úr töku
á Mið­Foss um. Það byrj aði ekki vel,
Ég hef ver ið bölv að ur hrak falla bálk ur um tíð ina
Spjall að við Ólaf Guð munds son fjöl virkja og hesta mann
Ó laf ur við skáp inn með verð launa grip um sem hann vann á mót um á síð asta ári.
Ó laf ur á harða spretti á Bleikju frá Akra nesi, upp á halds hross inu sínu. Ljósm. Belinda Ott ós dótt ir.
Í verð laun fyr­
ir sig ur inn fékk
Ó laf ur páska­
egg og úr því
kom máls hátt ur­
inn: „Fall ið sak­
ar þá minnst sem
fljúga lægst.“
Ó laf ur með af rakst ur úr úr töku og gæð inga keppni Dreyra í fyrra vor: Hlýri frá Bakka koti. 1. í B­ flokki, Nið ur frá Mið sitju 1. í A­
flokki, Bleikja frá Stóra­Langa dal 2. í A­ flokki, en á mynd ina vant ar Straum frá Skipa nesi.

Fána beri fyr ir Dreyra á Vest ur lands sýn ing unni. Ljósm. Ið unn S Svans dótt ir.