Skessuhorn - 15.08.2012, Blaðsíða 22

22 MIÐVIKUDAGUR 15. ÁGÚST
„Ég bý á Hall orms stað yfir vet ur­
inn, en kem alltaf heim í Borg ar nes
yfir sum ar ið,“ seg ir Katrín Jó hann­
es dótt ir, fata hönn uð ur þeg ar hún
sest nið ur með blaða manni í Land­
náms setr inu í Borg ar nesi. „Ein
á stæða fyr ir því að ég kem hing að
er sú að ég er með verk stæði uppi
á loft inu hjá ömmu og afa. Þar eru
sauma­ og prjóna vél ar og alls kyns
dót og ég vinn stund um þar á dag­
inn á milli þess sem ég ferð ast og
leik mér. Síð an er alltaf ver ið að
kalla: „ Kaffi!“ eða: „ Viltu pönnu­
kök ur?“ svo að þetta er fjarska
nota legt.“
Auk þess að kenna við Hand­
verks­ og hús stjórn ar skól ann á
Hall orms stað hef ur Katrín ver­
ið með sína eig in fata línu, KATÝ
Design, frá ár inu 2006. Hún not­
ar ýms ar gaml ar að ferð ir við fata­
gerð ina; prjón ar, hekl ar og saum­
ar út, en sæk ir auk þess inn blást ur
í sögu lands ins, menn ing ar arf leifð
og nátt úru.
Er eig ið til rauna dýr
Katrín kveðst leggja að al á herslu
á prjón a ð ar flík ur og fylgi hluti úr
léttu og fín legu efni, þá helst ull,
þótt einnig slæð ist inn vör ur úr
fiskiroði, leðri og öðr um ó hefð­
bundn ari efn um. Fág un, klassík,
ein fald leiki og þæg indi eigi að vera
helstu ein kenni KATÝ Design.
„Ég er alltaf til rauna dýr ið,“ seg­
ir hún. „Ef ég er að gera föt, geri ég
yf ir leitt alltaf fyrst á mig, áður en
ég þori að gera á aðra.“
Á hrif frá
eldri kyn slóð inni
„Ég byrj aði að gera handa vinnu
um tíu ára ald ur inn, sauma föt upp
úr ferm ingu, helst á sjálfa mig,
var í alls kyns skrítn um kjól um og
svona,“ seg ir hún og hlær. „Ömm­
ur mín ar báð ar voru mikl ar handa­
vinnu kon ur og ég held að þær eigi
stóra sök á því að glæða á hug ann.“
Hér vís ar Katrín til þeirra Ingi­
bjarg ar Eiðs dótt ur, móð ur ömmu
sinn ar úr Borg ar nesi, og Hólm­
fríð ar Jó hann es dótt ur, föð ur ömmu
sinn ar sem lengi bjó á Báru stöð um
við Hvann eyri.
„Þær kenndu mér af skap lega
mik ið, en síð an hef ég auð vit að líka
fikrað mig á fram sjálf. Ef ég sé eitt­
hvað sem mér lík ar finn ég út úr því
hvern ig það er gert. En handa vinna
af þessu tagi hef ur alltaf ver ið mik­
ið fyr ir fram an aug un á mér, þökk
sé þeim.“
Náms dvöl í Dan mörku
Eft ir stúd ents nám á Akra nesi fór
Katrín í Hand verks­ og hús stjórn­
ar skól ann á Hall orms stað. „Ég ætl­
aði mér alltaf að verða fata hönn uð­
ur, hafði beð ið eft ir því að kom ast í
þenn an skóla í tíu ár.“
Að náms dvöl inni í Hall orms­
staða skógi lok inni hélt hún síð an
til Dan merk ur, bæði til að kynn­
ast land inu og kom ast í hand verks­
skóla. „Ég byrj aði reynd ar á því
að fara í lýð há skóla, Ask højskole,
þar sem ég lærði allt á milli him­
ins og jarð ar, með al ann ars leir­
kera gerð, skart gripa gerð og mynd­
list, nú og svo ör litla dönsku. Síð an
skoð aði ég ann an skóla sem kenn­
ar inn minn á Hall orms stað hafði
bent mér á, hund rað og þrjá tíu ára
gaml an hand verks skóla sem nefn ist
Skals design og håndarbejdsskole.
Ég kol féll fyr ir hon um, fal lega,
gamla hús inu og um hverf inu, auk
þess sem kenn ar arn ir voru afar fær­
ir.“
Kon ung leg ir
hatta gerð ar menn
„Ég var í eitt ár þarna, lærði alls
kon ar handa vinnu og hætti eig in­
lega við að verða bara fata hönn uð­
ur, því að hug ur inn opn að ist fyr ir
svo mörgu öðru. Að al fög in þarna
voru út saum ur, fata saum ur og
vefn að ur auk þess sem nem end um
bauðst að sækja mörg smærri nám­
skeið. Í Skals kom til dæm is hatta­
gerð ar mað ur frá kon ungs höll inni
og kenndi okk ur að gera hatta. Síð­
an fór ég á nám skeið í því að sauma
leð ur hanska í hönd un um, lærði
hvít saum og bók bind ingu og svona
mætti lengi telja.“
Skals­handa vinnu skól inn stend­
ur við Hjarbæk­fjörð, skammt frá
bæn um Viborg, þar sem ann ar
handa vinnu skóli, Textil sem in ari et,
er starf rækt ur. Því lá vel við höggi
að halda þang að næst, enda hafði
náms þorsta Katrín ar ekki enn ver­
ið sval að.
„Textil sem in ari et var bara á
næstu lóð við Skals, svo að ég sótti
líka um þar og var í þrjú og hálft ár,
tók BA í textíl fræð um.“ Náms dvöl­
in í Dan mörku varði því í fimm ár.
Kaffi hús arott unn ar
sárt sakn að
Katrín kunni vel við sig í Dan­
mörku, seg ir til dæm is stutta sögu
af því hvern ig hún setti svip sinn á
bæ inn þar sem hún bjó:
„Ég er dá lít il kaffi hús arotta og
þeg ar ég var þarna í Dan mörku
fór ég oft á kaffi hús eft ir skóla með
handa vinnu tösk una, fékk mér kaffi,
sat og prjón a ði. Tveim ur árum eft­
ir að ég flutti heim fékk ég síð an
tölvu póst frá konu sem sótti líka
þetta kaffi hús og hafði ein hvern
veg inn tek ist að grafa upp nafn ið
mitt og net fang ið. Hún sagði: „Ég
sakna þess svo að sjá þig prjóna á
kaffi hús inu! Það var svo nota legt!“
Þetta þótti mér svo lít ið snið ugt.“
Með mörg járn
í eld in um
„Þeg ar nám ið við Textil sem in ari et
var að klár ast fór ég að velta því fyr­
ir mér hvað ég vildi gera næst. Þetta
var einmitt þeg ar krepp an stóð
sem hæst; síð ustu mán uð ina borg­
aði ég 800 kall fyr ir kaffi boll ann.
Ég hringdi í gamla skól ann minn í
Hall orms staða skógi, sagði að mig
lang aði svo lít ið að verða handa­
vinnu kenn ari, var þá strax spurð:
„Ertu að sækja um vinnu?“ Þá
höfðu þau eig in lega ver ið að bíða
eft ir mér, vissu sem sagt að ég væri
í þessu námi þarna úti. Ég byrj aði
því í jan ú ar 2009 að kenna þar.“
Með fram kennsl unni held ur
Katrín á fram að þróa og gera eig­
in vör ur, sem eru til dæm is í sölu í
Land náms setr inu í Borg ar nesi, Sirku
á Ak ur eyri og Húsi hand anna á Eg­
ils stöð um, auk þess sem Katrín held­
ur úti eig in vef síðu, www.katy.is.
Hún hef ur enn frem ur sett upp
eða kom ið ná lægt ýms um sýn ing um
eft ir að hún sneri aft ur til lands ins.
„Ég var núna síð ast að setja upp sýn­
ingu með ým iss kon ar handa vinnu
frá aust firsk um kon um í Minja safn­
inu á Eg ils stöð um. Þar er sumt al veg
eld gam alt, og mjög skemmti legt.“
Fjall göng ur, kræs ing ar
og heima gerð ar gjaf ir
Á hugi Katrín ar er þó ekki ein­
skorð að ur við handa vinnu. Hún fer
til að mynda reglu lega í fjall göng­
ur, kajak sigl ing ar og fjór hjóla­,
snjó sleða­ og skíða ferð ir. „Þökk sé
pabba hef ur mað ur alist upp við
þetta og þá verð ur úti vist in stór og
sjálf sagð ur hluti af líf inu.“
Katrínu þyk ir jafn framt gam an að
ferð ast, reyn ir að nýta þau tæki færi
sem gef ast til að fara um land ið. Þá
er hún á huga söm um orð og tung­
una, hef ur til dæm is bróder að ýms­
ar setn ing ar sem hún held ur upp
Handa vinnu kona með ást á landi og þjóð
Handverk og list á Vesturlandi Umsjón/Sverrir Norland
Spjall að við Katrínu Jó hann es dótt ur fata hönn uð og handa vinnu kenn ara úr Borg ar nesi
Katrín Jó hanns dótt ir, fata hönn uð ur.
Hekluð marsip anterta, not uð sem borð skraut á sýn ingu.
Vél prjón að eyrna band og griffl ur með slauf um. Ljósm. Birta Rán.
Vél prjón að ir vett ling ar með út saumi,
svo kall að ir skag firsk ir rósa vett ling ar.
Vél prjón að ur og þæfð ur tref ill
með hettu. Ljósm. Birta Rán.
Vél prjón að ar legg hlíf ar, úr fata línu loka verk­
efn is Katrín ar frá Textil sem in ari et í Viborg,
Dan mörku.
Hand bróder­
að ur texti í
kaffi dúk. „Ég
vann nokk ur
sum ur á Dval­
ar heim il inu
í Borg ar nesi,
og þar var
ein göm ul
vin kona sem
svar aði með
þess ari,“ seg ir
Katrín.