Akureyri - 11.12.2014, Side 13

11. desember 2014 46. tölublað 4. árgangur 13
Hér er töfrunum
ætlað að fara fram.
Fráleitt að búseta hafi haft áhrif
Akureyri Vikublað spurði Sigurð Kristins-
son, formann Menningarfélags Akureyrar,
nokkurra spurninga sem kviknað hafa á
götuhornum bæjarbúa síðustu daga.
Nú þegar búið er að upplýsa nöfn sviðs-
stjóra og fleiri starfsmanna á vegum félags-
ins hvernig finnst þér hafa tekist til?
„Ég er afskaplega ánægður með hvern-
ig til hefur tekist. Þetta hefur í raun farið
fram úr okkar björtustu vonum. Það hefur
verið auglýst og ráðið í sex störf hjá MAk:
framkvæmdastjóra, þrjá sviðsstjóra og
tvo verkefnastjóra. Í þessi störf hafa va-
list framúrskarandi einstaklingar sem við
væntum mikils af. Þetta er fljúgandi start
fyrir MAk og ekki annað hægt en að horfa
björtum augum fram á veginn. Við Akur-
eyringar erum góðu vanir þegar kemur
að öflugu menningarlífi og þetta mannval
sýnir bara hvað það er eftirsóknarvert að
taka þátt í að leiða áfram það ævintýri lista
og menningar sem hér á sér stað. Ég er því
ákaflega stoltur og segi bara til hamingju
Akureyri!“
Þarna eru stór “nöfn” á landsvísu sem
fá mikinn trúnað til starfa - var áskilið að
nýir starfsmenn flyttu lögheimili til Akur-
eyrar og greiði skatta og skyldur þar?
„Það er að sjálfsögðu nauðsynlegt að fólk
sem sinnir þessum störfum búi á svæðinu.
Þetta eru allt 100% störf sem ekki er ekki
hægt að vinna öðruvísi en með því að vera
á staðnum. Í hverju tilviki er svo samið um
aðlögunartíma í uppafi ráðningar því fólk
getur þurft svigrúm til að losa sig undan
öðrum skuldbindingum.“
Kannastu við óánægju sumra heima-
manna með að í fæstum tilvikum hafi
“heimamenn” í hópi umsækjenda fengið svo
mikið sem viðtal? Fólk sem hefur rætt við
blaðið segir greinilegt að kerfisbundið hafi
verið unnið í því að sækja “nýtt blóð suður”
eins og einn orðar það. Ef svo hvað er um
það að segja?
„Nei, það kannast ég ekki við, enda var
að sjálfsögðu enginn greinarmunur gerð-
ur á „heimamönnum“ og öðrum í um-
sóknarferlinu og allur gangur á því hvar
þeir sem boðaðir voru í viðtöl voru búsett-
ir þegar þeir sóttu um. Valið var í viðtölin
eingöngu út frá faglegum og málefnalegum
sjónarmiðum sem byggðust beint á auglýs-
ingu, starfslýsingu og umsóknargögnum.
Að mínu mati væru það enda fráleit vinnu-
brögð að láta núverandi búsetu hafa áhrif á
mat á hæfni umsækjenda til að gegna þess-
um störfum. Í því felst að sjálfsögðu líka að
búseta utan svæðis var heldur ekki tekin
inn sem jákvæður þáttur. Markmiðið var að
ráða hæfasta einstaklinginn í hvert starf og
öflugasta teymið og það var bara frábært
að fá allar þessar sterku umsóknir.“
Hefur sú gagnrýni sem félagið hefur
fengið vegna virtrar nafnleyndar umsækj-
enda leitt til einhvers stefnumarkandi lær-
dóms í framtíðinni?
„Lærdómurinn er sá að þetta er álitamál
sem stjórn verður að taka afstöðu til hverju
sinni. Gagnrýnin byggðist að hluta til á
misskilningi því sumir virtust ekki átta sig
á því að MAk er sjálfseignarstofnun en ekki
opinber aðili og ber því ekki skylda til að
birta nöfn umsækjenda. Aðrir áttuðu sig á
þessu en töldu að engu að síður hefði MAk
ekki átt að lofa umsækjendum nafnleynd
vegna þess að stór hluti af rekstrarfé MAk
kemur frá opinberum aðilum. Það á svos-
em við um margar einkareknar stofnanir
að þær fá stóran hluta rekstrarfjár síns frá
ríkinu en kjósa engu að síður að lofa um-
sækjendum nafnleynd, sbr. t.d. Háskólann
í Reykjavík. Stjórn MAk verður á hverjum
tíma að hlusta á öll sjónarmið og taka síð-
an þá ákvörðun sem hún telur að þjóni best
markmiðum stofnunarinnar.“
Verða launakjör gagnsæ eða er rétt sem
heyrst hefur að “stjörnuráðningar” bjóði
upp á yfirborganir? Að ráða svo marga nýja
toppa virðist einnig umdeilt. Sumir segja
að þetta sjúgi fé frá listinni sjálfri “allt fari
í báknið” - einnig er sagt að þessi leið ykk-
ar minnki yfirbyggingu og spari kostnað-
hvað er rétt og rangt í þeim efnum?
SOGIÐ FÉ FRÁ YFIRBYGGINGUNNI
„Þetta er af og frá og gott að fá tækifæri
til að leiðrétta þetta hér. Lykilmarkmið
sameiningarinnar er að stuðla að örugg-
um rekstri og góðri meðferð og nýtingu
opinberra fjármuna. Við sameininguna
fækkar stöðugildum um 20% frá því sem
var þegar félögin þrjú störfuðu hvert í sínu
lagi þannig að samlegðaráhrifin eru mikil,
ekki bara listrænt og faglega heldur líka
rekstrarlega. Þessi hagræðing verður nýtt
beint í listina sjálfa þannig að það væri
nær að tala um að sameiningin sjúgi fé frá
yfirbyggingunni og í listina. Launakjör eru
í samræmi við BHM-taxta og engar yfir-
borganir. Þetta kom umsækjendum ekki á
óvart enda vissu þeir að félag eins og MAk
hefur ekki svigrúm til slíks. Það er enginn
að taka við starfi hér vegna ofurlauna eða
gylliboða heldur eru það verkefnin sjálf
og tækifærin sem bíða sem laða fólk til
þessara mikilvægu starfa í þágu menn-
ingarlífs á Norðurlandi.“ a
Sigurður Kristinsson: Hagræðing sem miðar að því að minnka yfirbyggingu en ekki auka hana.
Alsæll hvernig til hefur tekist.
starfað á Akureyri en á vormánuð-
um 2009 tók hún þátt í stofnun
leiklistarskóla Leikfélags Akur-
eyrar og starfaði þar sem kennari í
eitt ár. Einnig tók hún þátt í öðru
starfi félagsins, meðal annars sem
aðstoðarleikstjóri og kynningar-
fulltrúi.
EINNA MESTA SPENNAN UM LA
Menningarfélag Akureyrar er
sjálfseignarstofnun sem sett var á
fót síðasta sumar og mun annast
rekstur Leikfélags Akureyrar, Hofs
og Sinfóníuhljómsveitar Norður-
lands frá og með 1. janúar 2015 í
samræmi við núverandi samninga
aðilanna þriggja við Akureyrarbæ.
Framundan eru sagðir spennandi
en jafnframt krefjandi tímar við að
byggja upp starfsemina. Miklu er
talið varða að reynsla og þekking
hinna nýráðnu starfsmanna mun
nýtast vel í starfinu fram undan og
þá ekki síst þeirri áskorun að flétta
saman starfsemi þeirra menningar-
stofnanna sem áður stóðu sjálfstætt.
Einna mestar áhyggjur hafa ver-
ið meðal heimamanna um framtíð
Leikfélags Akureyrar. Kurr er í
sumum heimamönnum sem sóttu
um. Mörg dæmi virðast um að um-
sækjendur sem töldu sig eiga góða
möguleika á stöðu „hafi aldrei
heyrt eitt bofs“ frá stjórninni eftir
að þeir sendu inn umsókn sína eins
og einn viðmælandi blaðsins kemst
að orði. Guðrún Þórsdóttir, sem var
í hópi umsækjenda um eina stöð-
una hefur tjáð sig opinberlega um
málið á facebook. Hún spyr hvort
skjóti skökku við að „nýja fólkið í
nýja menningarfélaginu á Akureyri
sé allt úr borginni“. Hún spyr hvort
stjórnin sé með einhverja „minni-
máttarkennd“. Ingimar Björn Eydal
kvikmyndagerðarmaður spyr Guð-
rúnu á móti: „Það er nú nógu erfitt
að hafa bara úr 320.000 hræðum að
velja í störf, hvað þá að einskorða
sig við hreinræktaða Akureyringa.
Hreppapólitíkina burt, þetta mega
vera útlendingar þess vegna!“
SVELLUR SUÐRÆNT BLÓÐ
Nýr framkvæmdastjóri Menn-
ingarfélags Akureyrar, Gunnar
I. Gunnsteinsson, var ráðinn fyr-
ir skemmstu. Hann hefur starfað
mest á höfuðborgarsvæðinu og má
því samandregið spyrja hvort nú
streymi sunnanblóð til menningar
á Akureyri í áður óþekktu magni.
Sumir viðmælendur blaðsins telja
það jákvætt skref, mikilvægt sé að
fá nýja og faglega sýn inn í bæjar-
félagið. Aðrir óttast menningará-
rekstra. Sem dæmi er haldið fram
að stjórn Leikfélags Akureyrar
kjósi að sem mest af heimafólki
verði notað til sýninga félagsins á
næstunni. „Hvernig ætli það fari
saman við framtíðarsýn hins nýja
leikhússtjóra?“ Spyr einn heim-
ildarmanna blaðsins. Þá hefur vak-
ið umtal að í fyrradag barst yfirlýs-
ing frá Gunnari i. Gunnsteinssyni
undir yfirskiftinni HEIMSVIÐ-
BURÐUR Í HOFI. Þar voru kynntir
samstarfstónleikar Sinfóníuhljóm-
sveitar Norðurlands og Todmobile,
sömu sveitar og Þorvaldur Örn
nýráðinn tónlistarsviðsstjóri í Hofi
stýrir.
SAGA UM FRELSI, FISK
OG MENNINGU
Forvitnilegt verður að sjá hvernig
til mun takast að setja ný viðmið
í menningarmálum á Akureyri en
tryggja um leið að bæjarbúar njóti
og fái sem mest fyrir peninginn.
Frá því að Hof var reist hefur ver-
ið gagnrýnt að mjög lítið brot af
opinberu fé renni beint til grasr-
rótarhópa. Aðrir segja kröfur sam-
tímans kalla á aukna fagmennsku,
fagmennska kosti pening.
Í öllu fallli er ljóst eftir tíðindi
síðustu viku að listin og menningin
laðar fólk að til Akureyrar. Aðeins
einn starfsmaður Fiskistofu hyggst
á sama tíma flytja til Akureyrar frá
Hafnarfirði. Hefur Akureyringum
sviðið að heyra af „mútum“ sem
starfsmönnum Fiskistofu hafi ver-
ið boðnar til að flytja norður. Samt
geti fólk ekki hugsað sér búsetu á
Akureyri.
Staðan innan Fiskistofu gæti
fyrst og fremst verið vitnisburður
um að borgarar samtímans vilja
sjálfir fá að taka ákvarðanir sem
varða búsetu þeirra og störf. Að
elta vertíðina aðeins teknanna
vegna virðist úreltur veruleiki fyrir
meginþorra Íslendinga. a