Fagnaðarboði - 01.01.1982, Blaðsíða 7

FAGNAÐARBOÐI
7
augum mínum. Sá sannleikur opnaðist vitund minni,
að Drottin Guð hafði elskað mig — Charles M. Duke
— allt frá fyrstu tíð, þá er Hann skapaði manninn, —
elskaði mig núna og um alla eilífð. Guð hefði skapað
manninn — sjálfstæðan einstakling.
Fyrir hugskotssjónum mínum leit ég alla viðburða-
rásina. Maðurinn hafði snúið sér frá Guði, — Guð
sendi stöðugt boðskap sinn til mannanna fyrir munn
hinna trúu og sönnu votta sinna: — Snúið ykk&r til
mín. Gjörið iðrun, og ég mun vera ykkar Guð og blessa
ykkur.
í Heilagri Ritningu er, í rás aldanna, haldið áfram að
benda á Lambið, Guðs Soninn, sem hina einu leið tii
hjálpræðis, eina veginn til lífsins. I fyrsta sinn las ég nú
Jóhannesar-guðspjall og hlotnaðist skilningur á Orði
boðskapar þess. Nú var Jesús Kristur mér ekki einungis
hinn mikli lærimeistari. Hann var Orðið sem var í
upphafl hjá Guði, og allir hlutir eru gerðir fyrir. Hann
er lífið og öllum sem trúa á Hann gefur Hann rétt til
þess að verða Guðs börn.
Þegar við hjónin, að Biblíu-námskeiðinu loknu,
ókum heim, var hugur minn bundinn við Guðs Orðið.
Og svo að segja í einni svipan, fann ég að mér þrýst
að gera upp huga minn og taka afstöðu.
Hér var ekki um neitt tvennt að ræða. Annað hvort
var Jesús Kristur, Guðs Sonur eða Hann var það ekki.
Trúði ég því, að Kristur væri mér vegurinn til lífsins,
eða trúði ég því ekki. Öll verðum við fyrr eða síðar á
ævinni að standa frammi fyrir þessu. Hér er um það val
að ræða fyrir manninn sem varðar hann líf eða dauða.
Allt stóð þetta mér nú skýrt og ljóst fyrir sjónum.
Ég leit til konu minnar og sagði: Nú efast ég ekki
lengur — vina mín. Ég er fullkomlega sannfærður um
það, að Jesús Kristur er Sonur Guðs. Á þeirri stundu
tók ég — Charles M. Duke — við Jesú Kristi sem
Frelsara mínum og endurfæddist til nýs lífs í Honum.
Þetta var engan veginn eins og mér hefði verið þeytt
með einhverju geimskoti inn í eilífðarvissuna, heldur
hafði ég uppfræðst í Orði Guðs. Og þá er ég tók við því
í trú, fann ég uppfyllast til mín hið undursamlega, að
Hann, Frelsari mannanna tók sér bústað í hjarta mínu.
Undrið mikla opinberaðist til mín: Verið í mér, þá verð
ég líka í yður. Og þegar ég styrktist á vegi trúarinnar
við að öðlast meiri þekkingu og uppfræðslu í Guðs
Orðinu, varð mér ekki lengur nægilegt að hafa sjálfur
öðlast þessa þekkingu, heldur varð ég knúinn til þess
að vitna fyrir öðrum um Frelsara minn. Það sem ég nú
er að leitast við að gera, er að vitnisburður minn nái til
sem flestra víðsvegar um heim, eftir því sem mér gefst
tækifæri til í samstarfinu við FGBMFI.
Ávarp
No , þá er nýr árgangur Fagnaðarboða hefst,
sá þrítugasti og fimmti, biðjum við með orðum
Tóhannesar í þriðja bréfi hans 2-4. versi:
Eg bið þess, minn elskaði, að þér vegni vel í
öllum hlutum og aðþú sért heill heilsu, eins og
sálu þinni vegnar vel. Því að ég varð mjög
glaður, þegar brceður komu og báru vitni um
tryggð þína við sannleikann, hversu þú fram-
gengur ísannleika.
Allt sem hér um greinir er ávöxtur sem Andi
Guðs kemur til leiðar með þeim er þekkja Orð
Guðs og elska að gera það sem þar er fyrir þá
lagt. Því allt þekkist af ávextinum. Þeir sem
elska Guð, hyggja á það sem Guðs er og vita,
að kærleikur Guðs á að vera augljós með öllum
mönnum er sannleikann iðka — eins og hann
kom í ljós í Jesú Kristi. Engin lýgi getur komið
frá sannleikanum.
Mætti Guðs máttur og dýrð hlotnast sálum
okkar í kærleiksgjöfinni, að Guðs Sonurinn
kom holdi klæddur til þess að frelsa okkur og
íklæða réttlæti sínu.
Guðs hönd er okkur útrétt í fullkomnu
hjálpræðisverki. Drottinn gefi mönnum
hungur og þorsta eftir Orði Sannleikans, svo
dýrð Guðs eflist til þeirra með sæluboðuninni:
Sælir eru þeir sem hungrar og þyrstir eftir rétt-
lætinu, þvíaðþeir munu saddir verða.
(Matt. 5:6)
Öllum þeim sem leggja á sig erfiði við útgáfu
og dreifingu Fagnaðarboða biðjum við blessunar
Drottins, — vitandi að erflðið verður ekki til
ónýtis.
Þá viljum við hér þakka skilvísar greiðslur,
áheit og gjafir.
Með þessu hefi ég fundið lífi mínu tilgang og hlotið
helgun á vegi trúarinnar. Þessa braut mun ég reyna að
ganga meðan mér auðnast að lifa hér á jörð. Drottinn
Jesús hefur sameinað fjölskyldu mína. Með okkur ríkir
friðúr og einhugur í Drottni.
— Að ganga á tunglinu jafnast engan veginn á við þaö
að ganga á jörðinni með Kristi Jesú —
(Hér er I einu og öllu stuðst við frásögn Charles M. Dukes sjálfs í Voice, tímariti
FGBMFI — samtakanna)