Bæjarins besta - 09.04.2009, Blaðsíða 19

FIMMTUDAGUR 9. APRÍL 2009 19
kr. á núverandi verðlagi.
Með nýjum vegi og jarðgöng-
um opnast samgönguleið á milli
Barðastrandasýslna og Ísafjarð-
arsýslna. Hér er gert ráð fyrir að
vegur um Dynjandisheiði verði
líka lagfærður en sú framkvæmd
er á þriðja tímabili langtímaáætl-
unar. Vegagerðin áætlaði kostn-
að í ágúst 2008 ríflega 4 milljarða
kr. Heildarkostnaður við bæði
verkin gæti því verið nærri 11
milljarðar kr. á verðlagi nú í þess-
um mánuði.
Verulegur áhugi hefur verið á
því að gera göng í gegnum Dynj-
andisheiði í stað vegagerðar.
Samkvæmt mati Vegagerðarinn-
ar frá ágúst 2008, sem áður var
getið, er kostnaður við jarðgöng
frá 10–17 milljörðum kr. meiri
en nýr vegur. Þessi munur er svo
mikill að ekki er raunhæft að
pólitísk samstaða náist um svo
dýra framkvæmd á næstu árum
og er því lagt til í þingsályktunar-
tillögunni að velja nýjan veg um
Dynjandisheiðina. Það er mat
Vegagerðarinnar að unnt sé að
byggja heilsárveg yfir Dynjand-
isheiðina. Hann yrði í aðalatrið-
um á sama stað og núverandi
vegur en nýr vegur og vel upp
byggður. Á einstaka stað þarf að
gera sérstakar ráðstafanir til þess
að leysa snjóavandamál, svo sem
sérstakar fyllingar eða jafnvel
yfirbyggingar. Víst er að vegur-
inn yrði einn af erfiðari fjallveg-
um landsins en engu að síður er
talið að hann verði ekki erfiður
ef veðurfar og snjóalög verða
svipuð og síðasta áratug.
Með auknum samgöngum má
vænta að samskipti á milli svæð-
anna verði mun meiri, bæði at-
vinnulega séð og félagslega.
Vegalengd á milli Patreksfjarðar
og Ísafjarðar er nú 173 km að
sumri en að vetri þegar Hrafns-
eyrarheiðin er lokuð er hún 687
km. Þess má geta að ýmsar stofn-
anir sem eiga að þjóna Barða-
strandarsýslu eru á Ísafirði en
þjónusta þeirra er léleg vegna
samgönguleysis.
Með framkvæmdunum mundi
verða greið leið allt árið frá
Ísafirði til Reykjavíkur um Vest-
fjarðaveg og vegalengin getur
farið niður í 400 km ef öll áform
um styttingar á leiðinni ganga
eftir. Það er því fyrirsjáanlegt að
meginþungi umferðarinnar til og
frá norðanverðum Vestfjörðum
verði um Vestfjarðaleið þegar sú
leið opnast.
Til þess að hraða framkvæmd-
um og gera það kleift að ljúka
þeim á þremur árum er lagt til að
heimilt verði að fjármagna þær
með lánsfé t.d. frá lífeyrissjóðun-
um og að ríkið endurgreiði lánið
á nokkrum tíma, allt að 25 árum.
Með þessu móti vinnst að sam-
göngubæturnar dragast ekki íbú-
unum til hagsbóta og að lífeyris-
sjóðirnir fá trygga og örugga
ávöxtun á sparnað sjóðsfélaga.“
– thelma@bb.is
„Aðför að verkafólki
á landsbyggðinni“
„Okkur finnst þetta fárán-
legt, það er ekkert annað orð
yfir þetta. Þetta er hrein og
klár eignaupptaka, þjóðnýt-
ing,“ segir Einar Valur Krist-
jánsson, framkvæmdastjóri
Hraðfrystihússins Gunnvarar í
Hnífsdal, um fyrningu afla-
heimilda um 5% á ári eins og
stjórnarflokkanir hafa á stefnu-
skrám sínum. Einar Valur segir
stjórnarflokkana sjálfsagt geta
kallað inn allar aflaheimildir
HG en um 90% þeirra hefur fyr-
irtækið keypt samkvæmt lög-
um og reglum sem sett hafa
verið á Alþingi. „Ef stjórnvöld
kjósa að kalla þetta inn þá gera
þau það varla bótalaust. Hvern-
ig ætla þau líka að þróa það
hverjir fá að kaupa aflaheimild-
irnar aftur. Við Vestfirðingar
erum um 2% þjóðarinnar og
erum með um 10% kvótans. Á
þá bara að taka 80% af kvótan-
um frá Vestfirðingum,“ segir
Einar Valur.
Hann segist vita að fólk sé
ekki ánægt með kerfið og að
margir telji það óréttlátt. „En
allt hefur þetta verið gert sam-
kvæmt lögum frá Alþingi og það
voru nú m.a. Jóhanna Sigurðar-
dóttir og Steingrímur J. Sigfússon
sem sátu í meirihluta á Alþingi
þegar þessi kvóti var ákveðinn,“
segir Einar Valur. Hann segist
halda að stjórnvöld hefðu nóg á
sinni könnu, verandi komin með
nánast allt bankakerfið á sínar
hendur. „Ég veit því ekki hvort
það sé á það bætandi að fara og
taka allan kvótann og úthluta
honum. Þá verður þetta eins og í
Rússlandi, allt skammtað úr sama
hnefanum. Þessi fyrningar- eða
upptökuleið vegur að rótum
sjávarútvegsins, eykur óstöðug-
leika í rekstri og skapar óvissu
um aflaheimildir. Síðast en ekki
síst er með þessu verið að koma
á nýrri leið til gjaldtöku af sjávar-
útvegi, án tillits til afkomu fyrir-
tækjanna,“ segir Einar Valur.
Þeir sem eru í atvinnurekstri
tengdum sjávarútvegi eiga ekki
eftir að fara út í fjárfestingar eða
horfa langt fram í tímann varð-
andi reksturinn ef þeir eiga það á
hættu að aflaheimildirnar verði
teknar af þeim, að mati Einars
Vals. „Með svona fyrningar-
leið er verið að ala á óstöðug-
leika og óöryggi hjá fólki sem
vinnur í þessari grein. Það er
heldur enginn greiði gerður við
landverkafólk, með þessari
fyrningarleið, því það fer yfir-
leitt saman að þegar fyrirtækj-
um í sjávarútvegi gengur vel
þá hefur fólk í landi það betur.
Svona hugmyndir eru einungis
aðför að verkafólki og starfs-
fólki á landsbyggðinni,“ segir
Einar Valur. – birgir@bb.is
Einar Valur Kristjánsson.